FOK!filmblik: Terugblik op de Oscars
Het afgelopen weekend was het weer tijd voor de jaarlijkse Academy Awards, beter bekend als de Oscars.. Bij de ceremonie werden in 24 categorieën de gouden beeldjes uitgereikt aan de diverse grootheden uit de filmindustrie en eerlijk gezegd waren de meeste winnaars weinig verrassend te noemen. De film The Artist maakte de cirkel rond door als eerste stomme film, sinds 83 jaar, de Oscar te winnen voor beste film. Meryl Streep verstevigde met The Iron Lady haar positie als actrice met de meeste nominaties ooit en ook Martin Scorsese's Hugo wist maar liefst vijf gouden beeldjes in beslag te nemen. Wat me echter wel opviel was dat een aantal films genegeerd werden bij de ceremonie. Daarover straks meer, eerst maar eens kijken naar een aantal van de winnaars.
The Artist begon zijn zegetocht in september 2011 toen de film met de publieksprijs werd beloond bij het San Sebastián International Film Festival. De film zou daarna prijzen gaan binnenslepen op filmfestivals in onder meer Washington, Vancouver, St. Louis, San Diego, New York, Phoenix, Detroit en Boston. Ook was The Artist imponerend bij de Bafta Awards, de Cesars en de Aacta Awards (de Australische variant van de Academy Awards.). Het was dus geheel volgens verwachting dat de film ook hoge ogen zou gooien bij de Oscars-ceremonie.
Tijdens de Academy Awards hield ik voor FOK!film de berichten op Twitter en andere internetbronnen in de gaten. Wat me vooral opviel was de afgunst die heerste over The Artist. Steven Spielberg zei het echter al in 1976: "Everybody loves a winner and everybody hates a winner!" Spielberg slaat daarmee de spijker op de kop. De meningen op de sociale netwerken over de overwinning van een stomme film liepen nogal uiteen. Waar de ene Twitteraar schreef "The Artist proves it: action speaks louder than words!" schrijven anderen dat ze het er absoluut niet mee eens waren dat 'zo'n oubollige film' de titel van beste film kreeg.
Over smaak valt niet te twisten. Persoonlijk heb ik geen echte mening over welke van de genomineerden het beste was aangezien ik nog niet alle films heb kunnen zien. Er werden echter wel een aantal titels gemist in de categorie beste film. Zo gaf collega Lonewolf2003 zeer terecht aan dat Tinker Taylor Soldier Spy een nominatie had verdiend. En waar waren topfilms als Drive, Rise Of The Planet Of The Apes, Shame, Harry Potter and the Deathly Hallows: Part 2 of The Ides Of March?
Ik krijg bij gelegenheden als deze vaak het gevoel dat de jury uit teveel oude mensen bestaat. Mensen, geboren in het 'stomme film'-tijdperk of vlak daarna met te weinig binding met de nieuwerwetse films. Een goed voorbeeld hiervan werd gegeven in de categorie beste acteur in een bijrol, waarin de strijd werd gestreden tussen de 82-jarige Christopher Plummer en de evenoude Max Von Sydow. Plummer won de Oscar voor zijn rol in Beginners en was daarmee eveneens de oudste acteur die ooit een Oscar won. Ook op Twitter werd daar verrast op gereageerd.
The Artist vond ik wel een prachtige film, maar ik ben dan ook een groot fan van films uit het 'stomme film'-tijdperk. Laurel en Hardy, Harold Lloyd, Buster Keaton en Charlie Chaplin komen dan ook nog regelmatig op mijn beeldscherm voorbij. Ik kan me goed herinneren dat ik als kind met mijn ouders naar de bioscoop ging en dat er dan een voorfilmpje werd vertoond van de dikke en de dunne. Veel van de hoofdfilms ben ik inmiddels alweer vergeten, we hebben het tenslotte over de vroege jaren zeventig, maar de meeste van de slapsticks kan ik me nog steeds voor de geest halen.
Ik zou het dan ook zeer te bewonderen vinden als men weer slapsticks als voorprogramma zou draaien in bioscopen. Er zijn er zo ontzettend veel van gemaakt die nu stof liggen te vreten in de één of andere opslagruimte. In het 'stomme film'-tijdperk werd er namelijk op een waanzinnig tempo aan films gewerkt. Zo maakten Laurel en Hardy soms wel elke maand een nieuwe film. Hoe die films werden gemaakt zit trouwens weer prachtig verwerkt in de adembenemende film Hugo van Martin Scorsese, die ik ook zeker tot één van de mooiste films van 2011 reken.
Nu de roes van de Oscars weer wat verdwenen is kunnen we wel stellen dat het weer een mooi feest was in het voormalige Kodak-theater. Naar mijn vermoeden was het optreden van Billy Crystal wel weer een Emmy waardig. Alleen de introductie van de acteur, na het voorwoord van de legendarische Morgan Freeman, waarbij de komiek van de éne film in de andere rolt, was al een Oscar waard. Het mannelijke kijkerspubliek werd nog eens extra verwend met een fraaie 'nipple slip' van Jennifer Lopez, alhoewel ze dat nu weer in alle toonaarden ontkent.
Uiteindelijk is het een eindeloze discussie. Er zijn gewoon teveel mooie films gemaakt. Ga maar eens naar een videotheek en kijk eens hoeveel goeie films er staan die geen Oscars hebben gewonnen. Ga dan eens op zoek naar een slechte film met een Oscar. Je zal zien dat de eerste keuze het snelst is gemaakt. Er zijn namelijk veel meer leuke films zonder Oscars dan slechte met een beeldje!
