FOK!games goes Airborne
Daar sta je dan met de halve Nederlandse gamespers te wachten op je vlucht en niemand weet wat er komen gaat. We gingen in ieder geval straks eerst naar een luxe golfhotel en daar een nachtje slapen. De andere gasten vonden dat kliekje jongemannen maar een vreemde gewaarwording, want het leek er niet op dat wij als team Tiger Woods een lesje gingen leren. Na een goed diner (de crème Brûlée was heerlijk) werden we verwacht in de kleedkamers om onze outfit te passen. Niet veel later zag ik eruit als een soldaat uit de Tweede Wereldoorlog. Nog even een contract ondertekenen, waarin ik weer niemand verantwoordelijk zou stellen en ik kon terug naar de bar met in mijn achterhoofd dat ik morgenvroeg om 0615 op moest staan.
Lacherig stonden we in onze pakjes op de parkeerplaats te wachten op wat er komen ging. Het duurde wat langer dan gepland, maar daar kwam een militaire colonne, zo uit de Tweede Wereldoorlog geplukt, het parkeerterrein op gereden. Uit een van de jeeps vloog een stoere vent die met een stalen gezicht orders begon te blaffen. Het duurde niet lang voordat we netjes in groepen waren opgedeeld en stijf als een plank “YES, FIRST SERGEANT” riepen. Dit beloofde wat...
Het gepiep en gekraak van de vrachtwagen waar ik me samen met mijn strijdmakkers in bevond deed je al snel terug denken aan de jongens die een dikke zestig jaar geleden onder andere ons kikkerlandje moesten bevrijden. Dat gevoel werd alleen maar versterkt toen we een militaire basis opreden en werden bevolen om ons weer op te stellen en de eerste instructies aan te horen.
Een dag in het leven van een airborne trooper, uit de 82ste compagnie, in training gingen we vandaag beleven. Hierbij zou geen enkel onderdeel worden overgeslagen. Mooi, kom maar hier met die Thompson en Garand! Mijn gebeden werden verhoord en na het werpen van een paar dummy granaten stond ik daar met het oude oorlogstuig te vuren op een doel ietsje verder op. Het deed me meteen denken aan Call of ... uh.. Medal of Honor. Even rustig ademhalen, door het vizier turen, de trekker overhalen, knal! en dan besef je je pas hoe dicht games tegenwoordig bij de werkelijkheid zitten qua gevoel en geluid. Ze hadden voor de gelegenheid ook een paar machinegeweren uit die tijd opgesteld en deze werden natuurlijk ook even gedemonstreerd. Het helse kabaal dat dit met zich mee bracht doet je afvragen wat mensen bezielde om posities versterkt met dergelijke kanonnen aan te vallen.
Een groot onderdeel van een airborne training bestaat natuurlijk uit het vliegen en landen met een parachute. De correcte manier hiervoor werd ons uitgelegd en om het even goed te oefenen moesten we natuurlijk ook uit een echte Dakota C47 springen. Deze stond (gelukkig?) gewoon op de grond. Na een dag hard trainen waren we nu klaar voor het echte slagveld...
