Interview met Ron Boszhard

René (MrManiak)
De theatervoorstelling Ron Boszhard Presenteert: De Geheime Chocoladeletters Van De Sint is door het publiek met open armen ontvangen.
Zoals je in de review van het toneelstuk kunt lezen, was het in de stadsgehoorzaal in Kampen een waar feest voor jong en oud. Tijd om Ron eens aan de tand te voelen over de voorstelling en over Sinterklaas.


Ron Boszhard met Sinterklaas



Over de show. Hoe vond je het zelf gaan?
"Dit is de 18e keer dat ik deze voorstelling speel. Het is iedere keer anders. Ik stond ook met deze show in de ArenA voor zo’n 3200 mensen. Het speelt dan een stuk makkelijker. Maar spelen in een klein en fijn theater is ook heerlijk. De show is eigenlijk zo gemaakt, dat het altijd wel werkt, dus dat is ook wel lekker."

Hoe is de show tot stand gekomen?
"Afgelopen zomer zat ik aan het zwembad liedjes te schrijven. En eigenlijk wilde ik altijd al eens een verhaal in het theater neerzetten. Zo doende was de basis van dit stuk gelegd. Ik wilde niet zomaar een toneelstuk over Sinterklaas, maar iets nieuws. Iets wat nog niet eerder was gedaan. Dus ik heb vier liedjes van de CD We Doen Alleen Aan Sinterklaas gehaald en daarna een verhaal gemaakt.
Natuurlijk moest ik wel goed nadenken hoe ik het nou precies neer wilde zetten. Ik bedoel, als ik Sinterklaas in de eerste tien minuten al laat meedoen, is de rek er snel uit. Vandaar het idee dat Sinterklaas er wel is, maar ergens in het theater. Af en toe zie je hem wel op een groot scherm, om te laten zien dat hij er wel is. Maar het publiek moet opdrachten doen om zo de Sint op het toneel te laten komen."

Veel ouders hebben misschien nog wel meer van de show genoten dan de kinderen. Heb je bewust een show voor jong en oud gemaakt?
"Ik vind het belangrijk dat als ik naar het theater ga met mijn kinderen, er ook iets voor mij te doen is. Toch iets van interactie met de mensen. En dat maakt deze show zo leuk; elke voorstelling is toch weer anders. Bijvoorbeeld die van vanmiddag; er waren volwassenen die niet met de dans meededen. Ja, die pak je dan. Of in een eerdere voorstelling, waar twee kale mannen zaten. Die liet ik op de schoot van Sinterklaas zitten en beiden vroegen ze om haar. Elke show is anders."

Was je niet vreselijk zenuwachtig voor het maken van de show? Ik bedoel, Sinterklaas is toch wel een icoon voor de kinderen geworden. Als er iets fout gaat...
"Nee. Het is het beeld wat de kinderen zien. Ik ben ooit eens voor Pluk De Dag verkleed als Sinterklaas naar een basisschool gegaan. Iedereen geloofde dat ik de Sint was. Het maakt niet uit wat voor onzin je uitkraamt, als ze een man met een baard en mijter zien, zien ze Sinterklaas."

Je hebt zelf ook kinderen. Hoe ervaren zij het Sinterklaasfeest?
"Ze geloven beiden niet meer. Maar als mijn zoon weet dat hij cadeaus krijgt, gaat hij wel braaf voor de kachel zingen."

Hoe vierde je vroeger Sinterklaas?
"Met héél veel cadeaus! We hadden twee wasmanden vol. Echt, ik vond het één van de leukste feesten die er was. Toen Sinterklaas weer weg was, viel ik in een zwart gat. Zo erg was het."

3 december is de laatste voorstelling. Jammer?
"Het liefste speel ik elke dag de voorstelling. Nu is het ingepland op de zaterdag, zondag en woensdag. Maar ik merk wel dat ik geen geschoolde zanger ben. Mijn maximum is echt drie keer per dag. En ik ga de cast en crew ook missen, dat is ook jammer."

Gaan we je nog terug zien op het toneel?
"Ik hoop van wel. Op dit moment ben ik druk in overleg voor een one-man show. Maar als ik zou moeten kiezen tussen tv en theater, dan kies ik toch voor het eerste. Televisie is echt het leukste wat er is, maar toneel komt op de tweede plaats hoor."