Verslag Night of Terror 2012
Er zijn van die nachten die je niet snel vergeet. Oud en Nieuw, een verjaardag, je trouwnacht of die ene nacht dat je een vriend van je katjelam uit de kroonluchter moet halen. Voor alle film- en gezelligheidsliefhebbers is er nog een andere onvergetelijke nacht, namelijk de Night of Terror. Het jaarlijkse hoogtepunt van het Imagine: Amsterdam Fantastic Film Festival heeft naast een fijne filmmarathon ook weer veel meligheid in petto. FOK! was er dit jaar bij en heeft slapeloze nachten gehad. Niet door de angst, maar van plezier.
Het feest begint al voor de 'poorten van de hel', zoals bezoekers liefkozend de ingang van Pathe Tuschinski noemen. Van 00:00 tot ongeveer half negen in de ochtend is de zaal van de bioscoop geopend voor de fanatieke filmkijkers. Na de opening van de zijdeuren en de gebruikelijke tassencontrole wordt de meute toegesproken door een medewerker van de bioscoop. "Jullie mogen hier alles, maar er wordt hier NIETS gesloopt en er wordt NIET gekotst." Naast dat mogen alle remmen los.
Nog voor het begin van openingsfilm Juan de los Muertos (Juan Of The Dead) is de zaal bedolven onder het afval. Confetti(kannonnen), wc-rollen met of zonder toiletpapier, bekertjes, chips en de bijbehorende zakken en fluorescerende lichtstaafjes vliegen in het rond, alles en iedereen zit onder. Het drukt de pret zeker niet.
Organisator Jan Doense (foto: IMAGINE)
Openingsfilm Juan de los Muertos draait om de Cubaan Juan. Juan is de typische nietsnut en is liever lui dan moe. Als een zware zombieuitbraak de stad Havana overneemt moet Juan vechten om te overleven...maar ook om geld te verdienen. Met enkele vrienden start hij 'Juan Of The Dead', een moordservice om vrienden en dierbaren te laten omleggen. Natuurlijk wel tegen een flinke betaling, want van iedere tegenslag of crisis moet je kunnen profiteren. "Daar zijn Cubanen immers goed in."
Na de eerste vijf minuten weet je meteen waarom mensen de sfeer jaarlijks zo gezellig vinden: er wordt maar half naar de film gekeken. De andere helft moet er worden gelet op laagvliegende voorwerpen en op opmerkingen uit de zaal. Bij de vele moorden in de openingsfilm wordt er in plaats van met afgunst of rillingen het moorden onthaald met een luid applaus.
Zeker tijdens de eerste film worden de meest scherpe opmerkingen gemaakt, later op de avond kwam er niet veel anders meer uit dan 'HOERRRRRRRR', 'HOMO', 'TIETEN' en 'NEUKEN!' . Tijdens de tweede film The Cabin In The Woods is het echter veel stiller dan eerst. In de horror gaat Curt (Chris Hemsworth) met een stel vrienden vakantie vieren in een hutje in de bossen. Eenmaal daar aangekomen gebeuren er vreselijke dingen. Maar als je denkt dat het voorspelbaar is, dan heb je het verkeerd.
De eerste twee delen, [REC] en [REC]2, maakten ook deel uit van een Night of Terror-nacht, dus dan kan het derde deel niet ontbreken. Na de donkere nachtmerries uit de eerste twee delen is het nu tijd voor de buitenlucht, beter gezegd een bruiloft in [REC]3. Het publiek krijgt hier weer flink de kans om te schreeuwen, aangezien er veel moorden zijn. Het verhaal is echter zeer matig en bevat veel clichés. Ook het feit dat de camera-uit-de-hand-shots vrijwel verdwenen zijn uit de eerste twee delen is doodzonde.
Ten slotte is het de beurt aan de martelhorror Inbred. In de film begeven vier jeugdcriminelen en hun bewakers zich naar het afgelegen dorpje Mortlake in Yorkshire om daar hun gemeenschapsdienst te vervullen. Maar als er een klein incident gebeurt met een aantal lokale jongeren escaleert het al gauw in een bloederige nachtmerrie voor de jeugdcriminelen en de bewakers. Duidelijk is dat dit de laatste film is en dus hoef je niet veel te verwachten van het verhaal. Wel bevat het een aantal lugubere scènes, maar het publiek is eigenlijk al ingedut. Ook niet zo vreemd met een zeer matige slotfilm.
Rond half 9 's ochtends was het festival echt afgelopen. De straten van Amsterdam worden nu belopen door echte zombies, alle bioscoopkijkers die het tot het einde hebben gehaald zonder te slapen. Voor deze groep hoeft de stad echter niet bang te zijn voor een massahysterie. Iedereen is niet op jacht naar mensenvlees en -hersenen, maar naar de eerste levensbehoefte van allen: koffie.