[1996] Krajicek wint Wimbledon
Deze week staan FOK! en 3FM in het teken van de jaren 90. Niet alleen is er een speciaal forum waarin we terug kijken naar die mooie jaren, The Nineties, ook hier op FOK!sport blikken we terug naar een aantal bijzondere sportmomenten uit de 90's. Vandaag blikken we terug op de Wimbledonzege van Richard Krajicek.
Krajicek begon het toernooi van Wimbledon in 1996 bepaald niet als favoriet. Hoewel iedereen dacht dat zijn spel geschikt zou moeten zijn voor gras kon hij dat tot dan toe niet bewijzen. In 1993 bereikte hij in Londen nog de vierde ronde, de twee jaar daarna was de eerste ronde op Wimbledon steeds het eindpunt. Ook het jaar 1996 verliep tot dan toe niet bepaald succesvol. Zijn beste resultaat tot dan toe was een kwartfinale op Roland Garros. In Rosmalen, het grastoernooi ter voorbereiding op Wimbledon, ging Krajicek in de kwartfinale onderuit tegen zijn landgenoot Paul Haarhuis.
Krajicek trof op Wimbledon in de eerste ronde de Spaanse gravelspeler Javier Sanchez. Op een baan achteraf won hij simpel: 6-4, 6-3 en 6-4. Ook in de tweede ronde kende hij weinig problemen, de Amerikaan Derrick Rostango werd ook in drie sets verslagen: 6-4, 6-3 en 6-3. In de derde ronde leek er dan een echt lastige tegenstander te komen, Greg Rusedski. Die verloor echter verrassend van Brett Steven. De wedstrijd werd gespeeld op baan 2, de beruchte 'graveyard' waar al veel toppers verrassend onderuit gingen.
Na twee gewonnen rondjes ging Krajicek zich steeds beter voelen op gras en besloot daarom zijn vriendin Daphne Deckers te vragen naar Londen te komen. Dat leek in eerste instantie niet goed uit te pakken. In tegenstelling tot Sanchez en Rostango was Steven een goede grasspeler. In de eerste set won hij moeizaam in de tiebreak. In de tweede set ging het mis. Steven ging steeds beter spelen, Krajicek ging een paar keer onderuit en verloor de tiebreak. Weer leek het er op gras het niet uit te komen, maar juist op dat moment werd de knop omgezet.
De volgende twee sets werden met 6-4 en 6-2 gewonnen, waarmee hij voor het eerst sinds 1993 de vierde ronde van Wimbledon bereikte. Een kwartfinale tegen drievoudig kampioen Pete Sampras lag in het vooruitzicht, maar daarvoor moest er eerst nog gewonnen worden van de Duitser Michael Stich, de winnaar van 1991. Normaal gingen de partijen tussen de twee gelijk op, maar ditmaal was Krajicek veel te sterk. Op baan 1 waren de tien toeschouwers uit de eerste ronde vermenigvuldigd tot 10.000 en zij zagen een duidelijke overwinning voor de Nederlander: 6-4, 7-6 en 6-4.
Krajicek was vervolgens tegen Sampras de underdog en kon vrijuit spelen, maar zijn bijna perfecte partij tegen Stich gaf hem het gevoel dat ook Sampras te pakken was. Dat gevoel bleek al snel te kloppen, want op het Centre Court won hij de eerste twee sets met 7-5 en 7-6. Vervolgens ging het echter regenen en de partij moest de volgende dag afgemaakt worden. Deze lange onderbreking bleek niet van invloed op het spel en vooral dankzij geweldig serveren werd ook de derde set gewonnen: 6-4.
Voor de derde keer in zijn carrière stond Krajicek in de halve finale van een grandslamtoernooi. Op de Australian Open van 1992 kon hij niet aan die partij beginnen door een blessure, op Roland Garros ging hij in 1993 onderuit tegen de Amerikaan Jim Courier. Nu was de Australiër Jason Stoltenberg, die in de kwartfinale Goran Ivanisevic klopte, de tegenstander. De eerste set ging nog gelijk op, maar nadat Krajicek deze met 7-5 had gewonnen was het verzet gebroken. Met 6-2 en 6-1 werd vervolgens de finale bereikt, als eerste Nederlander op een grand slam sinds Tom Okker op de US Open van 1968.
De tegenstander in de finale kwam uit de partij tussen de Amerikanen Todd Martin en Malivai Washington. Martin stond in de vijfde set met 5-0 voor, maar ging toen choken en verloor alsnog de partij met 10-8. Zondag 7 juli 1996 zou vervolgens een historische dag worden in de Nederlandse sportgeschiedenis.
Krajicek stond voor de toss met Washington stijf van de zenuwen. Terwijl hij zich probeerde te ontspannen liep er plots een streaker voorbij. Krajicek en Washington barstten in lachen uit en de spanning was direct verdwenen. In de wedstrijd leek de Nederlander vervolgens totaal geen last te hebben van stress of spanning, de eerste twee sets werden simpel met 6-3 en 6-4 gewonnen. In de derde set besefte hij zich op 4-1 voorsprong plotseling dat hij Wimbledon aan het winnen was. Prompt verloor Krajicek zijn service.
Hij slaagde erin de draad weer op te pakken, kwam op 5-3 en kwam vervolgens op de service van Washington op 15-40, twee matchpoints dus. Op de eerste gleed hij echter onderuit. Bij het tweede matchpoint liep hij naar voren, maar Washington sloeg in het net. De eerste Nederlandse winnaar van Wimbledon was een feit.
Krajicek met de Wimbledon Trofee. (Foto: Pro Shots)
Bron: Harde Ballen, Richard Krajicek (Tirion Sport, 2005)
