[OS 2012] Martina: noodgedwongen Nederlander
Op 27 juli gaan de Olympische Spelen in Londen van start. In aanloop naar het grootste sportevenement aller tijden brengen wij jullie een reeks van specials over de vele facetten van de Spelen. Elke vrijdag kun je een special lezen die over Londen, Nederlandse sporters, olympische historie en andere mooie verhalen gaan rond dit grote evenement.
De laatste Nederlandse sporter die in deze reeks aan bod komt is Churandy Martina. De van origine Antilliaanse sprinter komt sinds 2011, na de opsplitsing van de Antillen, uit voor Nederland. Martina had ook mogen kiezen om als onafhankelijke atleet in actie te komen, maar dacht als Nederlander een betere voorbereiding op de Spelen te kunnen hebben.
Martina nam al deel aan twee eerdere Spelen. Onder de vlag van de Nederlandse Antillen liep hij in 2004 de 100 meter (uitgeschakeld in de kwartfinale) en in 2008 op zowel de 100 als 200 meter. Daar was de Antilliaan vrij succesvol. Eerst werd een vierde plaats behaald op de 100 meter in een nieuw persoonlijk record van 9,93.
Op de 200 meter ging het zelfs nog beter met een tweede plaats achter een ontketende Usain Bolt. De Amerikaanse bond ging echter in protest tegen de uitslag, want Martina zou één stap buiten de baan zijn gegaan. De organisatie honoreerde het protest en nam Martina, ondanks een latere arbitragezaak, de medaille af. Overigens heeft Martina deze alsnog in bezit gekregen omdat Shawn Crawford de medaille niet accepteerde. Hij verkreeg de zilveren plak na diskwalificaties van zowel Martina als Spearmon en had gemeld dat hij het niet eens wat met het protest van zijn bond.
Na de Spelen van 2008 wist Martina zelfs een wereldrecord neer te zetten. Dit was echter wel op de incourante 30 meter en het was tevens tegen niet alledaagse opponenten; namelijk dominostenen. Bij Domino Day in 2008 wist hij de afstand af te leggen in 3,81 seconden en versloeg daarmee de snelste steentjes met 0,40 seconden.
Martina zet wereldrecord op 30 meter vanaf 3:00. (Bron: YouTube)
Daarna ging het een stuk minder met Martina op de grote toernooien. Bij de WK’s van 2009 (Berlijn) en 2011 (Daegu) gooiden blessures roet in het eten en zaten finaleplaatsen er niet in voor Martina. 2012 lijkt echter weer voor een ommekeer te zorgen in de carrière van de Nederlander.
Op de 200 meter liep hij in New York al vroeg in het jaar een persoonlijk en Nederlands record. Met 19,94 leek hij ook vroeg een kandidaat te worden voor eremetaal op de Spelen in Londen. Pas geleden pakte hij nog een gouden medaille op het Europees kampioenschap in Helsinki, toen hij met 20,42 de concurrentie voorbleef. Met de estafetteploeg wist hij zich daar ook nog in extremis te plaatsen voor een 4x100 meter en eerder was hij al geplaatst voor de 100 meter.
Martina viert zijn gouden medaille op het EK in Helsinki (Foto: Pro Shots)
Een kans op een medaille lijkt er vooral op de 200 meter te zijn, wat mooi is voor Nederland. Voor Martina zal het persoonlijk niet uitmaken dat het voor Nederland is, aangezien hij zich toch een Curaçaoënaar blijft voelen: "Ik ben op Curaçao geboren en heb er twintig jaar gewoond. Het eiland zit heel sterk in me. Ik ben nooit bezig geweest met het feit dat de Nederlandse Antillen op zouden houden te bestaan en wat dat voor mij betekende. Maar ik vind het geen probleem om voor Nederland uit te komen, als ik mijn sport maar kan doen."
