FOK!film op het IFFR: reviews

Het Internationaal Film Festival Rotterdam is in volle gang en FOK! is erbij! We bekijken een selectie van films voor je en laten zien wat je mist. Een van de films die we reviewen is het Iraanse Larzanandeye Charbi, met een wel zeer eigenzinnige openingsscène; een van de films van het IFFR die je hierom toch wel gezien moet hebben.

Larzanandeye Charbi (Fat Shaker) (Mohammad Shirvani)

Met een ietwat lugubere openingsscène - een shot van de rug van een zeer zwaarlijvige man, vol met vacuüm gezogen glaasjes, gevolgd door bloedzuigers die hier een feestelijk maal uit weten te halen - wordt een op zijn minst bijzondere toon gezet. Regisseur Shirvani heeft met deze film naar eigen zeggen kritiek willen uiten op het patriarchale systeem in Iran en kiest daarbij voor enkele zeer kunstzinnige invalshoeken.

Fat Shaker

De kritiek op het Iraanse systeem komt ook wel aan bod, maar als je dat opzij schuift kun je deze film over een manipulerende en nare, corpulente man beter over je heen laten komen. Het verhaal lijkt nog wel eens structuur te missen en van tijd tot tijd is het zelfs surrealistisch en enigszins absurdistisch. Fat Shaker is niet direct een van de kwalitatieve toppers van het festival, maar het is wel een van de films die je eigenlijk gezien moet hebben. Al is het maar om mee te kunnen praten over de openingsscène.

Kuroyuri Danchi (The Complex) (Nakata Hideo)

Regisseur Nakata Hideo is een echte horrorregisseur. Hij bewees eerder al dat hij van de juiste horroringrediënten een goede cocktail kan maken, want The Ring was zowel in de Japanse als Amerikaanse versie erg succesvol. Met The Complex, over een lief en onschuldig meisje dat op zoek gaat naar de geheimen van de kamer van haar buren, heeft hij wederom een horrorfilm uitgebracht, die helaas niet van het niveau van zijn verreweg bekendste werk kan evenaren.

Pas tegen het einde komen de belangrijkste componenten om een horrorfilm tot een goede horrorfilm te definiëren weliswaar alsnog aan bod, maar de inleiding heeft dan al teveel tijd in beslag genomen. Tot aan de slotakte mislukt het creëren van spanning of sfeer, omdat een angstige, beklemmende noch naargeestige setting aanwezig is. Als ook de hoofdrolspeelster niet weet te overtuigen, ligt een grote mislukking in het verschiet. Helemaal wanneer er ook nog eens een ongeloofwaardig exorcisme bij komt kijken.

Wanneer het niet slechter lijkt te kunnen gedaan, komen de elementen die tijdens de trage opbouw de revue passeerden dan toch nog samen tot een finale die de moeite waard is. Eindelijk is daar sfeervol kleurgebruik, beelden die eer doen aan het horrorgenre en zelfs een stuk daadwerkelijke spanning. Dit trekt The Complex haast nog uit het diepe dal dat het hiervoor in is gegaan, maar het kwaad is al grotendeels geschied. Twintig zeer behoorlijke minuten zijn uiteindelijk dan ook niet voldoende om de hele film een voldoende te kunnen geven, maar ze bieden wel enige troost.

Silent Ones (Ricky Rijneke)

Voor deze film heeft regisseur Ricky Rijneke een keurkorps aan Europees filmtalent opgeroepen. Het resultaat daarvan mag er best wezen, want een Nederlandse productie met een poëtische inslag als deze wordt niet snel gemaakt. In Silent Ones verlaat een vrouw de plek waar ze zojuist na een auto-ongeluk uit het wrak is geklommen. Haar broertje kan ze niet meer vinden. Ze besluit, het leven beschouwend, aan haar tweede leven te beginnen.

Silent Ones

Silent Ones is weliswaar niet van hetzelfde niveau als het poëtische en filosofische werk van Tarkovsky en Zvjagintsev, maar zo nu en dan doet het er wel aan denken. Het is wellicht iets teveel krediet voor deze film, want de consistentie en echte diepgang van de twee Russische cineasten ontbreekt, maar de sombere beelden en onheilspellende klanken laten de gedachten afdwalen naar het betere Oost-Europese werk. Het overdenken van de existentiële waarden van het leven biedt een karrenvracht aan potentie. Deze wordt helaas niet optimaal benut, maar er wordt op een manier mee omgegaan die doet verlangen naar meer werk van Rijneke.

Het filmfestival duurt nog tot 3 februari. Kijk voor meer informatie op het site van het IFFR en houd natuurlijk deze special in de gaten!