[OS 2014] Terugblik op Vancouver

Op 7 februari gaan de Olympische Spelen in Sochi van start. In aanloop naar de Winterspelen brengen wij jullie een reeks van specials over de vele facetten van dit grootse evenement. Elke vrijdag kun je een special lezen die gaat over Sochi, Nederlandse sporters, olympische historie en andere mooie verhalen rond dit grote evenement.

Na een selectie tussen zeven kandidaten bleven Pyeongchang, Salzburg en Vancouver over om de Spelen van 2010 te organiseren. Op de 115e IOC-zitting werd Vancouver met 56 stemmen verkozen boven het Zuid-Koreaanse Pyeongchang. In totaal werd er voor 1,24 miljard dollar geïnvesteerd in de Spelen van Vancouver.

Het was een warme Winterspelen te noemen, met een temperatuur van gemiddeld 4,8 graden Celsius dat werd gemeten in de stad. Daar vonden onder andere het curling, ijshockey en schaatsen plaats. De skionderdelen werden gehouden in Whistler, terwijl het snowboarden op Cypress Mountain plaatsvond. Op de laatstgenoemde locatie waren er ook veel problemen met het sneeuw vanwege de hoge temperaturen. Er moest sneeuw van 200 kilometer verderop gehaald worden om de banen te kunnen prepareren. Verdere problemen door het weer was er bij het alpineskiën, waar door mist en regen het programma door elkaar werd gestuurd.

Nog voordat de Spelen waren begonnen was er al een dode te betreuren. De Georgische rodelaar Nodar Kumaritashvili kwam vlak voor de openingsceremonie bij een crash tijdens de training om het leven. Dit zorgde voor veel onrust onder de deelnemers die van de 'zeer lastige' baan afmoesten. Zo ook bij bobsleeër Edwin van Calker, die besloot zich terug te trekken bij de viermansbob vanwege de lastige afdalingen die hij tijdens de trainingen en de wedstrijd bij de tweemansbob had gehad.

Nederland was met 34 deelnemers afgereisd naar Vancouver. Er werden acht medailles behaald, waarvan zeven door schaatsers. De bronzen plakken waren voor Laurine van Riessen (1000 meter), Bob de Jong (10000 meter) en de mannenploegenachtervolging. Voor die laatste formatie was het brons een grote teleurstelling, nadat ze tot dan toe alle wereldtitels hadden veroverd. Wel zette de formatie met Sven Kramer, Jan Blokhuijsen en Mark Tuitert in de strijd om het brons een olympisch record op de klokken.

De enige zilveren medaille was voor Annette Gerritsen. De schaatsster was zelf erg blij met het zilver op de 1000 meter, maar het scheelde weinig of ze had een gouden medaille gehaald. Ze kwam 0,02 tekort op Christine Nesbitt, die het thuisland een gouden medaille bezorgde. Voor Gerritsen was het voornamelijk revanche op zichzelf na een val op de 500 meter.

Er werden drie gouden medailles behaald op het ijs. Mark Tuitert verraste vriend, vijand en zichzelf door op de 1500 meter goud te veroveren. Ireen Wüst won bij de vrouwen op dezelfde afstand en wist daarmee voor de tweede Spelen op rij met een gouden medaille thuis te komen. Sven Kramer was zoals verwacht de sterkste op de 5000 meter op de openingsdag en behaalde daarmee zijn eerste gouden olympische medaille. Anderhalve week later leek hij ook op weg te zijn naar het goud op de 10000 meter, totdat zijn coach Gerard Kemkers hem de verkeerde baan instuurde. Het leverde hem een diskwalificatie op en de eerste plaats ging naar de Zuid-Koreaan Seung-hoon Lee.

De gouden race van Mark Tuitert. (Bron: YouTube)

De meest verrassende gouden medaille was echter niet in de Richmond Olympic Oval behaald. Die eer ging naar Nicolien Sauerbreij, die voor de eerste Nederlandse sneeuwmedaille ooit zorgde. Op de parallelreuzenslalom bij het snowboarden was Sauerbreij in de finale sterker dan de Russische Yekaterina Ilyukhina en zorgde daarmee tevens voor de 100e Nederlandse gouden medaille op de Olympische Spelen. Voor Sauerbreij was het een revanche voor twee eerdere slecht verlopen Spelen. Nederland wist met de vier gouden, één zilveren en drie bronzen medailles op de tiende plaats op de medaillespiegel terecht te komen.

Thuisland Canada presteerde ook goed in het medailleklassement. De Canadezen hadden bij twee eerdere Spelen die ze organiseerden (Zomerspelen Montreal 1976 en Winterspelen Calgary 1988) nog geen gouden medaille weten te veroveren. Dit maakten ze in Vancouver meer dan goed. Ze wonnen liefst veertien keer goud en bleven daarmee Duitsland (tien) ruim voor. De belangrijkste gouden medaille was tevens de laatste gouden medaille; het ijshockeygoud. In een zinderende finale tegen de Verenigde Staten won Canada na verlenging met 3-2.

De Canadese ijshockeymannen vieren hun titel. (Foto: Pro Shots)

De Spelen van Vancouver waren misschien wel de schoonste van de afgelopen jaren. Er was 'slechts' één positieve test afgegeven; de Poolse Kornelia Marek werd positief getest op EPO. Verdere problemen waren vooral van technische aard. Bij de 500 meter schaatsen raakten beide dweilmachines defect. Nadat een derde verkeerd was ingesteld werd besloten om voor de volgende wedstrijden de dweilmachines uit Calgary over te laten vliegen. Bij het biatlon waren er problemen met de tijdwaarneming, waardoor er problemen waren bij de achtervolgingswedstrijd. Diverse atleten kregen straftijd omdat ze te vroeg waren gestart.

Een heldin bij de afgelopen Spelen was langlaufster Petra Majdic. De Sloveense viel tijdens een training voor de sprintwedstrijd en verscheen met veel pijn aan de start van de competitie. Na de voorrondes wist ze zich te plaatsten voor de finale, waarin ze al schreeuwend van de pijn een bronzen plak behaalde. Achteraf bleek dat ze dit deed met een ingeklapte long en vijf gebroken ribben. Ze werd vanwege haar inspirerende prestatie beloond met de Terry Fox-award.

En natuurlijk waren er ook een Koning en Koningin deze Spelen: Koningin van de Spelen was Marit Bjørgen. De Noorse langlaufster pakte driemaal goud (sprint-klassieke stijl, 15 kilometer achtervolging en 4x5 kilometer estafette), een zilveren plak op de 30 kilometer klassieke stijl en een bronzen op de 10 kilometer vrije stijl. Bij de mannen was Simon Ammann de koning. Hij deed aan twee onderdelen mee bij het schansspringen en won ze allebei. Dat deed hij acht jaar daarvoor bij de Spelen van Salt Lake City overigens ook al.

Marit Bjørgen (1) viert haar gouden medaille op de sprint. Achter haar haalt de pijn lijdende Petra Majdic brons. (Foto: Pro Shots)