De beste films voor Halloween van A tot Z
20. The Return of the Living Dead (1985)
Nadat George A. Romero eind jaren zestig de horrorwereld een nieuwe dimensie gaf met zijn baanbrekende Night Of The Living Dead was dat begin voor een onnavolgbare hoeveelheid films waarin de mensheid op zijn lazer kreeg van de meest uiteenlopende soorten ondoden. Naast de nodige Italiaanse pareltjes van onder meer Lucio Fulci (Zombi 2, City Of The Living Dead) en Umberto Lenzi (Incubo Sulla Città Contaminata (aka Nightmare City) was er één Amerikaanse zombiefilm die destijds met een kop en schouders boven de rest uitstak en dat was Dan O'Bannon's The Return of the Living Dead.
The Return of the Living Dead
The Return of the Living Dead is een film die zich afspeelt rondom het bedrijf Uneeda Medical Supply, waar lijken van mensen en dieren worden opgeslagen voor allerlei wetenschappelijke onderzoeken. Frank (James Karen) is een medewerker van het bedrijf die zijn jongste collega Freddy (Thom Mathews) schrik aan probeert te jagen door hem te vertellen over een geheimzinnig experiment van het leger waarbij doden tot leven werden gewekt. Toen de legerleiding controle verloor over dit experiment werden alle zombies verzegeld in stalen vaten en één van deze vaten werd per ongeluk afgeleverd bij Uneeda Medical Supply.
Als Frank vervolgens aan Freddy wil laten zien hoe sterk het vat is geeft hij er een enorme klap op waardoor het vat scheurt en een dodelijk gas ontsnapt waardoor alle dode wezens tot leven komen, waaronder ook een mens. Deze zombie blijkt maar op één ding uit te zijn en dat is het eten van menselijke hersenen. Nadat ze met moeite de ondode hebben uitgeschakeld komen zo op het geniale idee om de zombieresten te verbranden. Via de rook komen de restanten van het gas op een kerkhof waar al snel een leger van ondoden op zoek zijn naar voedsel. Het is het begin van een heleboel ellende.
Voor The Return of the Living Dead liet regisseur Dan O'Bannon zich inspireren door het gelijknamige verhaal van John Russo, die op zijn beurt eerder al had gewerkt met George A. Romero aan The Night Of The Living Dead. In zekere zin kunnen we The Return of the Living Dead dan ook wel bekijken als een soort van vervolg op de epische zombieklassieker van Romero. Dan O'Bannon was overigens ook geen nieuwkomer in 1985. Zo had hij als scenarioschrijver als scripts afgeleverd voor klassiekers als Dark Star (1974), Alien (1979), Heavy Metal (1981) en Blue Thunder (1983). The Return of the Living Dead was de enige film waarbij O'Bannon op de regiestoel plaats zou nemen.
Wat The Return of the Living Dead ook een uitzonderlijk fijne film maakt is de grote hoeveelheid vaak inktzwarte humor en een werkelijk meesterlijke soundtrack met liedjes van onder meer T.S.O.L. (True Sound Of Liberty), The Damned, 45 Grave, Roky Erickson en The Cramps. Als George A. Romero de ongekroonde koning van de zombiefilm was, dan was Dan O'Bannon absoluut de ongekroonde kroonprins. The Return of the Living Dead is een film die veel andere zombiefilms overbodig maakt. Veel leuker dan deze kom je eigenlijk niet tegen.
