Foto's: Bevrijdingsfestival Groningen 2012
Jaarlijks viert Nederland op 5 mei de bevrijding van Nederland tijdens de Tweede Wereldoorlog. Vandaag de dag staan daarnaast ook verworvenheden als vrijheid, democratie en mensenrechten centraal. Om dit alles te vieren worden ieder jaar in het hele land grote festivals georganiseerd.
Bij deze Bevrijdingsfestivals is iedereen, jong en oud, welkom om samen de vrijheid te vieren onder het genot van een groot aantal optredens. Drie ambassadeurs van de vrijheid worden in helikopters van Defensie door het land gevlogen om op zo veel mogelijk festivals op te treden. Die eer viel dit jaar ten deel aan Alain Clark, Go Back To The Zoo en Nick & Simon.
FOK!fotograaf Barbara Kamphuis was er in Groningen bij en maakte de volgende reportage. Klik op de foto's voor een grotere versie.
Op het Bevrijdingsfestival in Groningen was het goed toeven. De weergoden werkten hier goed mee en in de middag lag het veld vol met groepjes mensen die lekker aan het relaxen waren met wat leuke bands op de achtergrond. Will and the People paste daar goed bij met hun door reggae beïnvloede muziek van Britse bodem. Zij wisten het veld goed te bespelen en er waren zelfs al wat swingende heupen te bespeuren.
Elders in het Stadspark waren er ook volop activiteiten. Er was een Kidsarea waar de kinderen in een grote luchtbal het water op konden en waar ze zichzelf konden laten omschminken tot een vlinder, tijger of andere creatie. Voor de wat oudere bezoekers was er op de middag op Podium Noord ook al wat te beleven, zo trad The Voice winnares Iris Kroes op met verschillende covernummers. Het parkje voor het podium stond propvol.
Kinderen wandelen in luchtbellen over het water
Om even bij te komen van al deze hectiek kon men ook naar het Plein van de Innerlijke Vrede. Hier kon men bijkomen met een massage, kruidenbrouwseltje, of spirituele dans. Tevens was er de mogelijkheid om een compliment achter te laten bij het Complimentenloket.
Op verschillende plaatsen op het terrein waren stands te vinden van goede doelen en politieke partijen. Mensen konden zich laten informeren over de Rechten van het Kind, homoseksualiteit, pesten, vluchtelingenproblematiek en er waren zelfs mensen in hokjes gestopt om te ondervragen.
Men ging massaal naar de Main Stage toen om half vier The Kyteman Orchestra op het programma stond. Het orkest, onder leiding van Colin Benders, opende met Preach to the Choir van hun nieuwe album. Op het podium stonden naast het orkest een dertigkoppig koor en vier operazangers. Het veld werd onder de indruk achtergelaten door het soms bombastische en overweldigende werk van deze rasmuzikanten. Na hun optreden was er een signeersessie met enkele heren van het orkest. Kleine papiertjes, albums en soms handen en armen werden voorzien van een krabbel en de heren lachten opgewekt op alle foto’s.
The Kyteman Orchestra
Iets voor vijf uur klonk er ineens een hoop herrie toen de Chinook met daarin Alain Clark over het veld vloog. Hij gaf als één van de ambassadeurs van de vrijheid van dit jaar een energiek optreden weg en vele nummers werden luidkeels meegezongen. Hierna stond het relatief onbekende gezelschap Dry the River op het programma. Deze melancholische muziek deed soms denken aan tijden van weleer, maar toch waren de grootste fans twee jonge knapen vooraan het hek die zelfs al een t-shirt van de band aan hadden en alle nummer vol overgave meezongen.
Na het eten stond de volgende grote naam klaar om Groningen te veroveren. dEUS was vanuit Belgie helemaal naar Groningen afgereisd om een strak optreden weg te geven met zowel oud als nieuw werk.
dEUS
De zon was inmiddels onder aan het gaan en het podium werd omgebouwd voor Band of Skulls, een Britse indierock band die toch al wat kleine hitjes heeft gehad in ons land met I know what I am en Death by Diamonds and Pearls. Het publiek kon deze onvervalste rock wel waarderen en er werd volop gecrowdsurft en gesprongen.
Dansen bij de Bus was overdag nog niet zo populair, maar dat veranderde ’s avonds bij de set van Don Diablo dusdanig dat de toegang moest worden afgezet omdat het te vol werd. Ook bij Gers Pardoel pastte er niemand meer bij in de tent waar hij zijn hits ten gehore bracht.
Het festival werd afgesloten door The Rapture die in het donker met op de achtergrond het mooi verlichte reuzenrad een mooi einde aan een zeer geslaagd festival maakte.
De volledige fotoreportage van dit festival vind je op pagina 2!
