7: Verrassingen van 2011

In de serie De zeven... kiezen zeven FOK!games-redacteuren de game die volgens hen het best bij het onderwerp van deze week past. Deze week kijken we terug naar 2011. In deze special behandelen we de games waarvan we totaal niet hadden gedacht dat we er zo van zouden genieten. In de special die verderop deze week zal verschijnen kijken we juist naar de grote tegenvallers van 2011.

Pheno, Kn0x, Notorious_Roy, StefanW, KoosyNL, WesleyB en Wessiej geven hun mening over wat volgens hen de grootste verrassingen waren van 2011. Laat ook zeker weten wat jullie in 2011 het meest heeft verrast.

 Game: The 3rd Birthday
 Platform: PSP
 Redacteur: Pheno

De PSP heeft door alle gehackte handhelds weinig uitgevers meer achter zich staan. Ik was dan ook blij verrast dat Square Enix met een paar PSP-games op de proppen kwam. Een van die games heeft gezorgd dat mijn handheld weer van onder het stof kon worden gehaald: The 3rd Birthday. In deze actie-RPG speel je Aya Brea die letterlijk niet zonder kleerscheuren door de levels heen komt. De wereld is in gevaar door de 'Twisted', een zooi lelijke aliens.

Het interessante aan het spel is de 'overdive'-gave van Aya, hiermee neem je andermans lichamen over. Als je bijna dood bent, zorg je dat je snel een ander menselijk lichaam leent, met weer een volledig opgeladen healthbar. Het kunnen werken in teams door je tijdelijke teamgenoten opdrachten te geven en zo speciale bonussen te krijgen tijdens het gevecht, maakt het vechten tegen de Twisted niet een herhaling van richten en schieten maar. Het RPG-element zit 'm in DNA wat je soms steelt tijdens het overdiven. Met deze DNA-strengen kun je gaan puzzelen en zo meer bonussen vrijspelen, zoals extra vuurkracht of sneller kunnen overdiven.

Ondanks dat het spel door andere reviewsites met gemengde gevoelens is ontvangen, is dit voor mij wel de grootste verrassing van 2011. Dat hierna mijn PSP weer stof is gaan happen zal meer te wijten zijn aan de komst van de PlayStation Vita, maar van mij mogen er meer van dit soort spellen uitgebracht worden.

 Game: Elder Scrolls V: Skyrim
 Platform: PlayStation 3, Xbox 360, Windows
 Redacteur: Kn0x

De laatste maanden voordat Skyrim uitkwam, werd er door Bethesda hard gewerkt om de game te hypen. Een activiteit waar ik doorgaans niet in meega en dat was met Skyrim ook niet zo. Er zijn te veel games geweest waar ontzettend veel hype omheen was, waarna de game keihard tegenviel. Totdat Skyrim uitkwam. Ja, er zitten veel fouten in de game, maar dat had ik ook niet anders verwacht. De rest van de game is echter waanzinnig goed.

Ten eerste heeft Bethesda alle positieve zaken uit de voorgaande Elder Scrolls meegenomen naar dit deel. Er zijn verschillende facties waar je een aparte storyline kunt doorlopen, en daar zitten heel goede verhaallijnen bij. De game zelf zorgt ook voor een ongelimiteerde hoeveelheid quests zodat je altijd bezig kunt blijven. Het klopt dat deze quests op een gegeven moment erg veel op elkaar gaan lijken, maar het feit dat het überhaupt mogelijk is, is al een hele stap voorwaarts.

Verder voelt het spel aan als een levende wereld los van jou als Dovahkin. Mensen zijn bezig met hun eigen werk, met het jagen op dieren of het bestelen van mensen. Skyrim is één van de weinige games waar je geen quick-travel toepast; je wilt namelijk elke vierkante centimeter van de wereld ontdekt hebben. Elke grot, elk banditcamp, elk dorp moet bezocht worden en iedereen die je tegenkomt, wil je helpen. Mits het bandits zijn natuurlijk, dan FUSS RO DAH!

 Game: Kirby Mass Attack
 Platform: Nintendo DS
 Redacteur:Notorious_Roy

In een jaar waarin Nintendo vijf verschillende Kirby-titels uit heeft gebracht, steekt er één met kop en schouders bovenuit: Kirby Mass Attack. In deze game voor Nintendo DS speel je met enkel de stylus en is het de bedoeling om een zwerm Kirbies naar het eind te begeleiden.

De game combineert het beste van de klassieke Kirby (vrolijkheid, 2D-platforming, kleurtjes) met verfrissende ideeën uit games als Loco Roco en Patapon. In vier verschillende werelden word je steeds meer uitgedaagd om je reflexen en tactisch inzicht in te zetten. Bovendien kent de game de meest gevarieerde gameplay ooit en is geen enkel level hetzelfde.

Tel bij dit alles de talloze vrij te spelen minigames op en je hebt een game die je wekenlang in je (3)DS hebt zitten. Simpelweg geweldig, zo horen games te zijn!

 Game: LEGO Star Wars III: The Clone Wars
 Platform: Xbox 360, PlayStation 3, Wii, PSP, DS en 3DS
 Redacteur: StefanW

Als fan van alles waar ze LEGO-games van maken, maar met name Star Wars, was ik een beetje bang om te beginnen met LEGO Star Wars III: The Clone Wars. Zouden ze de Clone Wars-serie net zo goed weten te vergamen als de films? Gaat het niet vervelen na alle LEGO-games? Maar je bent een fan of je bent het niet, dus ik ben het zonder veel verwachting toch gaan proberen.

Al gauw bleek dat ook dit spel qua gameplay bracht wat je ervan mag verwachten. De LEGO-grapjes laten me nog steeds hardop lachen en de subtiele verwijzingen naar de serie en de films geven mij als fan telkens weer een 'hé cool'-moment. En dan kom je ineens in een RTS-gedeelte wat toch nieuw is in de serie. Voordat ik het weet heb ik de nodige uren in het spel gestoken en ben ik aan het einde gekomen.

Doordat mijn verwachtingen van het derde LEGO Star Wars-spel niet heel hoog waren, heeft The Clone Wars mij absoluut positief verrast. Het bracht wat alle LEGO-spellen brengen en een beetje meer. De verhaallijn kan voor niet-kenners raar overkomen, maar voor mij als fan is hij heel goed in het spel verwerkt. Ook de grote gevechten in het spel hebben de evolutie meegemaakt die zij in de films ook hebben gehad, groots en indrukwekkend. Door het kunnen overtreffen van mijn verwachtingen was LEGO Star Wars III: The Clone Wars voor mij de verrassing van 2011.

 Game: Catherine
 Platform: Playstation 3, Xbox 360
 Redacteur: KoosyNL

Als het om games gaat heb ik een erg brede smaak. Zo hou ik ervan om anderen online kapot te schieten, dompel ik me maar al te graag onder in een grote RPG-wereld, hou ik ervan om obstakels te ontwijken in platformgames, speel ik FIFA en hou ik ervan om mijn hoofd te kraken op strategische en puzzelgames. Een type game waar ik totaal niet mee bekend ben, zijn Japanse games, en dan vooral de games die eigenlijk het land van de rijzende zon niet verlaten. Toch heb ik ook dit "genre" dit jaar mogen verkennen met Catherine.

Alle verhalen rondom Catherine gingen eigenlijk altijd langs me heen. Het zag er voor mij altijd uit als vreemde Japanse shit waar ik maar beter ver vandaan kon blijven. Dit veranderde vlak voor de release toen ik doorkreeg dat er naast de love-simulator ook een intrigerende puzzelgame in verscholen lag. Hier werd mijn interesse door getrokken en ik besloot de game vanuit Azië te importeren.

Catherine bleek me voor een tijd te grijpen en niet meer los te laten. De puzzelelementen waren tof maar vooral met het absurde verhaal wist ik me enorm te vermaken. De bizarre omstandigheden waarin Vincent zich bevindt zijn hilarisch en schokkend tegelijk. Catherine heeft me een nieuwe genre getoond en was voor mij duidelijk de verrassing van 2011.

 Game: Dirt3
 Platform: Xbox 360, PlayStation 3, Windows
 Redacteur: WesleyB

Het is misschien niet de grootste verrassing van het jaar, maar ik ben positief verrast door Codemasters en met name DiRT 3. De laatste jaren positioneert de ontwikkelaar en uitgever zich als dominante speler in het racegenre en dat gaat het bedrijf goed af. DiRT 2 was al enorm goed, maar DiRT 3 is beter op allerlei vlakken.

De twee voornaamste redenen daarvoor zijn het gebrek aan schreeuwerigheid en de cockpitbesturing. DiRT 2 was enorm druk en overlaadde je met Nitro Circus' Travis Pastrana zijn gebabbel en overvolle menustructuren. DiRT 3 was ingetogen en stijlvol, maar nog steeds tof en vooral overzichtelijk. De cockpit view is de kers op de slagroomtaart van deze game. Als je alle HUDs uitzet en je puur richt op de baan en je gevoel voor snelheid, terwijl je de steentjes aan de onderkant van de motorkap hoort ketsen, dan heb je het juiste racegevoel te pakken.

 Game: Rayman Origins
 Platform: PlayStation 3, Wii, Xbox 360
  Redacteur: Wessiej

Een titel die in november helemaal niet opviel was Rayman Origins. De pr-medewerkers van Ubisoft werkten niet op volle toeren voor deze game en daarom was de game al dood voordat hij uitkwam. De gedachtegang was ook overal dat dit een arcadetitel zou zijn in plaats van een retailgame. Omdat de demo geweldig was, besloot ik hem maar te kopen. Dit was het beste idee van het jaar schijnbaar, want wat een game is Rayman Origins.

Een 2D-platformer die er zo prachtig uitziet, zo veel goede levels heeft en de leukste co-op mode van het jaar bevat, is gewoon overduidelijk de grootste verrassing van het jaar. Het verhaal is bijzonder klein gehouden, je moet namelijk gele balletjes vinden. Gelukkig ligt daar de kracht van de game ook niet. Het platformgedeelte in het spel werkt geweldig en de levels zijn geniaal bedacht. Ook is het spel heerlijk pittig. Per ongeluk een vijand aangeraakt? Opnieuw beginnen!

Het spel wordt wel een stuk makkelijker in co-op, want dan blijf je leven als de ander ook nog op twee benen staat. Met vier man op de bank (helaas kun je niet online) is het de meest leuke co-op mode van de laatste jaren. Rustige levels worden afgewisseld met levels waarin alles ontploft en soms verandert de game opeens in een 2D-shooter, geweldig.

Last but not least is er het audiovisuele gedeelte. Grafisch is het een van de mooiste games van 2011. Het is een van de weinige games die echt 1080p is en dat is te zien. Ook is alles met de hand geschilderd, waardoor dit spel een van de kleurrijkste en mooiste games is. De soundtrack is ook van een hoog niveau. Met deuntjes zoals deze en deze is het heerlijk om te weten dat je bij de game de soundtrack er gratis bij krijgt. Al met al doet Rayman Origins bijna niets fouts, het is een geweldige game geworden die door bijna iedereen is gemist.