Noord-Marokkaanse Waanzin

Op een gegeven moment zou ik, mijzelf willen afschermen en van niemand meer afhankelijk willen zijn. Totaal geen verplichtingen of gevoel voor anderen willen hebben, niet-patriottisch en compleet ego-centrisch willen zijn, een muur om mij en de mensen die ik lief heb willen bouwen een stukje willen grond claimen en zeggen: ik leef hier, als je mij of iemand die hier ook leeft niet respecteert hoor je hier niet thuis. Iedereen is op de voorwaarden dat zij iets moeten bijdragen aan de commune welkom.

Dit stukje grond is vrij van land wetten, en de straf die staat op het niet respecteren van naasten is verbanning. De communicatie met de wereld geschied via internet, commune leden kunnen werken voor de commune binnen de commune of werken voor de buitenwereld via een transparant diensten systeem. De betaling aan de commune voor de geleverde diensten komen in natura of kapitaal de commune toe.
Wat wil zeggen dat de commune een bankrekening heeft en een postadres waar bijvoorbeeld voedingsmiddelen of medicijnen naartoe kunnen gaan.

De commune streeft naar efficiëntie en perfectie en waar mogelijk totale onafhankelijkheid van de buitenwereld. De kennis om iemand van levensonderhoud te voorzien is de basis voor voor de habitat. De prijs voor toegang een belofte aan de groep. Het starten van dienstverlening, in welke vorm dan ook, staat garant voor onderdak. De commune zorgt voor iedereen in de vorm van voedsel en producten, waarbij dit aanbod is afgestemd om de vraag van een lid. Verslavende middelen zijn uitgesloten van levering. Artikelen die voor persoonlijk gemak of educatie extern als compleet product aangeschaft moeten worden is toegankelijk voor de complete commune. In de loop van de tijd verhoogd de levensstandaard en techniek zodat gedeelde producten individueel beschikbaar komen.

Wanneer deze commune volledig in zijn onderhoud kan voorzien en diensten blijft leveren aan de buitenwereld zal het alleen maar beter gaan met de mensen die er in leven, meer mensen zullen zich getrokken worden tot het leven er in. Maar om op een bepaalde levensstandaard te komen is in de jaren voor de hoogtij veel werk verricht, de nieuweling komt met niets binnen en moet zich dan ook middels het leveren van diensten een plaatje veroveren binnen de commune.

Materiaal van de commune mag niet als product naar buiten meegenomen worden. Het ontwerp ervan wel. Het heeft dan ook geen zin om een nieuweling vanaf nul te laten beginnen, immers als de commune besluit dat deze persoon op den lauweren is gaan zitten, is verbanning nog altijd de meest onaangename oplossing.
Een nieuw lid is niet verplicht zijn kapitaal af te staan aan de commune, echter mag hij het niet voor persoonlijk gebruik meenemen in de commune. Apart op een bank zetten mag, producten voor de commune financieren mag ook, maar bijvoorbeeld zelfstandig een mp3speler kopen die buiten de commune is gemaakt mag niet.

Wanneer een lid uit de commune wil treden mag hij 1/3 van de waardering die hij heeft gekregen in vorm van ontwerpen van de commune naar buiten meenemen in fysieke vorm. Natuurlijk is het kapitaal wat hij zelf opzij heeft gezet voordat hij in de commune kwam nog steeds van hem, en heeft de commune daar niet mee te maken.

Dit alles impliceert dat er geen geld omgaat in de commune zelf, wel een waardering voor werk vermenigvuldigd met het aantal uren dat er in zit of waardering voor een project. Per samenlevings groep wordt bepaald hoeveel 'waardering' er gehaald moet worden over een bepaalde periode, dit is voor niemand gelijk en is een minimum.

Tweeduizend jaar vroeger en vijftig jaar nu, zorgen er voor dat complete samenlevingen omver worden gegooid omdat men denkt dat hij beter is dan een ander. Dat men dit ook nog eens wil op dringen aan elkaar, of eigenlijk aan een bestuur dat verantwoordelijk is voor haar samenleving heeft er voor gezorgd dat respect geen opvoedings onderdeel meer is, maar zakkenvullerij en waanzin deze heeft vervangen. Dit wilde ik weer even kwijt na het zien van een foto op de Frontpage.