Billy Eichner over LGBTQ-romcom Bros: "Iedereen heeft last van dezelfde dingen"

De eerste grootschalige gay romcom is een feit. Bros werd al eerder succesvol vertoond binnen het festivalcircuit, maar is nu ook in de grote bioscopen te zien. Acteur en gevierd comedian Billy Eichner, die in samenwerking met Nicholas Stoller (The Muppets, Yes Man, Bad Neighbours) het script schreef, kwam samen met zijn tegenspeler Luke Macfarlane, bekend uit de Hallmark-producties, naar Nederland en wij mochten met ze in gesprek over de film.

Waarom duurde het zo lang? Eichner heeft wel een antwoord: "Er zijn wel romcoms geweest met LGBTQ-personages, maar dat is altijd kleinschalig geweest. Een grote studio heeft nog nooit gedurfd om het te produceren. De beslissingen die in Hollywood worden genomen, zijn meestal uit angst voor nieuwe dingen en dingen die nog niet eerder zijn gedaan. Dat is ook hier het geval; hoe langer het duurt voordat er een beslissing wordt genomen om iets te maken, hoe langer dat weer opgeschoven wordt. Iedereen is, net zoals de personages in de film die aan het daten zijn, bang om de eerste stap te zetten. Wel ben ik enorm blij dat de studio nu de stap heeft gezet om het te gaan produceren." Macfarlane voegt hier nog aan toe: "Het is extra bijzonder als je bedenkt dat studio's graag bij het vertrouwde blijven en steeds minder films per jaar maken."

De film zit vol herkenbare momenten, vindt Eichner: "Heel veel is direct gegrepen uit mijn leven, dus ik denk dat daar heel veel herkenning in zit. Iets wat niet exclusief is voor de homogemeenschap en waar iedereen last van heeft, is het kat-en-muisspel dat wordt gespeeld in de vorm van het constante heen en weer berichten sturen en dan weer wachten totdat er geantwoord wordt. Maar ook het constante sliden in de DM's op Instagram of de vermoeiende berichtenstroom op datingapps. De telefoon heeft ervoor gezorgd dat we elkaar benaderen op een passief-agressieve manier die er niet veel beter op geworden is de afgelopen jaren, nu je ook in principe de persoon niet meer direct hoeft te spreken voordat je met iemand afspreekt in het echte leven. Iedereen die is opgegroeid met een iPhone kan dit beamen."

Er is ook inspiratie gehaald uit de levens rondom Eichner: "Ik heb ouders die me altijd hebben aangemoedigd en me aanspoorden om mijn dromen na te jagen. Dat is helaas niet voor iedereen het geval geweest en mensen die dichtbij mij staan vertelden soms dat ze jaren een veiliger leven hebben moeten leiden met een masker op. Ze konden niet tonen wie ze echt waren en dat is ook iets wat de film zeker heeft beïnvloed. Ze deden puur wat hun ouders wilden wat ze gingen doen, dat is in een bepaalde leeftijdsgroep homo's waar ik deel van ben het nog erger lijkt te zijn, dat niet najagen van dromen en passies omdat ze maar deden wat hen werd verteld. Alles in hun leven moest volgens het boekje gaan en dat is ook te zien in het personage van Luke."

Een centraal thema in de film is mannelijkheid. Eichner licht dat toe: "We wilden de film zo echt mogelijk houden. Ik kan echt alleen maar voor mezelf spreken, maar de vraag binnen de homogemeenschap is heel erg vaak hoe mannelijk je moet zijn en dat zie je ook terug in de film. Bobby, mijn personage, vindt zichzelf te gay voor zijn vriendje en niet gay genoeg voor de nieuwe generatie queer-mensen. Je ziet dat echt terug weer in mijn generatie, de homo's die zijn opgegroeid in de vroege jaren 2000. We waren allemaal redelijk comfortabel met het idee van homo zijn en de coming out, maar we wilden de mannelijke aanwezigheid vasthouden en dat is iets wat we ook op een foute manier najaagden. Gelukkig is dit langzamerhand aan het verdwijnen binnen de homogemeenschap, maar het is wel iets wat vastgeroest lijkt te zitten in een bepaalde leeftijdsgroep." Macfarlane: "Ik vind het ook lastig aan te wijzen wanneer het echt 'toxic' wordt, maar het zit hem erin dat je niet meer je gevoelige kant kan laten zien, omdat dit dan als zwak ervaren wordt. Dan zijn we wel de weg kwijt aan het raken."

Een romcom zit normaliter vol clichés, waarbij Bros daar misschien nog wel een schepje bovenop wordt gedaan. Macfarlane viel gelijk iets op in het script: "De meest succesvolle cliché vond ik de beste vriend(in) van het andere geslacht die het hoofdpersonage advies gaat geven, in onze film is dat Monica. Ze zegt alles wat het publiek denkt tegen Bobby."

"Ik houd echt van een goede 'walk and talk'", geeft Eichner toe. "Die fysieke en intellectuele aantrekkingskracht kun je zo duidelijk merken als er echt een goed gesprek op beeld wordt gevoerd, iets wat je helaas niet vaak meer ziet in mainstream romcoms. Het feit dat je twee mensen verbaal kan laten sparren in plaats van alleen maar het bed induiken in zo'n film vind ik echt prachtig."

De film is een van de eerste films met een volledige LQBTQ-hoofdcast met veel onbekende acteurs in prominente rollen: "Dat was belangrijk voor het hele team, waaronder regisseur Nicholas Stoller, maar ook de studio. Historisch gezien zijn de bekendste homorollen gespeeld door hetero-acteurs en daar is in principe niets ergs mee, maar het is wel zo vaak voorgekomen dat homo's daardoor niet 'hun' rollen konden spelen. In deze film wilden we dat mensen hun echte zelf konden spelen op het witte doek. Iedereen in deze film is ook heel erg grappig en goed gecast. Het is heerlijk om te zien hoe mensen opgegaan zijn in hun rollen, zelfs al zijn het dan geen grote filmsterren, een aantal ervan gaan dat na deze film zeker worden." En Macfarlane legt als laatste nog de vinger op de zere plek: "Chris Hemsworth, Paul Rudd of Chris Evans hoeven zich geen zorgen te maken over de rollen die ze krijgen, zij zijn de bekende gezichten. Het is tijd dat er meer openlijke LGBTQ-acteurs worden gecast in dat soort grote rollen. Dát is pas belangrijk."

Bros draait vanaf nu in de bioscoop.