Interview LL12: Leon van der Zanden

Sinds jaar en dag is muziek niet het enige op Lowlands, maar wordt ook film, literatuur, theater en cabaret goed vertegenwoordigd. Ieder jaar staan er een aantal cabaretiers in de cabarettent Mike of de grotere theatertent Juliet voor een afgeladen tent te spelen. Dit jaar waren onder andere Dolf Jansen (uiteraard), Wim Helsen en Leon van der Zanden er. Bij laatstgenoemde ging vorig jaar het publiek crowdsurfend de tent uit en dit jaar was het wederom erg druk. Nog tot ver buiten de tent stonden de mensen te luisteren, als ze het al konden verstaan.

Na drie kwartier als een dolle op het podium te hebben rondgerend, het imiteren van Michael Jackson en het fanatiek reageren op lallende festivalbezoekers praten wij met Leon op een rustige plek achter het podium. De cabaretier is compleet anders als op het podium en is de aardigste, rustigste en liefste man met wie je ooit gepraat hebt. Toch zit hij nog vol adrenaline. "Mijn hoofd zit na een optreden nog compleet vol. Achteraf ben ik altijd heel kritisch op mijzelf. Er zijn altijd dingen die beter hadden gekund," aldus de Brabander.

"Ik ken inmiddels de weg op Lowlands en het voelt inmiddels als thuis komen, als iets van mij. Het blijft elke keer weer leuk en onvoorspelbaar om hier op te treden. De participatie met het publiek blijft leuk." Het verschil met het optreden in het theater is voor Leon erg duidelijk. "Het Lowlandspubliek voelt als een wild beest wat je moet temmen. In het theater kopen ze echt een kaartje en willen ze mij zien. Dan hoeft het niet de hele tijd gek te zijn."

In zijn volgende programma wil Leon ook iets minder gek gaan doen. De voorstelling 'Rebel' moet volgend jaar in de theater verschijnen en is volgens hem heel anders dan zijn andere shows. "'Rebel' moet meer gaan over het verhaal. De meeste shows van mij waren gefocust op de stand-up, meer op de lach. Maar 'Rebel' moet toch echt even iets anders worden."


Een fragment uit zijn voorstelling 'Leon' (2006)

Naast het maken van theater is de cabaretier ook te zien op televisie. Zo had hij in 2009 de rol als Strooipiet en presenteerde hij een aantal jaren geleden het MTV-programma Pimp My Room. Vanaf september is hij onderdeel van het VARA-programma In Goed Gezelschap. "Het is een improvisatieprogramma voor komisch talent. Een talentenjacht is het echter niet."

Met Sara Kroos als presentatrice en improvisatie als hoofdonderwerp is de vergelijking met De Lama's snel gemaakt. "Helaas zit ik nog vast aan een contract en mag ik niet teveel over het programma zeggen. Begin september kan iedereen het zien, maar voor nu: geen commentaar." Ook aan een gokje over de kijkcijfers waagt Leon zich niet: "Ik heb echt geen idee, maar daarvoor maken we het programma ook niet. Bij ons gaat kwaliteit boven kwantiteit."

Terug naar theater, waar Leons focus toch op ligt. Net als elke artiest heeft hij vaste rituelen voor een optreden. "Ik doe stemoefeningen, elke keer. Daarnaast probeer ik mij te concentreren en wil ik absoluut niet gestoord worden." De inspiratie voor een cabaretprogramma haalt hij voornamelijk uit het dagelijks leven. "Je moet goed om je heen kijken. Alles wat mij raakt, dat inspireert mij. Dat wil ik onderzoeken. Ik kan ook echt genieten van andere cabaretiers, als het klopt wat hij of zij doet."

Tot slot vertelt de Brabantse cabaretier nog een indrukwekkend verhaal over één van zijn voorstellingen. "Ik was ooit ergens aan het optreden en tijdens de voorstelling kreeg er iemand een epileptische aanval. Eerst dacht ik dat diegene gewoon erg hard aan het lachen was, maar het bleek serieus te zijn. Iedereen was ontdaan van het moment, maar uiteindelijk werd het een prachtige voorstelling. Misschien wel één van mijn beste. De rest van de avond heb ik op het rand van het podium gezeten om de show te doen. Ik had het gevoel dat we die avond allemaal met elkaar verbonden waren."