José Mourinho - The Special One

Je haat hem of je houdt van hem. Feit is dal wet José Mourinho een markante trainer is in de voetbalwereld. Waar de Portugees is, is altijd iets aparts. Nu hij trainer van Real Madrid is zal alle heisa rondom The Special One naar alle waarschijnlijkheid nog grootser en spectaculairder worden.

De loopbaan van Mourinho begon echter niet zo groots. De zoon van keeper Felix Mourinho begon bij Sporting Lissabon als bescheiden tolk van grootmeester Sir Bobby Robson. Toen deze vertrok naar Porto FC kon de destijds nog onbekende Mourinho niets anders dan volgen. Ook bij Porto was er geen andere rol dan tolk voor hem weggelegd. Pas toen Robson naar Barcelona vertrok kwam er schot in zijn carrière, zijn officiële functie bleef tolk, maar zijn rol in het voetbalgebeuren werd steeds groter en toen de Nederlander Louis van Gaal werd aangesteld als coach bleef de Portugees in Spanje om assistent-trainer te worden en het B-elftal van Barça onder zijn hoede te nemen, dit was een begin van een later succesvolle trainerscarrière.

Na zijn tijd in Spanje vond Mourinho het tijd om terug te keren bij een oude bekende, Porto FC was de gelukkige ploeg die Mourinho als haar trainer mocht verwelkomen. Meteen werd het ‘Mourinho-effect' zichtbaar. In de eerste 15 wedstrijden wist de trainer samen met zijn ploeg een indrukwekkende serie in te zetten die elf zeges bedroeg, twee gelijke spelen en twee verloren wedstrijden. Zijn ploeg eindigde uiteindelijk als derde, maar The Special One beloofde dat ze het jaar daarop kampioen van Portugal zouden worden. Het bleken uiteindelijk geen loze beloftes, Mourinho was in het jaar daarop ongenaakbaar. Hij werd in dat seizoen kampioen met Porto met 27 overwinningen en slechts twee verloren wedstrijden. Sinds de invoering van het driepuntensysteem was het aantal punten dat Porto dat seizoen bijeen scoorde, 86 uit een maximaal van 102, een record in de historie van het Portugese voetbal. Ook won Porto de Nationale beker nadat de ploeg Leiria in de finale wist te verslaan en wist het ook nog de UEFA Cup op haar naam te schrijven door in een zinderende finale Celtic met 3-2 te verslaan. De grote man destijds was Derlei die in de extra tijd het winnende doelpunt maakte. Het leek niet meer te overtreffen, maar Mourinho bleek nog meer in zijn mars te hebben.Het jaar daarop werd wederom de Portugese beker niet gewonnen, in de finale bleek Benfica nog te sterk. Ook de Europese SuperCup ging aan Porto voorbij, Andrey Sevchencko, toen uitkomend voor AC Milan, gooide roet in het eten door de winnende treffer te maken. Twee weken na dit verlies kwam echter de grootste prijs voor de Portugezen, in de finale van Champions League werd tegenstander AS Monaco compleet weggespeeld en uiteindelijk verslagen met 3-0.

Na al deze successen werd in Engeland Chelsea overgenomen door ene Roman Abramovic, een steenrijke Rus. Deze miljardair zocht nog een geschikte trainer en zijn oog viel toen op Mourinho. Nadat hij het contract ondertekende werd hij een van de best betaalde trainers ter wereld met een salaris van 4,2 miljoen pond per jaar, wat een jaar later werd opgeschroefd naar 5,2. Het begin zag er veelbelovend uit, na meer dan zeventig miljoen pond te hebben uitgegeven aan spelers werd Chelsea voor het eerst sinds vijftig jaar kampioen van Engeland. In de Champions League bleef succes uit, de ploeg werd uitgeschakeld in de halve finales door de latere winnaar Liverpool. Het seizoen daarna was ook een goed jaar voor de ploeg van Abramovic. Chelsea wist de landstitel te prolongeren en aan het begin van het seizoen wisten zij door een 2-1 overwinning op Arsenal ook nog beslag te leggen op de Community Shield. Het was inmiddels de vierde nationale titel op rij voor de Portugees, reden genoeg om zijn gedrag drastisch te gaan veranderen, zo moet hij hebben gedacht. Overal waar de trainer te zien was drukte hij zijn stempel op de gebeurtenis. Tijdens wedstrijden was hij altijd overduidelijk aanwezig en liet hij zijn emoties de vrije loop. Toen hij tijdens een Champions League wedstrijd zijn ongezouten mening liet blijken aan scheidsrechter Anders Frisk vond de UEFA het genoeg, het kwam hem op een schorsing van twee wedstrijden te staan.

Zijn vertrek bij Chelsea kwam in 2007 na onenigheid met de baas Abramovic. De Italiaanse ploeg Internazionale pikte de trainer op en dit bleek een gouden zet. In het eerste jaar won de succescoach met de ploeg de Italiaanse Supercup en de landstitel. Het jaar daarop werd het echter een groot feest bij de Nerazzurri. In dat jaar was het team ongenaakbaar, het won als eerste Italiaanse club de treble. De landstitel werd gewonnen, evenals de nationale beker en de Champions League. Op 6 april dit jaar werd Mourinho de eerste trainer die drie verschillende ploegen als trainer naar de halve finale van de Champions League wist te loodsen, een prestatie die een dag later werd geëvenaard door onze landgenoot Louis van Gaal. In de halve finale baarde The Special One nog opzien door na de overwinning op Barcelona op z'n zachtst gezegd apart te reageren.

Na de gewonnen finale was Mourinho eerst buiten zinnen en blij, want het was hem toch maar weer gelukt. Tijdens een interview daarna liet hij echter ook weten verdrietig te zijn aangezien de kans groot was dat het de laatste wedstrijd was als coach van Inter. Hij liet weten waarschijnlijk naar De Koninklijke te vertrekken want "if you don't coach Real Madrid then you will always have a gap in your career". 28 mei dit jaar werd bekend dat hij daadwerkelijk de trainer van Madrid zou worden, hij was hiermee de elfde coach van de Madrilenen in zeven jaar.

Hoe excentriek Mourinho ook is, de prijzen die hij als trainer heeft weten te winnen passen zeker niet bij mij in de kast. Momenteel is de trainer acht jaar actief als hoofdtrainer en in al die jaren is hij nog nooit één seizoen actief geweest zonder een titel en/of beker te winnen. In totaal wist hij zesmaal de nationale titel binnen te slepen, tweemaal met Porto, tweemaal met Chelsea en tweemaal met Inter. Verder wist hij met Porto eenmaal de UEFA Cup en de Champions League te winnen, met Chelsea tweemaal de League Cup en eenmaal de FA Cup en ook in Italië bleek hij ongekend succesvol. Hier wist hij tweemaal de landstitel te winnen, eenmaal de nationale beker en afgelopen jaar ook de Champions League. Tijdens de loting voor de poulefase van de Champions League werden achtereenvolgens Julio Cesar, Maicon, Wesley Sneijder en Diego Milito uitgroepen tot beste keeper, verdediger, middenvelder en aanvaller van afgelopen seizoen. Misschien dat je ze herkent, maar al deze spelers zijn afkomstig uit de selectie van Inter.

Verder wist de Portugees ook nog een karrenvracht aan persoonlijke titels in de wacht te slepen, hij werd ondermeer twee keer verkozen tot UEFA Manager of the Year, tweemaal Portugees en Engels Manager of the year, eenmaal Manager of the World en hij ontving het Honoris causa uit handen van de Technische Universiteit van Lissabon voor al zijn bijdragen en behaalde prestaties in het Europese en Internationale voetbal.

Momenteel is The Special One neergestreken bij Real Madrid waar hij de eerste wedstrijd krampachtig gelijk wist te spelen, maar tegen het zwakke Ajax in de Champions League vanouds schitterde. Het glitter en glamour van Real past exact bij het gedrag van Mourinho, de vraag is nu of hij dit ook om kan zetten in de resultaten waar de supporters al jarenlang naar snakken.