First Aid Kit: 'De vertrouwde sound, maar net iets anders'

Folkmuziek op z'n best, zo valt First Aid Kit het beste te omschrijven. Al eerder wisten ze het grote publiek van Glastonbury en Lowlands in te pakken en werd 'My Silver Lining' wereldberoemd door het gebruik ervan in een autocommercial. Met een nieuwe plaat, Ruins, op zak zijn ze gewapend om nog meer succes te behalen. Wij spraken Johanna en Klara toen ze heel even in Amsterdam waren over dat nieuwe album en over heel veel meer.

De dames zijn onwijs trots op de nieuwe plaat: "Het is First Aid Kit zoals mensen gewend zijn, maar net even iets anders. We wilden iets rauwer klinken dan op de vorige albums, een beetje zoals we live klinken. Vooral Stay Gold is een heel erg gepolijst album. Dat is natuurlijk niet erg, maar om die live sound iets beter over te brengen moet je wel iets rauwer klinken. Dat reflecteert ook een beetje het thema van het album, want eigenlijk gaat het album om een breakup, en hoe je leven daarbij een soort van uit elkaar valt. Daarbij vonden we die sound wel iets beter passen. De liedjes moesten gewoon intenser klinken." Een succesvolle single die al eerder uitkwam was 'Postcard', dat een enorme countryvibe om zich heen heeft: "Dat liedje was vanaf het begin al een countrytrack. Het is ook het nummer dat er het meeste uitspringt op de plaats en eigenlijk uit ons hele oeuvre tot nu toe. Het is het meest country wat we tot nu toe hebben gedaan ook. We hadden het geschreven en toen dachten we ook van 'laten we het gewoon enorm country maken'. Het voelde ook als de juiste manier, om er gewoon voor te gaan."

Maar of country ook een stijl is die First Aid Kit definieert: "We zijn zeker geinspireerd door veel country. We kennen de bands en de muziek, maar we streven er niet naar om het te zijn. Meestal maken we een liedje gewoon op de manier zoals we willen en als daar dan toevallig een countrysound aan vastkleeft is dat niet omdat het ons persoonlijk streven is. En we hebben het album opgenomen in Portland, wat natuurlijk garant staat voor country, dus daar is zeker wel iets van overgebleven op het album. Ook de producer komt uit Nashville, dat was ook een factor die meespeelde. Hij vond het ook heel fijn om 'Postcard' op te nemen als een soort van countryplaat uit de oude tijd." Maar First Aid Kit is hier in Nederland bekend geworden met hun hit 'My Silver Lining', dat door Renault gekozen werd voor hun commercialreeks rondom de Kadjar-modellen: "We kregen letterlijk een email met daarin de vraag of we in een autocommercial zouden willen. Daarop hebben we 'ja' gezegd. Vandaag de dag is het zo in de muziekindustrie dat je haast wel in reclames moet zitten om wat geld te kunnen verdienen. Het heeft er voor ons voor gezorgd dat we door konden gaan met wat we wilden doen en dat was muziek maken. 'My Silver Lining' heeft ook gewoon een karakter dat je het opzet in een auto, je luistert graag naar dat soort muziek als je onderweg bent. Er was nooit de verwachting dat het zo iets groots zou worden die commercial, en inderdaad ook hier in Nederland is het echt enorm geworden. Dat heeft ook enorm geholpen om als band te groeien. We doen dit nu al bijna tien jaar, maar er is elke keer een gestage groei te zien. Dat is heel tof."

Een sterk album heeft meestal een sterk team achter zich en dat vormen de zusjes zeker: "Meestal begin ik (Klara, red.) met schrijven en dan breng ik de ideetjes naar Johanna. Samen brengen we dan de puzzelstukjes bij elkaar of komen met een hele nieuwe visie, het is een samenwerking. In de studio neemt Johanna meestal meer de producersrol aan dan dat ik doe. Dus in die studio hebben we zeker weten andere rollen maar dat versterkt elkaar juist." En die versterking heeft inmiddels tot een flink aantal shows in ons land geleid, en dan komen toch altijd weer die lijstjes en die dromen boven drijven: "De meeste festivals en locaties die voor ons favoriet zijn hebben we mogen spelen, maar dat betekent zeker niet dat we klaar zijn. Er zijn een aantal plaatsen waar we nog zouden willen spelen. Red Rocks, in Colorado, staat nog hoog bovenaan het lijstje bijvoorbeeld. Mumford and Sons hebben daar bijvoorbeeld ook gespeeld. Uiteindelijk heb ik (Johanna, red.) niet echt een specifieke plaats waar ik wil spelen, omdat de shows die we in fantastische gelegenheden hebben gespeeld soms ook gewoon maar 'okay' waren, en natuurlijk omgekeerd. Soms zijn de verwachtingen ook gewoon te hoog. De energie en de mensen die er zijn is het belangrijkste dat er is."

En om die mensen te bespelen hebben de dames een aantal trucjes: "We zijn absoluut niet bang om het publiek recht in de ogen aan te kijken. Soms vinden mensen dat te direct, maar we vinden het juist wel fijn om tijdens een optreden een aantal mensen in het publiek te vinden waarmee we echt een verbinding voelen. Maar ook het akoestische is wel degelijk een trucje. We hebben een aantal nummers die we gewoon alleen samen doen, dus zonder achtergrondband en dan is het echt gewoon Klara en ik die de liedjes aan het publiek brengen. Dat brengt alles eigenlijk naar de basis van het liedje en dwingt eigenlijk iedereen om stil te zijn. Het verandert de sfeer in de zaal ook soms ten goede. Van die optredens hebben we soms wel een bepaald iets wat ze mee kunnen nemen, maar dat blijft altijd aan de luisteraar zelf. Een regel die ik (Klara) heb geschreven kan op dat moment dat ik het schrijf iets heel erg persoonlijks voor mij betekenen, maar als iemand het hoort, kunnen zij er op dat moment een compleet andere invulling aan geven en het persoonlijk voor zichzelf maken. Dat vind ik heel cool aan dat. Als we over onze liedjes praten, of dat nou tijdens optredens of andere momenten is, vinden wij het niet zo interessant om helemaal te gaan uitleggen dat dat liedje bijvoorbeeld over m'n ex-vriendje is geschreven en dergelijke. Het is cool om het open te houden voor interpretatie. Muziek laat je daardoor minder alleen voelen in de wereld."

En genoeg muzikale helden over waarmee First Aid Kit een feature zou kunnen doen: "Een hoop van onze helden zijn helaas overleden, vooral Leonard Cohen pas nog. We hebben altijd een wens gehad om met hem te kunnen spelen. Hij was en is nog steeds een van onze grootste inspiraties. Op dit moment luisteren we heel erg naar jong talent. Er is bijvoorbeeld een band Whitney, daar luisteren we heel veel naar. Er is een hele grote groep mensen die nu muziek aan het maken is waar we mee zouden willen samenwerken. En dan is daar natuurlijk de onuitputtelijke hoop op een belletje van Bob Dylan. Dan zouden we zeker geen nee zeggen. Maar dat gaat niet gebeuren. Art Gartfunkel mag ook altijd bellen, hoor."

En wat er naar Ruins komt: "Wereldoverheersing. Nee, grapje. We gaan een hoop toeren rond de wereld en de liedjes naar zoveel mogelijk mensen brengen. Het is altijd eng om nieuwe muziek voor de eerste keer te spelen, want uiteindelijk weet je nooit of het gaat werken. Het wordt een enge tijd, maar we hebben er een heel goed gevoel over."

Ruins ligt vanaf nu in de winkel. Het concert in Paradiso op 7 maart is al maanden uitverkocht.