FOK!toen: The Beatles - Magical Mystery Tour

3. In de studio

In de studio

The Beatles in de studio

De opnames van de muziek voor de film begonnen al op 25 april 1967, slechts vier dagen na het voltooien van Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band. Hieronder een overzicht van de zes tracks voor de film in volgorde van opname:

Magical Mystery Tour
Paul McCartney kreeg het idee voor het liedje 'Magical Mystery Tour' tijdens een vlucht van Amerika naar het Verenigd Koninkrijk op 11 april. In eerste instantie had McCartney niet meer dan de titel en een drietal accoorden en hoopte dat de andere Beatles mee zou werken aan het liedje. Lennon, Harrison en Starr waren duidelijk een stuk minder enthousiast en McCartney mocht de tekst uiteindelijk in zijn eentje voltooien. 'Magical Mystery Tour' kende de nodige verwijzingen naar het draaien van een joint ('Roll up, roll up for the mystery tour') maar kende ook een verwijzing naar het Tibetaanse Dodenboek ('The magical mystery tour is dying to take you away. Dying to take you away, take you today').

Op 25 april werd er flink op de track geoefend waarna er een drietal takes werden opgenomen, waarvan take 3 zou worden gebruikt voor de plaat. Er werd een basistrack opgenomen bestaande uit de twee gitaarpartijen, piano en drums. Ook werden er geluiden van voorbij rijdende bussen aan de opname toegevoegd uit de rijke geluidseffectencollectie van Abbey Road. Een dag later nam Paul McCartney de baspartij voor het liedje op terwijl Neil Aspinall en Mal Evans de percussieinstrumenten voor hun rekening namen. Ook werden er nog vocalen opgenomen van McCartney, Harrison en Lennon.

Op 27 april zouden er nog meer vocalen voor het liedje worden opgenomen waaronder ook de leadzang. De opnames van 'Magical Mystery Tour' zouden op 7 november worden voltooid. Tijdens het monteren van de film zei John Lennon: "Roll up, roll up for the Magical Mystery Tour! Step right this way! Hurry, hurry, hurry!" en men besloot om dat ook aan de plaat toe te voegen. Dezelfde dag nog werd er zowel een mono als stereo mix van het liedje gemaakt.

Your Mother Should Know
Op 22 augustus moesten The Beatles naar de Chappell Recording Studios in Maddox Street in Londen omdat de studio's in Abbey Road allemaal in gebruik waren door andere artiesten. Op de eerste dag werden er in totaal acht takes opgenomen van de basistrack voor 'Your Mother Should Know'. De daaropvolgende dag gingen The Beatles voor de laatste keer naar de Chappell Recording Studios om een aantal overdubs op te nemen. Het zou ook de allerlaatste opnamesessie zijn met Brian Epstein in de studio. Epstein zou vier dagen later overlijden.

Op 16 september begonnen The Beatles aan een remake van het nummer, waarbij opnieuw een elftal takes werden opgenomen met harmonium, piano, zang en drum. Take 27 van deze opnamesessie is ook terug te horen op het album Anthology 2 van The Beatles uit 1996. De remake zou uiteindelijk niet worden gebruikt. Wel voegden Lennon en McCartney nog wat orgel en basgitaar toe aan de opname uit de Chappell Recording Studios waarna ook 'Your Mother Should Know' klaar was voor de elpee.

I Am The Walrus

I Am The Walrus
Op 5 september begonnen The Beatles aan één van de meest complexe nummers uit hun oeuvre. I Am The Walrus was een compositie van John Lennon die was samengesteld uit een drietal nummers waaraan The Beatle al had gewerkt. Het idee voor het nummer ontstond toen Lennon een een brief had ontvangen van een leerling van zijn oude basisschool waarin stond dat haar leraar Engels zijn leerlingen Beatles-teksten liet analyseren als opdracht. Lennon voelde zich hierdoor vereerd en vond het verwonderlijk dat een leraar zoveel tijd en moeite stak in het ontcijferen van zijn teksten, waarop hij voor de grap als reactie een zo onbegrijpelijk mogelijk nummer schreef, vol met nonsenszinnen en wartaal. Het resultaat van dit project was 'I Am The Walrus'.

John Lennon zou later verklaren dat het grootste deel van de tekst van 'I Am The Walrus' onder invloed van LSD was geschreven. Lennon had het liedje graag op single uit willen brengen als opvolger van de single 'All You Need Is Love', maar zowel Paul McCartney als George Martin vonden 'Hello Goodbye' commercieel gezien meer geschikt als volgende single. 'I Am The Walrus' zou uiteindelijk op de B-kant van het singletje te horen zijn. Lennon voelde zich door deze beslissing zwaar gekrenkt en liet na het uiteengaan van The Beatles weten dat hij vanaf 1967 steeds meer het idee te hebben gekregen dat hij in de begeleidingsband van McCartney speelde.

'I Am The Walrus' was gebaseerd op het gedicht The Walrus And The Carpenter van de Engelse kinderboekenschrijver en dichter Lewis Carroll. Op 5 september werden zestien takes opgenomen waarvan een vijftal van het complete nummer. Producer George Martin componeerde en dirigeerde vervolgens op 27 september enkele arrangementen voor violen, cello's, hoorns en klarinetten, die hij aan de opname van The Beatles toevoegde. Ook werd de achtergrondzang van de Mike Sammes Singers opgenomen. Twee dagen later begon de groep aan het afmixen van de track. Op de avond van 29 september werd op de BBC Shakespeare's The Tragedy Of King Lear uitgezonden. Een fragment uit de vierde acte daarvan werd live in de studio opgenomen en is terug te horen in de bombastische finale van 'I Am The Walrus'.

Blue Jay Way
'Blue Jay Way' was de enige compositie van George Harrison voor de soundtrack van Magical Mystery Tour. Harrison was op 1 september, samen met zijn vrouw Pattie, Neil Aspinall en Alexis Mardas, naar Los Angeles gegaan waar hij een huis van de manager van Peggy Lee had gehuurd aan de Blue Jay Way in Hollywood Hills. Harrison had een afspraak gemaakt met de persvoorlichter Derek Taylor, maar deze was vertraagd omdat hij vanwege de mist het juiste adres niet kon vinden. Tijdens het wachten op Taylor begon Harrison wat te spelen op een Hammondorgel in het huis en liet zich inspireren door de situatie. Harrison had nog last van een jetlag maar was vastbesloten om wakker te blijven tot zijn gasten zouden arriveren.

There's a fog upon L.A.
And my friends have lost their way.
We'll be over soon they said.
Now they've lost themselves instead.

Please don't be long.
Please don't you be very long.
Please don't be long.
For I may be asleep.

De backingtrack van 'Blue Jay Way' zou op 6 september in slechts één take opgenomen worden. Een dag later werden de zangpartijen opgenomen waarna op 6 oktober de cello en de tamboerijn nog zouden worden toegevoegd. Cruciaal voor de opname van 'Blue Jay Way' was het gebruik van ADT (artificial double tracking), een techniek die in 1966 was ontwikkeld door Abbey Road technicus Ken Townsend, waardoor het nummer een flange effect kreeg.

Van 'Blue Jay Way' bestaan verschillende versies op de plaat. Zo zijn er in de stereomix van het liedje achterstevoren afgespeelde stukken van het liedje te horen die ontbreken in de monomix van de compositie van Harrison. Pas in 1987, toen Magical Mystery Tour op CD zou worden uitgebracht, werd er een nieuwe mix van het liedje gemaakt die zich laat beluisteren als een combinatie van de mono- en stereomix. De cello in het liedje werd bespeeld door Peter Willison, die met zijn aandeel aan het liedje van The Beatles 27 Britse Ponden zou verdienen. Willison was vele jaren later ook te horen op het album Tug Of War van Paul McCartney.

Blue Jay Way

Flying
Op 8 september 1967 begonnen de opnames van het eerste instrumentale nummer van The Beatles sinds 'Cry For A Shadow' uit 1961 en het onuitgebrachte '12-Bar Original' dat werd opgenomen tijdens de sessies voor Rubber Soul in 1965. 'Flying' was ook de allereerste compositie van zowel George Harrison, John Lennon, Paul McCartney als Ringo Starr. Op de eerste dag van de opnames werd een zestal takes van 'Flying' opgenomen. Uiteindelijk zou de laatste take als basis dienen voor de track op de plaat. Take 6 bestond uit drums, orgel en gitaar. Hier werden vervolgens drie orgelpartijen aan toegevoegd, waarna Lennon de hoofdmelodie ook in zou spelen op mellotron. Hierna werd de woordloze zang van The Beatles aan het liedje toegevoegd.

Op 28 september zouden de opnames van 'Flying' worden voltooid met nog meer mellotronmuziek van Lennon, een extra gitaarpartij van Harrison en diverse door Ringo Starr bespeelde percussieinstrumenten, waarna het geheel werd afgerond met geluidseffecten en achterstevoren afgespeelde tape loops. Oorspronkelijk luisterde het nummer naar de titel 'Aerial Tour Instrumental' en duurde bijna tien minuten. Bij de eindmontage werd het nummer echter drastisch ingekort tot slechts 2 minuten en 17 seconden. De volledige versie van het nummer is gelukkig nog terug te vinden op diverse bootlegs van The Beatles.

Fool On The Hill
Op 6 september 1967 ging McCartney in zijn eentje naar de studio om een demo op te nemen van het liedje 'Fool On The Hill'. Volgens de Beatle was het liedje gebaseerd op de Maharishi. Zijn tegenstanders noemden hem een 'fool' en namen hem vanwege zijn opvallende lach niet serieus. Het idee van de wijze goeroe in een grot die door ander wordt bekeken als een sukkel op een berg inspireerde McCartney tot het schrijven van 'Fool On The Hill'. De eerste demo van McCartney, met alleen een piano, is terug te vinden op het album Anthology 2 van The Beatles uit 1996.

De opnames met de rest van de groep begonnen op 25 september. In totaal werden er drie takes opgenomen waarvan de laatste zou worden gebruikt voor de plaat. Deze take bestond oorspronkelijk uit de drums van Starr en partijen op harmonicas die werden bespeeld door Lennon en Harrison. Ook werd de leadzang van McCartney opgenomen. Ook deze versie is te horen op Anthology 2. De daaropvolgende dag was het tijd voor overdubs en duurde het eerst nog 3.50 minuten durende liedje opeens zo'n 25 seconden langer. Later zou de track weer ingekort worden tot zo'n 3 minuten. Op 20 oktober zou de opname van 'Fool On The Hill' worden afgerond met de toevoeging van een bijdrage van de fluitisten Jack Ellory en de broers Christopher en Richard Taylor.