Russisch roulette bij Isle of Man TT en ManxGP

5. Slapen bij elfjes

Toen in 2018 een omstander over de straten rende nadat deze al waren afgesloten belandde hij 4 weken in de gevangenis. De Brit mag 5 jaar lang niet meer op het eiland komen. Dit jaar stak een vrouw het gesloten circuit over en werd voor de keuze gesteld: 1500 pond boete of gevangenis. Ze koos voor het eerste. Er worden hier geen slordige risico's genomen.

Om de TT veilig te houden kent men een strenge selectie, staan rijders onder constante beoordeling, worden alle risico's uitgebreid besproken en is er een introductieprogramma. Huiswerk wordt meegegeven voor je überhaupt maar afreist naar Man. De allernieuwste kussens, speciaal ontwikkelt voor dit eeuwenoude circuit en een meewerkend ziekenhuis worden ingezet. Met de hoofdarts als onderdeel van race control staat het hele circuit vol met medisch professionals. Overkomt je iets, dan onderga je binnen 5 minuten behandeling in het ziekenhuis. Als het mistig is of regent wordt een race ingekort, verplaatst of afgeblazen. Men vertrekt per 2 vanaf de startlijn - met een 10 seconden interval tot de volgende 2 racers. Opstopping komt niet voor, evenals compromissen - het leven van de coureur gaat altijd voor de invloed van tv, sponsorships of toeschouwers. Er wordt open gecommuniceerd over alle incidenten.

Unieke uitdaging
De race is zo veilig als hij zijn kan, en da's best heel veilig. Met wél bestaande regels. Je lot is niet onderhevig aan willekeur. Van Russisch roulette is geen sprake. Als ik Simon Crellin tot slot vraag waar hij het meest trots op is vat hij dit als volgt samen: "Het opmerkelijke talent, kunnen en toewijding van de coureurs om de uitdaging van het racen van de TT Mountain Course aan te gaan - een unieke uitdaging in de wereld van motorsport."

Ik kan me niet voorstellen hoe het voelt om de Isle of Man TT of ManxGP te rijden; het gevoel van snelheid, adrenaline - dit moet onwerkelijk zijn. Wel kan ik je laten zien wat er met je gebeurt als je als toeschouwer langs de kant staat. Want ik was al de mensen in onderstaande video bij mijn eerste bezoek aan Man. Het oorverdovende geluid, de trillingen, de geur en zelfs het zand dat in je ogen waait zodra ze rakelings langs je racen; een bizar gevoel. Nergens mee te vergelijken. En het beste is dat ze hun sport zo veilig mogelijk beoefenen en nog altijd is het meest waarschijnlijke scenario dat ze heelhuids terugkeren.

Na het overlijden van haar man Daley liet Natalie Mathison het volgende weten: "Nu slaapt hij bij de elfjes’, zoals Daisy (zijn dochtertje, red.) zegt. Het laatste wat ik zag van mijn echtgenoot was een man die blij was met het leven en trots op het racen."