[XXL] 1971-1996; De doorbraak van Armstrong

Deze week staat FOK!sport, tijdens de laatste week van de Tour de France, stil bij Lance Armstrong. De Amerikaanse wielrenner, recordwinnaar in de Ronde van Frankrijk, gaf eerder dit jaar te kennen definitief te stoppen met wielrennen. FOK!sport blikt nog één keer terug op de veelbewogen wielercarrière van The Boss.

Op 18 september 1971 werd in de Texaanse stad Plano de Amerikaan Lance Edward Gunderson geboren. Iedereen zal hem beter kennen als Lance Amstrong, recordwinnaar van de Tour de France. Hij groeide op in een eenoudergezin, waarin zijn moeder Linda drie verschillende banen had om het gezin rond te laten komen. Linda trouwde later met Terry Armstrong. Hij bracht Lance op een niet al te vriendelijke manier zijn discpiline bij.

Al op zeer jonge leeftijd was Armstrong gek op wilde spelletjes en snelheid. Hij trainde veel voor de triatlon, waar hij op zijn zestiende jaar mee startte. Zo zwom Armstrong dagelijks tien kilometer en fietste hij elke dag dertig kilometer over de wegen rond Plano. De jonge Amerikaan werd geregeld van de weg gereden. Op jonge leeftijd zat zijn lichaam daardoor al vol onder de littekens.

Het wielrennen was voor Armstrong toch het favoriete onderdeel en de Amerikaan besloot snel de triatlon links te laten liggen. Armstrong kende in zijn beginjaren als amateur-wielrenner een sterke periode. Op twintigjarige leeftijd werd de coureur voor het eerst Amerikaans amateurkampioen. Tevens deed hij mee aan het WK jeugd en maakte hij zijn opwachting tijdens de Olympische Spelen van 1992 in Barcelona. De jonge Armstrong kwam in de wegwedstrijd knap als veertiende over de meet. Eind 1992, na afloop van de Olympische Spelen, werd Armstrong professioneel wielrenner.

Hij wist in zijn eerste jaar als professioneel wielrenner meteen te schitteren. Nadat de pas 21-jarige Amerikaan al een etappe wist te winnen in zijn eerste Tour de France, volgde zijn eerste grote succes uit zijn wielerloopbaan tijdens het Wereldkampioenschap wielrennen in Oslo. De Amerikaan gaf destijds het gehele peloton het nakijken door solo over de streep te komen. Tweede werd Miguel Indurain, de Spanjaard die begin jaren '90 de Tour de France wist te domineren. Armstrong was destijds een grote, brede vent die eigenlijk wat zwaar was voor een coureur. Met zijn lef en inhoud gold hij vanaf dat moment als favoriet voor elke vlakke klassieker.


Lance Armstrong in actie namens US Postal (WikiCommons/de:Benutzer:Hase)


Het jaar 1994 verliep voor Armstrong, met de regenboogtrui rond zijn schouders, een stuk minder dan de jaren daarvoor. Toch wist de Amerikaan de Clásica San Sebastián, de Tour DuPont en de achttiende etappe in de Tour de France op zijn naam te schrijven. Deze etappe kwam Armstrong als eerste over de finishlijn als eerbetoon aan zijn ploeggenoot Fabio Casartelli. De Italiaan kwam twee dagen eerder, op 18 juli 1995, tragisch om het leven. Bij een valpartij in de vijftiende etappe tijdens de afdaling van de Col de Portet d'Aspet kwam Casartelli met zijn hoofd in aanraking met een betonblok dat langs de weg stond.

In 1996 wist Armstrong ook een aantal overwinningen, waaronder de Waalse Pijl en de Tour DuPont, te boeken. Later dat jaar wist de Amerikaanse wielrenner opnieuw een hoogtepunt in zijn nog prille loopbaan te bereiken; hij behaalde de eerste plaats op de wereldranglijst. In de Tour de France van dat jaar moest hij wegens ziekte echter vroegtijdig de strijd staken. Op de Olympische Spelen van 1996 in Atlanta eindigde Armstrong nog wel als twaalfde tijdens de wegwedstrijd, maar wegens ziekte ging zijn fysieke gesteldheid vervolgens flink achteruit.

Lees morgen verder over de ziekte en comeback van Lance Armstrong!