TARA's Frankrijk tour: Dag 6: Naar huis

TARAraboemdijee
The day after. Vandaag is de dag dat ik afscheid moet nemen van Frankrijk en weer richting Nederland ga. Het was de nacht ervoor wat laat geworden en was half wakker geworden toen Cornee vertrok (die moet namelijk met de motor nog terug richting Nederland), maar het iets te overmatige alcoholverbruik van de nacht ervoor deed mij weer omdraaien (zie deel 1 van mijn verslag). U raadt het al, ik verslaap mij. Weet je dat je dan heel snel kunt. In 5 minuten sta ik beneden met al mijn tassen, volledig aangekleed en nog tanden gepoetst ook. Over 50 minuten gaat de trein en met de bus red ik het zeker niet, dat ding doet er een half uur over om in het centrum te komen, en dan nog overstappen op de lijn richting het station. Taxi dus maar. De vrouw achter de balie belt even en tien minuten later staat hij voor de deur. Nog 40 minuten te gaan. En alsof de ramp nog niet groot genoeg is wordt er juist die dag een halve marathon door Bordeaux gelopen. Leuk, heb ik weer. Omrijden dus maar, tergkeren en weer een andere weg. En dan eindelijk, 5 minuten voordat de trein vertrekt: La Gare! Maar dat was wel een duur geintje, 32 euro. Het geld wat ik mooi had overgehouden was ik nu dus grotendeels kwijt door mijn eigen stommiteit. Nouja, ik had de trein tenminste gehaald.

De TGV raast door het Franse landschap, van Bordeaux naar Parijs, zonder stoppen, in 3 uurtjes. Ik lees wat, ik slaap wat, ik drink wat en ik eet wat, en ik verveel me te pletter. En dan heb ik nog de hele dag in de trein te gaan. In Parijs aangekomen heb ik een overstaptijd van anderhalf uur. In die tijd moet ik met de metro van Montparnasse naar Du Nord, maar halverwege besluit ik uit te stappen omdat ik nog zoveel tijd over heb en zo toch iets meer van Parijs kan zien. Ik had goed op de kaart gekeken en was op het goede punt uitgestapt want boven gekomen sta ik op het plein voor de Notre Dame. Nou, dan hang ik even de toerist uit en maak een fototje.

Het was lekker weer trouwens in Parijs. Even langs de Seine gelopen en een halte verder de metro weer in. Ik had het precies goed uitgerekend. Ik heb maar 10 minuten op het station hoeven wachten. En daar staat dan in plaats van de blauw/grijze TGV's waarmee ik aldoor heb gereist, een rode Thalys. Dat is dus de trein die me terug naar Nederland, naar Rotterdam zal brengen

Als de trein het station uitrijdt zie ik nog even snel de Sacre Coeur, en ik moet gelijk weer denken aan vier dagen daarvoor, toen we daarboven stonden met ons allen. Het lijkt alweer zolang geleden. En wat heb ik in de tussentijd een boel meegemaakt. De reis is een stuk aangenamer. Ik ben wat wakkerder en ik zit naast een heel leuk Nederlands gezin met wie ik ook af en toe wat kan praten, met die fransen ging dat wat moeilijker. Zij hadden net een weekendje toeristisch Parijs achter de rug. De tijd vliegt dan ook voorbij en voor je er erg in hebt rij je Brussel alweer binnen. Dan Antwerpen en dan wordt ook Rotterdam aangekondigd. Ergens baal ik wel, het traject vanaf Rotterdam ken ik zo te goed, dat heb ik al tig keer gedaan en de NS is minder comfortabel. En daarnaast, van Parijs naar Rotterdam en net zo lang als van Rotterdam naar Groningen, de ironie. Maarja, ik moet nog verder. De avond heeft zich al ingezet, dus van het Nederlandse uitzicht genieten is er ook niet bij. Maar terugdenken aan een leuke week is een leuk tijdsverdrijf. In Groningen wacht mij een kleine verrassing. Als ik uitstap verwacht ik de kille wind van het koude hoge noorden, maar die blijft uit. Het is inmiddels 10 uur 's avonds maar nog best aangenaam. En ik had me er juist op ingesteld dat het stukken kouder zou zijn dan in Bordeaux. Ik loop naar mijn oma's huis. Er brand nog licht, maar ik ben wel moe en besluit niet langs te gaan. Ik pak mijn fiets (ja, nog altijd de reservefiets want mijn eigen fiets heeft ook nu nog altijd een lekke band) en fiets naar huis. Ik steek de sleutel in het slot open de deur, zet mijn bagage neer, jas en schoenen uit en plof neer op mijn eigen vertrouwde bed. Ik ben weer thuis!

Hiermee besluit ik mijn verslag over mijn tour met Within Temptation door Frankrijk. Ik hoop dat jullie ervan hebben genoten. Ik heb getracht alles te vertellen, maar gaandeweg kwam ik erachter dat ik wat dingetjes vergeten ben. Zoals bijvoorbeeld het verhaal wat Lex ons vertelde in Parijs. Dat ze aan het uitpakken waren in Montmartre Parijs, voor de Elysée en dat er een Nederlandse schoolklas, op schoolreisje/excursie voorbij kwam. Ze herkenden de band en moesten gelijk met ze op de foto en alles. Het hoogtepunt van hun tripje was gelijk het tegenkomen van een band uit eigen land. Maar alles vertellen is onmogelijk volgens mij, je vergeet altijd wel iets. (of je laat iets expres weg) Maar ik heb een goede poging gedaan.

Deze hele trip was niet mogelijk geweest zonder een aantal mensen die ik hier wil bedanken. Voor de andere lezers is wat nu komt ook wel even handig. Ik kan mij namelijk voorstellen dat je totaal de kluts kwijt bent met namen. Ze komen hier dus voorbij.

Allereerst mijn grootste dank aan de zes die heel veel voor me mogelijk hebben gemaakt deze tour, en/of me gezelschap hebben gehouden:

Natuurlijk ook de rest van de Nederlandse (en Belgische) fans die mee waren de eerste twee dagen:

En de rest van de crew van WT:

Verder wil de volgende mensen ook bedanken:

En natuurlijk uiteraard: Within Temptation zelf!:

Bedankt! Het was echt een superweek!!!

TARAraboemdijee