Jaarlijstjes van de review-crew 2005

Sander (FLIPNEUS)
2005 was een mooi jaar voor de reviewcrew. Bijna 70 reviewers schreven bijna 700 reviews (echte cijfers geven we natuurlijk niet vrij) voor FOK!. Dit overzicht zijn de top 5's van wat deze reviewers allemaal hebben mogen reviewen, en van wat er allemaal nog is blijven liggen.

Jaarlijstjes: Header

Hoewel het stom is om met jezelf te beginnen, is de lijst gesorteerd op de nickname van de reviewer, en dan moet ik beginnen; derhalve:

Reviewer: FLIPNEUS
Vakgebied: Muziek

Jaarlijstjes: Bloc Party1. Bloc Party - Silent Alarm
Toen ik voor het eerst in aanraking kwam door het nummer 'Banquet' was ik op slag verliefd op deze band. Om één of andere reden steekt deze band met kop en schouders boven de rest van de andere, uitstekende, Britse acts die dit jaar bekend werden uit. Het is puur een gevoel, want waar het precies aan ligt kan ik niet helemaal aanduiden.

2. The Rakes - Capture/Release
Wie zei dat een Europese van The Strokes nooit zou werken? The Rakes is het bewijs dat het best kan. Uitstekende in elkaar zittende pop-songs met een listig randje. Met name het tweede gedeelte van het album is zo'n beetje het beste dat ik dit jaar gehoord heb, alleen Bloc Party maakt wat meer gevoelens los.

3. Maxïmo Park - A Certain Trigger
Een charismatische zanger, pakkende gitaarlijntjes en een leuk ondersteunend orgeltje; als je de beschrijving leest zou je denken dat ik het over de Kaiser Chiefs heb, maar Maxïmo Park is toch nét dat beetje beter, en overtuigde mij dit jaar toch een stuk meer. Hoewel Kaiser Chiefs live een veel leukere belevenis is, maar daar gaat het hier niet om.

4. Roadrunner United - The All-Star Sessions
Misschien niet het beste Metalalbum van het jaar, maar wel één van de betere, en zeker de allerleukste plaat van het jaar. Het Roadrunner-label vierde dit jaar zijn 25e verjaardag, en gaf zichzelf dit als cadeau; een verzameling unieke songs, ingespeeld door veel artiesten uit het heden en verleden van het label.

5. VNV Nation - Matter+Form
VNV Nation is veruit mijn favoriete Industrial-act. De mooie melancholische nummers, afgewisseld met harde, instrumentale, techno-achtige nummers maken dit weer een prachtalbum.



Reviewer: JelleS
Vakgebied: Muziek

Jaarlijstjes: Patrick Wolf1. Patrick Wolf - Wind In The Wires
Het tweede album van dit Britse genie is zelfs nog beter dan zijn debuut, iets dat ik eigenlijk niet voor mogelijk had gehouden. Patrick Wolf is nogal een aparte verschijning, en dat is zijn muziek ook: pop gemixt met folk elementen. Dit is één van die albums die het lukt om een bepaalde sfeer bij de luisteraar op te roepen, waardoor de buitenwereld even wordt vergeten. Geniaal!

2. Sufjan Stevens - Come On Feel The Illinoise
Ik ben nogal een liefhebber van mooie simpele liedjes, en dit album staat er vol mee. 80 minuten lang genieten.

3. Bright Eyes - I'm Wide Awake, It's Morning
Zie album van Sufjan Stevens. Bijna net zo mooi.

4. Anthony & The Johnsons - I Am A Bird Now
Het duurde even voordacht ik de schoonheid van dit album inzag. De aparte stem van Antony maakt dit tot iets heel bijzonders. Openingsnummer 'Hope There's Someone' is tevens voor mij het mooiste nummer van 2005.

5. Maxïmo Park - A Certain Trigger
Weinig vernieuwende Britpop. Het bijzondere is echter dat elk nummer geweldig is, er is geen zwak punt te bekennen. Daarom verdient dit album ook een plaats in mijn top 5. Stukken beter dan bijv. Franz Ferdinand en Kaiser Chiefs.



Reviewer: methodmich
Vakgebied: Muziek

Jaarlijstjes: Antony & The Johnsons1. Antony & The Johnsons - I Am A Bird Now
Met afstand het meest emotionele, aangrijpende en opmerkelijke album van
2005. Antony's bijzondere stem is de voornaamste bron van opwinding. Hij
sleept je mee in zijn wereld, vol diepe dalen en treurnis, maar altijd is er die bijna hemelse schoonheid. Wint per luisterbeurt aan diepte.

2. CocoRosie - Noah's Ark
De speeldoosjes, de rondbanjerende geit, de andere dierengeluiden, de
moderne drumritmes en de aan oeroude folk verwante muzikale omlijsting zijn
ook gebleven. Af en toe ontdekken we zelfs nieuwe elementen in deze
merkwaardige mengeling uit de toverpot van de zusjes. Een piano, bespeeld
door Antony, bijvoorbeeld. Maar evengoed nieuwe dierengeluiden of samples.
Het draagt alleen maar meer bij aan het gevoel van betovering dat het
beluisteren van deze muziek bij mij oproept. Sta op en verzamel u, allen die zich niet honderd procent thuis voelen in de wereld zoals die inmiddels is. Zoals Noach de dieren redde voor de zondvloed, zo willen de zusjes al die mensen redden. Ik zou willen dat het mijn zusjes waren.

3. Martha Wainwright - Self Titled
Nee, dit is een vrouw zoals een vrouw moet zijn. Bij vlagen kwetsbaar,
verlangend naar dat beetje liefde van een man, hoewel ze weet dat die mannen ook best zonder haar kunnen. Maar ook sterk, niet te beroerd om zo'n bloody motherfucking asshole dan ook de deur te wijzen en vol in de maag te raken. Zoals elk woord van Martha raak is. Elk zinnetje, elke stembuiging, je voelt haar. Dan hoef ik niet eens meer te beginnen over de geweldige songs, zowel muzikaal als qua teksten. Het zijn toch superlatieven die de lading niet dekken. Want het is boven alles zo echt, zo ongelooflijk echt. Stilte. En draaien, weer draaien.

4. The New Pornographers - Twin Cinema
Wat zijn deze mensen bedreven in het schrijven van heerlijke nummers, met
lekkere riffjes, koortjes en vooral een fijne melodie. Newman zelf is in
topvorm, de heldere stem van Neko Case is een absolute bonus en ook de door
Dan Bejar aangeleverde songs zijn prima. Luister in dat verband naar het
fraai tweestemmige Streets Of Fire, dat zich laat beluisteren als een heerlijk intiem liedje, of het gejaagdere Jackie, Dressed In Cobras. Ben je
dan nog niet overtuigd, dan moet het schitterend gezongen These Are The
Fables, dat wel haast ruikt naar de jaren '60, je toch verliefd maken op de
stem van Neko. Dan zijn er geen naakte dames meer nodig, want een beetje
muziekliefhebber kirt zelf al van genot bij het beluisteren van Twin Cinema.

5. Bright Eyes - I'm Wide Awake, It's Morning
Wellicht had er nog meer ingezeten, maar in deze tien "gewone" songs laat
Oberst horen bij de top van de huidige generatie singer-songwriters te
horen. Klassesongs, aangevuld met de nachtegalenstem van Emmylou Harris, en
teksten die je meenemen in het leven van de gekwelde twintiger.



Reviewer: miss_bleu
Vakgebied: Muziek

Jaarlijstjes: LCD Soundsystem1. LCD Soundsystem - LCD Soundsystem
Deze cd was voor mij persoonlijk een enorme verrassing om te horen en te beluisteren. Deze ligt nog steeds in mijn cd-speler.

2. Vitalic - Ok Cowboy
Net zoals LCD Soundsystem een plezier om naar te luisteren. Had nog nooit van hun gehoord en na de review had ik eigenlijk zoiets van deze moet ik dus ook beluisteren. Zeker geen spijt van gehad!

3. Franz Ferdinand - You Could Have It So Much Better
Een album dat al een tijdje uit was voordat mensen doorhadden dat het een heel goed album was. Dit kan wel eens de band van 2006 gaan worden als ze zo doorgaan.

4. Supernatural Funky Musique Volume 3
Een super lekkere cd met allerlei verschillende tempo's en vooral veel salsabeats! Deze is sinds de review niet meer uit te auto gekomen en levert dan ook regelmatig eigenlijk wat problemen op met flitspalen. Er zijn trouwens ondertussen veel mensen in mijn omgeving verslaafd geraakt aan Supernatural.

5. Don Diablo - Sellout Sessions 01
Hij staat wel niet in de lijst met reviews op FOK! in 2005, maar deze hoort zeker in mijn persoonlijke lijstje. Net toen ik gestopt was op FOK! kwam deze cd uit. Een cd met nummers die mij persoonlijk aan het dansen brengt. Dat betekent voor mij een goede cd!



Reviewer: Pink_Floyd
Vakgebied: Muziek

Jaarlijstjes: System Of A Down1. Antony & The Johnsons - I Am A Bird Now
Experimentele cd die erg doet denken aan de Tindersticks. Na een paar keer draaien wordt de cd mooier en mooier. Lekker voor de donkere winterdagen.

2. System Of A Down - Mezmerize
Weer een echt goede CD van SOAD! Heerlijk uptempo, gitaarlawaai met een schreeuwende Serj Tankian erbij. Vooral 'Sad Statue', 'Lost In Hollywood', 'Old School Hollywood' en 'Revenga' vind ik erg lekker.

3. James Blunt - Back To Bedlam
Mooie sombere edoch melodieuze singersongwriterplaat met goed opgebouwde nummers en indrukwekkende teksten. Doet het erg goed in combinatie met een flesje Islay malt whisky.

4. Feeder - Pushing the senses
Feeder blijft imponeren, inmiddels de 5e cd en alweer een goede! Iets zachter en somberder dan vorige werkjes en gevuld met juweeltjes!

5. Korn - See you on the other side
Eindelijk weer een goede plaat van Korn. Ze klinken minder afgezaagd en vooral Twister Transistor en Open Up zijn heerlijk. Veel Korn-gitaren op deze plaat maar wel in een iets ander jasje... Erg lekker!



Reviewer: Silmarwen
Vakgebied: Boeken

Jaarlijstjes: The Prodigy1. The Prodigy - Their Law
The Prodigy krijgt het voor elkaar om al hun beste nummers op één cd te zetten. Hoe kun je dat nu niet leuk vinden.

2. Rammstein - Rosenrot
Het is niet de beste cd van Rammstein, maar de nummers zijn weer des Rammstein. Hard, goed en cynisch.

3. The Chemical Brothers - Push The Button
Deze cd staat op nummer drie, omdat ik ze gewoon leuk vind!

4. Beef - Last Rudy Standing
Een heerlijke super zomer cd. Erg Beefachtig al is het weinig vernieuwend.

5. Franz Ferdinand - You Could Have It So Much Better
Leuke cd en op de een of andere doet het me denken aan mijn stiekeme jeugdliefde voor Blur. Niet de beste cd ooit, maar zeker het luisteren waard.



Reviewer: Toffe_Ellende
Vakgebied: Muziek

Jaarlijstjes: Opeth1. System of a Down - Mezmerize
Nog beter dan Toxicity uit 2001. Keihard, gedreven, dynamisch maar altijd melodieus.

2. Opeth - Ghost Reveries
Voor mij het ultieme Opeth album vanwege de diversiteit maar ook de les in effectieve agressie.

3. Feeder - Pushing The Senses
Nog een band met het beste album uit hun catalogus. Volwassen en oprecht breekbaar.

4. Nine Inch Nails - With Teeth
Groeiplaat die je na ongeveer de vijfde luisterbeurt gaat ontarmen. Welkom in de 21ste eeuw Trent.

5. Audioslave - Out Of Exile
Audioslaves tweede is er één opdat wij Chris Cornell niet gaan vergeten. Mooie mix tussen Cornell solo en de tact van RATM.