FOK!filmchicks: Vergane Glorie

Verandering is onvermijdelijk, toch? Niet zo moeilijk zou je zeggen, maar sommige acteurs of actrices lijken dit maar een vreemd concept te vinden. Waar het door komt weten we niet, maar ze presteren het om bijvoorbeeld genadeloos af te takelen, of veel te krampachtig aan hun hoogtijdagen vast te houden. Wat de uitkomst ook is, de reactie blijft: wat zonde!

Wie had beter in het verleden kunnen blijven hangen? En wie juist beter niet? Nou, om te beginnen...

Macaulay Culkin

Toen hij klein was leek het Culkin voor de wind te gaan. Met rollen in bijvoorbeeld de zeer bekende Home Alone-films (1990, 1992) werd hij gezien als een van de meest getalenteerde kindacteurs ooit. De ellende begon echter toen een jonge Macaulay zijn fortuin rap zag verminderen door juridische strijd en verkeerd management van en met zijn ouders. Later kwam Culkin bovendien in het nieuws door zijn dubieuze verstandhouding met Michael Jackson. Tussendoor wist hij nog wel Mila Kunis te veroveren (waarvoor respect), maar ook die heeft inmiddels het zinkende schip verlaten. Vandaag de dag houdt ons voormalig kindsterretje zich voornamelijk bezig met drugs en een kunstcollectief en zien we hem alleen nog doorgelopen, doorgesnoven en kotsend op foto's voorbij komen af en toe. Wie daar liever niet naar kijkt kan natuurlijk altijd de tijden van weleer herbeleven met bijvoorbeeld Richie Rich (1994) en The Good Son (1993).

Hugh Grant

Hugh, dear Hugh. Waarom gaat het in bijna elke film waarin jij speelt mis, leeftijdsgewijs gezien? Het is het elke keer net niet. Of je speelt een veel te jeugdige Prime Minister in Love Actually (2003) of je gaat juist voor een veel te jonge rol. Dat laatste doe je ons nèt iets te vaak.

In About a Boy (2002) kreeg je een boyish kapsel aangemeten, maar dat zag er alleen maar heel awkward uit. Op een gegeven moment is de zoveelste rol als stuntelige slungel met lullige ik-weet-het-allemaal-niet-meer-gezichtsuitdrukkingen gewoon teveel van het goede. In Four Weddings and a Funeral (1994) was dat nog charming en geheel passend bij de rol, in Sense and Sensibility (1995) kon dat ook nog prima en met Notting Hill (1999) kwam je ook nog weg. In Music and Lyrics (2007) stonden de hippe kettingen echter behoorlijk bespottelijk. Wij hopen dan ook oprecht dat je in Bridget Jones's Baby - die in 2013 te zien zal zijn - op je 53e niet weer de dertiger probeert uit te hangen. Niet doen, gewoon niet. Vijftigers hebben ook hun charme.

Mickey Rourke

Als je de man tegenwoordig ziet is het bijna niet te geloven dat het ooit toch écht een hottie was. Aan alle kanten verbouwd, scheef- en strakgetrokken en opgevuld. Onze smaak is het niet. Echte mannen worden oud zonder opgevulde lippen en opgetrokken wenkbrauwen.

Na een paar kleine rolletjes wordt de thriller Body Heat (1981) beschouwd als zijn doorbraak. Na nog een aantal films in de jaren tachtig kwam in 1986 Nine 1/2 Weeks in de bioscopen. Met dit romantisch erotisch drama wordt Rourke pas echt bekend. Voor de film Barfly (1987) krijgt hij zeer lovende kritieken voor zijn rol als alcoholverslaafde schrijver.

Rourke maakte enkele opmerkelijke keuzes - hij weigerde o.a. rollen in The Untouchables (1987) en The Silence of the Lambs (1991), Rain Man (1988) en Highlander (1986) - en werd in zijn persoonlijk leven een enorm lastpak. In 1991 ging hij maar opnieuw boksen (in zijn jeugd had hij ook veel gebokst) omdat hij volgens eigen zeggen geen respect had voor zichzelf als acteur. Hij raakte vaak geblesseerd en brak onder meer teen, neus, ribben en kaakbeen. In 1994 vond hij het een handige zet om de rol van Butch Coolidge in Pulp Fiction te weigeren, waarna Willis de rol op zich nam. Hierna moest Mickey het een poosje met bijrollen stellen.

De grote comeback kwam pas nadat hij in Once Upon a Time in Mexico (2003) verscheen en later in Sin City (2005). In 2009 werd Rourke alom geprezen voor zijn rol in The Wrestler waarvoor hij een Golden Globe ontving. Hij is nog steeds regelmatig te zien op het witte doek (o.a. in The Expendables, 2010) maar persóónlijk vinden wij het niet meer om aan te zien en zijn we bang dat zijn gezicht er elk moment af kan vallen.

John Travolta

Oh John Travolta toch. Watskeburt? Het begon zo veelbelovend: als Tony Montanello in Saturday Night Fever (1977) en als Danny Zuko in Grease (1978) maakte hij de vrouwen gek en kon je bijna alleen maar naar die heupen kijken. Hopelessly devoted waren we, to him!

En nu? Nu ligt de nadruk op zijn pens, vermeende homoseksualiteit en haargrens annex viltstiftreclame. Waar ging het mis? Misschien had het te maken met zijn keuze voor filmrollen. Want zeg nou zelf, Vincent Vega (Pulp Fiction, 1994) en Gabriel Shear (Swordfish, 2001) zijn nu niet bepaald de knapste personages. We hadden gehoopt dat Travolta's rol als Edna Turnblad (Hairspray, 2007) hem zou overhalen tot een real life make over, maar helaas! Hoe Kelly Preston het erop kan weten we niet, want wij slaan liever een ronde over.

Brooke Shields

We kunnen hier een heel verhaal van maken, maar eigenlijk komt het er gewoon op neer dat we haar willen herinneren als de Frisse Jonge FA daar op dat onbewoonde eiland. 'Drink met je billen bloot melk uit een kokosnoot', Brooke snapte hoe dat moest. The Blue Lagoon (1980), waar op geheel magische wijze heur haar steeds weelderig precies voor haar borstjes hing, waar zij van schelpen en wat blaadjes de mooiste outfits maakte en waar zij met haar mooie jonge onschuldige ogen naar die blonde krullenbol lonkte.

Brooke probeerde het daarna écht nog wel, maar diverse filmrolletjes en tv-series ten spijt is het nooit meer echt iets geworden. Ze bleef voornamelijk nog enigszins in the picture door haar huwelijk met Agassi en haar tranendal-speech tijdens de herdenkingsdienst voor Michael Jackson.

Mare Kate Ashley Olsen

Ja ja ja, er hoort "en" tussen. Jarenlang werd echter (dankzij tactische aftiteling) door menig televisiekijker geloofd dat het één persoon was, die toevallig de rol van Michelle Tanner in de serie Full House speelde. Het was een schattige tweeling die in meerdere films speelde, zoals Double, Double, Toil and Trouble (1993) en It Takes Two (1995). Leuke, makkelijk weg te kijken films met lieve meisjes in de hoofdrol.

Maar ja, kleine meisjes worden groot. En grote meisjes krijgen te maken met grote problemen; anorexia, drugsproblemen en een dubieuze rol rondom de dood van Heath Ledger, Mary Kate kent het allemaal. Ashley lijkt de bravere tweelingzus te zijn, maar als we naar recente foto's van de tweeling kijken zien we twee dunne meisjes, of eigenlijk vrouwen inmiddels, met holle ogen, doodongelukkig volgens ons. Dan kun je goed zijn voor 800 miljoen euro, liever zien we een vrolijke, niet zo rijke tweeling door de bossen rennen...

Demi Moore

Nog zo'n gevalletje 'waar is het misgegaan' is de casus van mevrouw Moore. Ze begon goed en had rollen in grote films als Ghost (1990) en A Few Good Men (1992). Bovendien liet Demi zien dat ze niet alleen een mooi gezichtje was, door een wijf met ballen te spelen in G.I. Jane (1992). Privé was ze bovendien gelukkig met alfaman Bruce Willis en hun kinderen-met-rare-namen.

Toch ging het mis, want we kunnen behoorlijk wat opmerkelijke feitjes uit het leven van Demi Moore opsommen. Zo scheidde ze van Willis en werd en word er behoorlijk gejojoot met gewicht. Tel daarbij de kabbalah-onzin en haar huwelijk met toyboy Ashton Kutcher op en het totaalplaatje wordt nog wat minder aantrekkelijk. De kers op de taart is de inzinking die ze had toen ook haar romance met Kutcher op de klippen liep. Zagen we eerst nog een lekker ding, nu denken wij bij het horen van Moore's naam alleen nog maar aan een veel te magere, net iets te vaak verbouwde filmster van weleer.

Charlie Sheen

Carlos Irwin Estevez, zoals Charlie eigenlijk heet, komt uit een ware acteursfamilie; zowel vader Martin Sheen als broers en zusje Emilio, Ramon en Renee Estevez oefenen dit vak uit. Op zijn negende speelde Charlie dan ook al voor het eerst een rolletje in een film.

Zijn eerste hoofdrol kreeg hij in 1986; toen speelde hij in Platoon. Daarna volgden diverse (bekende en minder bekende) films waaronder Hot Shots (1991), Young Guns (1988) en Scary Movie 3 (2003). Waar een film met Charlie vroeger sowieso al het aanschouwen waard was omdat Charlie appetijtelijk was, werd zijn aantrekkelijke jonge 'schoffieskop' langzamerhand harder, stuurser (oké oké, en gewoon ouder). Ook de verhalen over de problemen in zijn privéleven (drank- en drugsproblemen, losse handjes naar zijn vrouwen etc.) wierpen een smet op zijn imago. Hij had nog wel wat succesjes met series als Spin City en Two and a Half Men, maar om eerlijk te zijn; wij denken het liefst aan Charlie zoals hij vroeger was; jong, aantrekkelijk en onbezoedeld. Kijk dus vooral naar de vroegere films als je wilt genieten.

Toch zorgt hij nog wel voor vermaak, want nadat hij ontslagen werd bij Two and a Half Men sloeg hij volledig door, rookte op YouTube sigaretten door zijn neus, verklaarde op tv 'Tiger Blood' te hebben en weet daaraan zijn idiote gedrag. "I'm a total bitchin’ rock star from Mars". Sure, Charlie! Zijn Roast onderging hij dan wel weer sportief, waarvoor hulde.

Tot slot

Er zijn naast bovengenoemde aftakelaars nog wel meer gevalletjes Vergane Glorie te bedenken. We noemen bijvoorbeeld een Lindsay Lohan, maar daar is zoveel over te melden qua roemloze teloorgang dat we daar bijna een aparte special aan zouden kunnen wijden. Wie wil jij nog nomineren voor deze lijst? Laat het ons weten!