FOK!toen: Ronald DeFeo Jr. de moordenaar van Amityville

dekatophetspek

Het is vandaag op de kop af 41 jaar geleden dat de Amerikaan Ronald DeFeo Jr. wereldberoemd zou worden vanwege een gruwelijke moordzaak, die eveneens de basis zou vormen voor de horrorklassieker The Amityville Horror. In deze aflevering van FOK!toen blikken we terug op het leven van deze seriemoordenaar.

Ronald DeFeo Jr
Ronald DeFeo Jr

De jonge jaren
Ronald Joseph DeFeo Jr. wordt op 26 september 1951 geboren in Brooklyn als eerste zoon van het gezin bestaande uit vader Ronald Joseph DeFeo Sr. en moeder Angela DeFeo-Brigante. In zijn jonge jaren had DeFeo Jr. een behoorlijk zware jeugd. Als oudste zoon in het gezin werd er nogal wat van Butch, zoals de jonge Ronald vaak werd genoemd, nogal wat verwacht en deze verwachtingen werden er door pa letterlijk ingebeukt. Als kind had Butch last van overgewicht en zou zo dik blijven tot hij als tiener in aanraking kwam met amfetamine.

Butch was gelukkig niet lang het enige kind in het gezin. Zo werd zusje Dawn Theresa geboren op 29 juli 1956, gevolgd door zusje Allison Louise op 16 augustus 1961 en broertje Marc Gregory op 4 september 1962. Na de geboorte van Marc besloot moeder Louise om een tijdje het gezin te verlaten. Waarom ze dat besluit nam is nooit bekend geworden. Vader Ronald gooide zijn schrijversskills in de strijd en schreef mee aan het liedje 'The Real Thing', dat in 1963 zou worden opgenomen door de bekende jazzmuzikant Joe Williams. Op 24 oktober 1965 wordt het gezin DeFeo uitgebreid met zoon John Matthew. De familie was inmiddels uit Brooklyn vertrokken en woonden nu in een koloniaal landgoed in Amityville op het dichtbevolkte eiland Long Island.

Het moordhuis van de familie DeFeo
Het moordhuis van de familie DeFeo

Een gruwelijke ontdekking
Op woensdag 13 november zitten een aantal vaste klanten aan de bar bij Henry's Bar in Amityville. Wat een doorsnee woensdagavond in Amityville leek te gaan worden zou in één klap veranderen in een moment die de meeste inwoners van het stadje nooit meer zouden vergeten. Rond 18.30 uur kwam Ronald Joseph DeFeo Jr. met een verwarde blik de kroeg in. "Jullie moeten mij helpen. Ik denk dat ze mijn vader en moeder hebben doodgeschoten!"

Aan de bar zat ook de op dat moment werkeloze metselaar Robert Kelske met wie DeFeo Jr. goed bevriend was. Kelske snelde naar zijn vriend die inmiddels op zijn knieën in het cafe zat. "Je moet me helpen Bobby. Ze hebben mijn ouders doodgeschoten." Met een viertal andere mannen gingen Butch en Bobby naar het immense landgoed van de familie DeFeo. De familie woonde in een oud Nederlands landhuis met drie verdiepingen uit het koloniale tijdperk met een eveneens indrukwekkend boothuis uit 1925.

Op het blaffen van schaapshond Shaggy was het doodstil toen het gezelschap voorzichtig het huis betrad. Op de tweede verdieping van het huis aangekomen kwam hen de geur van de dood al tegemoet. In de eerste slaapkamer die ze binnen gingen troffen ze de levenloze lichamen aan van Ronald Joseph DeFeo Sr. (43) en zijn vrouw Louise DeFeo (42). Een groot gat in de onderrug van vader DeFeo maakte geheel duidelijk dat het tweetal niet lag te slapen.

In de volgende slaapkamers lagen de stoffelijke overschotten van dochters Dawn (18) en Allison (13). In nog een andere slaapkamer trof men de zielloze lichamen aan van de zonen John (9) en Marc (12). Allen waren eveneens in de rug geschoten met een .35 geweer. De mannen hadden inmiddels meer gezien dan hen lief was en besloten om de politie op te bellen.

Uit Lodi News-Sentinel van 15 november 1974
Uit Lodi News-Sentinel van 15 november 1974

De bekentenis en veroordeling
Nadat Butch aan de politie had verteld dat de moorden waarschijnlijk waren gepleegd door een huurmoordenaar, werd de oudste zoon uit het gezin DeFeo voor zijn eigen veiligheid naar het lokale politiebureau gebracht. Tijdens een verhoor van de jongen doken er de nodige tegenstrijdigheden op die het complete verhaal ongeloofwaardig maakten. Een dag later zou Butch bekennen dat hij zelf de moorden had gepleegd. Butch: "Nadat ik eenmaal was begonnen (met moorden - red) kon ik niet meer stoppen. Het ging allemaal zo snel." DeFeo vertelde dat hij na de moorden een bad had genomen en zich had verkleed. Ook wist hij zeer gedetaileerd te vertellen hoe en waar hij zijn bebloede kleding en het geweer had verstopt, waarna hij op zijn gemak naar zijn werk ging.

Op 14 oktober 1975 begon het proces tegen DeFeo Jr. Om ontoerekeningsvatbaar te worden verklaard claimde Butch dat hij de leden van het gezin uit zelfbescherming had vermoord. Zo beweerde hij dat hij de stemmen van zijn slachtoffers in zijn hoofd had gehoord en dat ze allen tegen hem samenspanden. Volgens psychiater Harold Zolan gebruikte DeFeo regelmatig heroine en LSD en leed aan een antisociale persoonlijkheidsstoornis. Wel was de gewetenloze moordenaar geheel op de hoogte geweest van de daden die hij had gepleegd.

Uit The Telegraph van 8 december 1975
Uit The Telegraph van 8 december 1975

Op 21 november 1975 wordt DeFeo schuldig bevonden aan zes gevallen van moord in de tweede graad. Voor elke moord zou de jongeman een straf horen eisen van 25 jaar zonder de mogelijkheid tot vervroegde vrijlating. De koelbloedige moordenaar zit tot de dag van vandaag nog steeds opgesloten in de Green Haven Correctional Facility in Beekman in de staat New York.