Concert Train - Heineken Music Hall

Het duurde twee jaar, maar het was het wachten waard. Gisteren speelde Train in de Heineken Music Hall en de band stelde niet teleur. FOK!fotograaf Vincent Riemersma en recensente Lisanne van de Bunt waren namens FOK! aanwezig in de Heineken Music Hall om verslag te doen van deze speciale avond.

De laatste keer dat Train in Nederland was, stond de band in Poppodium 013 in Tilburg. Optreden in de HMH, een zaal met een drie keer zo grote capaciteit, is voor Train dan ook een droom die uitkwam. 'Dit is de grootste show die we hier ooit hebben gedaan, dus we hebben er enorm veel zin in', vertelt frontman Pat Monahan voor de show aan FOK!.

Opwarmertje

Helaas voor de band is het concert niet uitverkocht. Maar doordat de bovenste ring dicht is en er daardoor meer mensen in de zaal moeten staan, valt dat nauwelijks op. Het voorprogramma is Lucas Hamming, bekend van het televisieprogramma De Beste Singer-Songwriter van Nederland. Een prima voorprogramma met goede zang en strak gitaarspel, maar helaas niet erg overtuigend in het warmdraaien van het publiek.

Interactie

Gelukkig is het al snel tijd voor Train. Netjes op tijd gaan de lichten uit en onder luid gegil, gejoel en gejuich komt de band het podium op. Na drie nummers tovert Monahan een blaadje uit zijn kontzak tevoorschijn. 'Elke keer als we hier zijn, probeer ik een beetje Nederlands te praten. En elke keer als we hier zijn, verkloot ik het', grapt hij. 'Maar ik probeer het toch.' Daarna volgt een prachtig Amerikaans-Nederlandse: 'Hallo, hoe gaat het met jullie vanavond? Dank jullie allemaal dat jullie gekomen zijn.'

Dit is slechts één van de vele manieren waarop Train deze avond interactie zoekt met het publiek. Tijdens If It's Love pakt Monahan telefoons aan van mensen op de eerste rij om selfies met hen te maken, voor Safe Me, San Francisco pakt hij de camera over van de cameraman om zo de fans op het grote scherm te krijgen en tijdens Bruises springt hij van het podium om het publiek mee te laten zingen. En dan gooit hij tijdens de show ook nog tig plectrums, drumstokken en shirts het publiek in. De zaal mag dan groter zijn dan de vorige keer, de intimiteit van de show blijft.

Vocalen

Ook muzikaal stelt Train niet teleur. De band klinkt strak en waar de zanger twee jaar geleden niet bijster goed klonk vanwege ziekte, maakt hij dat nu zeker goed. Op een vals nootje hier en daar na klinkt hij fantastisch. Een van de momenten waarop hij zijn stem ten volste benut, is tijdens When I Look At The Sky. Hij vraagt het publiek of het oké is als hij zonder microfoon zingt, waarna heel de HMH muisstil wordt. Met of zonder microfoon, hoog of laag; Pat Monahan bewijst dat hij toch echt kan zingen.

Moeite waard

Toen FOK! aan Monahan vroeg of hij na alle hits, Grammy's en tours nog wel een doel heeft, zei hij dat hij graag nog eens in de Ziggo Dome zou willen staan. Gezien het aanwezige publiek gisteravond is dat voor nu misschien nog te hoog gegrepen, maar de volgende keer verdienen ze in ieder geval een uitverkochte Heineken Music Hall. De goede mix van oude en nieuwe nummers, de intieme show en de strakke band en vocalen maken het concert van Train een die de moeite waard is.

Lees het hele interview met frontman Pat Monahan hier.

Lucas Hamming en band

Lucas Hamming

Lucas Hamming

Lucas Hamming

Train

Pat Monahan