Interview met Long Distance Calling

Eerder dit jaar verscheen Trips, het vijfde album van de progressieve rockband Long Distance Calling. Het Duitse vijftal draait al een jaar of tien mee in de psychedelische rockwereld en maakte in die jaren behoorlijk naam met hun uitgesponnen dromerige instrumentale tracks. Op 22 oktober staat de band, samen met een groot aantal andere grote namen uit de stonerrock, op het Into The Void Festival in Leeuwarden en dat leek ons wel een geschikt moment om de mannen eens wat vragen te gaan stellen. Dekatophetspek sprak namens FOK! met bassist Jan Hoffmann.

Long Distance Calling

FOK!: Waar, wanneer en door wie is de band Long Distance Calling opgericht?
Jan Hoffmann: Long Distance Calling is in 2006 opgericht door Florian Füntmann, David Jordan, Janosch Rathmer, Jan Hoffmann en Reimut van Bonn.

Wat inspireerde jullie om een instrumentale band op te richten?
We hadden voorheen allemaal in metal en hardcore bands gespeeld en wilden wel eens wat anders en voor ons ook vernieuwends gaan doen. Het leek ons wel leuk om wat te gaan jammen en zo kwamen we opeens aan een aantal leuke tracks die uiteindelijk op onze demo getiteld Dmnstrtn zouden verschijnen.

Met andere woorden; jullie konden geen geschikte zanger vinden?
Exact. Dat was voor ons de belangrijkste reden om een instrumentale band te beginnen. We hebben een aantal gasten uitgeprobeerd maar of ze pasten niet bij ons of ze waren gewoon niet goed genoeg voor hetgeen dat wij met de band in gedachten hadden.

Wie zien jullie als de grootste inspiratiebronnen voor jullie composities?
Dat is een vraag die lastig te beantwoorden is, omdat we allemaal een verschillende muzieksmaak hebben, maar als ik zou moeten kiezen zou ik zeggen Pink Floyd, Isis en Porcupine Tree.

Hoe kwamen jullie eigenlijk op het idee voor de bandnaam Long Distance Calling?
We waren op het Rock am Ring Festival en stonden te wachten voor het optreden van Tool. In de pauze werd er een videoclip vertoond van de Franse band Phoenix, die in de tijd een hit hadden met het nummer 'Long Distance Call'. Wij waren in die tijd nog op zoek naar een geschikte naam voor de band en die songtitel klonk ons wel goed in de oren.

Jullie meest recente album Trips was het eerste album dat werd opgenomen zonder zanger Martin 'Marsen' Fischer. Waarom heeft hij de band verlaten?
Dat is niet geheel correct. Trips is ons vijfde album en Marsen was alleen zanger op het voorgaande album The Flood Inside. Op Trips is hij nog wel aanwezig als toetsenist.

Waarom duurde het drie jaar om Trips op te nemen?
We traden veel op en werden ondertussen ook nog vaders enzovoorts. Ook wilden we onze muziek op een nieuwe manier benaderen en zodoende duurde het even voor we precies wisten in welke richting we wilden gaan en wat we precies wilden gaan doen. We schreven veel nieuw materiaal en nadat we het album hadden opgenomen liet Marsen ons weten dat hij zich meer op zijn priveleven wilde gaan richten. Wij hebben daarna de zangpartijen opnieuw opgenomen met Petter Carlsen.

Jullie album Trips is verschenen op InsideOut Records. Hoe kwamen jullie bij hun terecht?
Ons tweede, derde en vierde album verschenen eerder op Superball Records, wat een sublabel is van InsideOut. Van Superball naar InsideOut was dus maar een klein stapje aangezien beide labels door dezelfde personen worden gerund.

Hoe kregen jullie het voor elkaar om te mogen werken met producer Vincent Sorg?
Hij woont vlakbij waar wij wonen en we hebben dus gewoon een afspraak met hem gemaakt, om met hem te bespreken wat wij wilden gaan doen en wat we in gedachten hadden voor de plaat Trips. Vincent Sorg is een enorm coole gast en daarom besloten we dat we hem wilden hebben als producer voor onze plaat.

Voorheen produceerden jullie de opnames van Long Distance Calling. Was het niet vreemd om dat uit handen te geven aan iemand anders?
In het begin was dat natuurlijk wel een beetje vreemd, maar we hadden al snel door dat Sorg zijn ideeën goed waren en soms zelfs beter dan die van ons. Hij wist ons aan te moedigen om onze composities op verschillende manieren te benaderen en dat gaf ons de mogelijkheid om ons eigen werk vanuit een ander oogpunt te bekijken. Daarnaast hielp hij ons met het uitspitten van het nieuwe materiaal om zo de beste tracks van de rest te scheiden.

Over de opnames gesproken. Kun je wat meer vertellen over het opnameproces van een Long Distance Calling album. Oefenen jullie dan eerst een aantal tracks die daarna in de studio worden opgenomen of zijn jullie een band die met ideeën naar een studio gaan om die aldaar uit te gaan werken tot volledige tracks?
Bij de voorgaande platen hadden we de liedjes voor 95% klaar als we de studio in doken. Bij Trips hadden we de behoorlijke hoeveelheid ideeën en materiaal en Vincent hielp ons bij het omvormen van die ideeën tot composities. Het opnameproces was dus geheel anders maar ook zeker interessant te noemen. Het schrijven van teksten gaat altijd op dezelfde manier. We gaan een kamer in en beginnen gewoon te jammen en zien wel wat er gebeurt.

Het is dit jaar alweer tien jaar geleden dat jullie debuut Dmnstrtn werd uitgebracht. Hoe kijk je terug op al die jaren?
Wow, het was een dolle rit tot nu toe inderdaad. We hebben veel mogen optreden en hebben getourd met geweldige bands zoals Opeth, Dredg, Anathema, Katatonia en vele anderen, waarmee we op de meest uiteenlopende plekken kwamen. Het is in elk geval veel meer dan we ooit hadden mogen hopen.

Wat zie je zelf als de hoogtepunten van je muzikale loopbaan tot op heden?
Op het Rock am Ring Festival spelen en touren met onze favoriete bands. Er zijn ontzettend veel hoogtepunten geweest.

Toekomstplannen?
We zullen binnenkort wel weer beginnen met het verzamelen van nieuwe muzikale plannen. Ook gaan we eind november en begin december op tournee met Amorphis. Ook gaan we in december nog een aantal 'An Evening With Long Distance Calling' shows doen in Duitsland.

Wil je zelf wel eens beleven hoe de spacende tracks van Long Distance Calling live klinken? Dat kan! Op 22 oktober staat de band, samen met 24 andere toonaangevende acts uit de progressieve, psychedelische en stonerrockscene, op het Into The Void Festival in De Neushoorn in Leeuwarden. Op 1 december is de band, samen met Amorphis, te aanschouwen in de 013 in Tilburg.