FOK! Game of the Year 2017 - Nummer 6

Microsoft had in 2017 geen slecht jaar, maar op het gebied van Xbox One console-exclusives was het wederom wat magertjes. Toch waren een aantal titels zeker memorabel, en wat ons betreft voert de run-and-gun-platformer Cuphead dat lijstje aan.

Toen Cuphead op de E3 van 2014 voor het eerst aan het publiek werd getoond waren critici lovend over de esthetiek van de game. Het cartoony uiterlijk gebaseerd op werken van Max Fleischer en Walt Disney gecombineerd met hectische run-and-gun-gameplay en briljante jazzklanten uit de jaren 30 vormden een welkome verrassing op de gamebeurs.

Op release was de media niet minder complimenteus. Cuphead werd naast zijn voortreffelijke art-stijl geprezen voor zijn hoge moeilijkheidsgraad en de memorabele baasgevechten. Ook ondergetekende was lang zoet met het reviewexemplaar dat we ontvingen van Microsoft, en samen met mijn vaste co-opmaatje heb ik vele uren gespendeerd in de kleurrijke wereld die ontwikkelaar Studio MDHR heeft neergezet. Aanvankelijk was er enige argwaan dat de game te weinig afwisseling zou bieden en dat na een x-aantal gelijksoortige platformer-levels de glans er wel af zou zijn. Niets bleek echter minder waar, want de game weet prima afwisseling te bieden tussen de reguliere run-and-gun-segmenten, de talloze boss fights en levels waarin je personages transformeren in vliegtuigjes, waardoor de game effectief verandert in een vertical scrolling shooter. Zelfs de afwisseling tussen boss fights op zich biedt al een wereld van verschil, waarbij je je aanpak van baas tot baas vaak drastisch moet aanpassen.

Goed, de game is inderdaad erg pittig. Het 'schattige' uiterlijk is wat dat betreft enigszins verneukeratief, en het is ook niet voor niets dat iemand een perfecte Dark Souls-parodie maakte. Het voordeel aan spelen in co-op is dat je elkaar kunt bijbrengen wanneer een speler doodgaat, maar ook dit onderdeel in gameplay is een uitdaging op zich omdat je maar heel beperkt de tijd hebt om je maatje weer tot leven te brengen, die mogelijk helemaal aan de andere kant van het scherm het loodje legde. Het is een uitdaging binnen een uitdaging en dat zorgt vaak dat je op het puntje van je stoel of bank zit tijdens het spelen.

Het fijne aan de relatief hoge moeilijkheidsgraad in Cuphead is dat het niet oneerlijk of extreem frustrerend wordt. Veel van de baasgevechten, maar ook de gewone levels, overwin je doorgaans door een gezonde portie trial-and-error gecombineerd met een dosis muscle memory. Onthouden welke patronen de eindbazen bezigen, bepalen welke wapens je voor welke baas moet gebruiken, etcetera. 

Cuphead is niet alleen een mooie verpakking. Onder het beeldige uiterlijk gaat een hele goede platformgame schuil, die zich bij uitstek leent voor vele uren aan co-opgenot met een myriade aan bevredigende momenten na het overwinnen van obstakels. Een absolute topper in zijn genre.