Interview: Ryan Phillipe (The Lincoln Lawyer)

In de krachtige nieuwe thriller The Lincoln Lawyer doen Ryan Phillipe en Matthew McConaughey een wedstrijdje manipuleren in een strijd die hen beiden het leven kan kosten. Louis Roulet, een playboy uit Beverly Hills gespeeld door Phillipe, huurt de opportunistische advocaat Mick Haller (McConaughey) in wanneer hij wordt beschuldigd van moord. Hij blijkt echter niet zo onschuldig als hij het doet voorkomen, een waarheid waar Haller zowel in de rechtzaal als de straten van Los Angeles achter moet komen.

Phillipe was eerder te zien in geprezen en populaire hits als White Squall (van Ridley Scott), het Oscarwinnende Crash (van Paul Haggis) en Clint Eastwoods Flags of Our Fathers. Lees hier exclusief een interview met Ryan Phillipe.

Gefeliciteerd met The Lincoln Lawyer. Het is een nogal ongebruikelijke film.
Dat vind ik ook. Er is iets verfrissends aan, al is het maar in de zin van wat we gewend zijn in de filmwereld -- je weet wel, de oneindige reeks van vervolg- en 3D films... In zekere zin is dit weer wat nieuws. En natuurlijk een herinnering aan sommige films die ik geweldig vond toen ik klein was. Het is rauw, dramatisch, het draait echt om de personages.

Vertel eens iets over het personage dat je speelt.
Louis Roulet is een rijke playboy uit Beverly Hills, komend uit een rijke familie van makelaars. Hij is netjes, met veel luxe opgevoed, heeft gestudeerd. En hij denkt dat hij wel met moord weg kan komen. Dat-ie boven de wet staat.

Ken je mensen als hij?
Je hebt zulke figuren zeker in Los Angeles. Er zijn zoveel jochies die opgroeien met een spaarfonds, een berg geld en alles krijgen waar ze om vragen. Het is niet hoe ik het heb meegemaakt, maar je ziet ze wel. Jekomt ze wel tegen.

Hoe ben je betrokken geraakt bij de film?
Ik las het script en vond het geweldig. Maar omdat het zo'n gecompliceerd personage is was het voor de producers, en begrijpelijk ook, belangrijk dat ze veel acteurs testten. Dus ik heb echt veel auditie gedaan en achter deze rol aangezeten. Ze hebben wel iets van 200 gasten gezien, maar ik wilde de rol echt graag hebben. Het was zo verschillend van de dingen die ik eerder in m'n carriëre heb gedaan. En het is ook wel eens leuk om een keer de boef te spelen (lacht). De regels die je hebt als je de held bent en dus de gast aan wiens kant het publiek staat, die gooi je uit het raam als je zo'n personage als dit kunt spelen. Je kunt je veel veroorloven en je hebt er veel vrijheid mee.

Was dat waarom je dit wilde?
Ja. Maar het hangt ook altijd af van het scenario en de filmmaker. Dit is het soort film dat ikzelf als publiek wel zou willen zien. Da's min of meer wat ik me altijd afvraag als ik dit soort keuzes maak. Ik denk dat ik nooit in een romcom of een enorme commerciële film speel omdat me dat zelf gewoon niet interesseert. En wanneer je dan een cast als deze krijgt, dan wordt het echt gaaf. Je komt elke dag op de set en dan is er weer een groot acteur die in de film speelt of waarmee je mag werken. Dat vind ik geweldig. Ik ben graag onderdeel van een goede cast.

Het is een bijzondere groep -- Marisa Tomei, William H. Macy, John Leguizamo.. Hoe haal je zoveel
grote namen binnen voor bijrollen?
Dat komt toch weer neer op het feit dat de scripts die we als acteurs lazen lang niet zo goed waren als deze uiteindelijk was. Toen ik Crash deed, een paar jaar terug... ik bedoel, waar ik daarvan het meeste trots op ben is de cast. En iedereen die aan die film werkte, van Sandra Bullock tot Don Cheadle, deed mee voor weinig geld. En toch wilden we het doen omdat het origineel was en er elementen in zaten die je niet in alle andere films ziet. Acteurs zoeken iets om je in vast te bijten en vaak krijg je dat niet in scripts die je leest. Kijk maar naar een gast als Bryan Cranston, die de laatste twee jaar de Emmy voor Beste Acteur won. Om hem binnen te halen en toch een klein rolletje mee te laten doen, daarvoor heb je goed materiaal nodig.

  Matthew McConaughey en Ryan Phillipe

We krijgen ook een andere kant van Los Angeles te zien in de film.
LA is een 'personage' in zoveel films, op zoveel verschillende manieren. Maar meestal is dat de door palmbomen omgeven straten van Beverly Hills of Bel Air. Hier zie je de meer rauwe straatkant, het meer echte LA met het onderbuikgevoel. Dat is ook wat ik interessant vind. Waar het Mick Haller personage woont in de film is de oostkant van Downtown LA. Hij bekijkt de stad van de andere kant dan andere mensen. En dat is iets dat thematisch gezien echt verweven zit in de film zelf.

Hoe heb je het karakter Louis Roulet ontwikkeld?
In principe werd het boek van Michael Connely onze bijbel. Matthew en ik namen steeds delen uit het boek door voordat we sommige scènes deden. Er zijn natuurlijk zaken die wegvallen en andere dingen worden wat meer samengevat, maar Michael Connely's beschrijvingen van wie deze gasten zijn en al die kleine details hebben ons erg geholpen. En gewoon de vrijheid om te weten dat ik hem kon vormen hoe ik wilde. En wetende dat ik meewerk aan het manipuleren van het publiek. Da's ook leuk, wetende dat ze in het eerste deel van de film niet weten wie of wat ik ben. En als ze er eenmaal achter komen is er nog steeds de strijd tussen mij en Matthews personage. Da's een interessante dynamiek.

Hoe was het om met Matthew McConaughey samen te werken?
Ik ben erg blij hem weer bezig te zien zijn met dit soort materiaal. Hij zet zichzelf echt weer op de kaart als een dramatisch acteur. Het doet me denken aan een film die Paul Newman gedaan zou hebben in zijn latere carriëre, zoals The Verdict of Absence of Malice. Ik vind het mooi dat zijn personage niet perfect is. Hij is niet de Witte Ridder, weet je wel. Ik zag hem dingen doen, met een diepte die ik hem nog niet eerder heb zien doen als acteur. Dat gaan mensen best indrukwekkend vinden.

Vertel eens iets over de regisseur, Brad Furman. Hij is relatief nieuw in Hollywood.
Hij heeft nog niet zoveel regiewerk gedaan. Maar ik denk dat als men deze film eenmaal ziet hij een stevige carriëre kan krijgen. Wat er goed aan was dat Brad de regie deed is dat een oudere, meer gevestigde filmmaker dit wat meer voorspelbaar zou hebben gemaakt. Of dat het toch teveel zou lijken op iets dat je al kent... Het was erg belangrijk voor hem om scherp te blijven en het geen standaardfilm te laten zijn. Hij was altijd aan het zoeken naar manieren om het nieuw en fris te houden. Dat is toch wel het beste wat hij met deze film heeft gedaan, een wat jongere benadering op wat een meer traditioneel verhaal had kunnen zijn.

Zijn er nog dingen die je verbaasden?
Matthews toewijding en zijn intensiteit. Hoe betrokken hij was. Want ik kende hem niet, persoonlijk. Ik wist niet echt hoe hij te werk ging. Ik bedoel, er waren dagen dat hij zo intens was (lacht)... Hij ging er echt helemaal in op.

Heeft je dat geïnspireerd?
Dat denk ik wel. We hebben elkaar geïnspireerd. We hebben elkaar wel uitgedaagd op verschillende punten. Sommige scènes won ik, sommige won hij. Dat was een beetje kat-en-muis waar wel een wederzijds respect uit groeide.

Wat komt hierna voor jou? Ik begrijp dat je nogal wat op je bordje hebt op 't moment.
De volgende film die van mij uitkomt is The Bang Bang Club. Dat gaat over oorlogsfotografen aan het einde van de apartheid in Zuid-Afrika. En ik heb onlangs een serie verkocht aan Showtime die ik heb bedacht en waar ik executive producer van ben: Heavy Roller, over een bestuurder van een town car in Manhattan. Een beetje een donkere komedie. Afgelopen winter heb ik een film gedaan met Bruce Willis, The Setup. En ik ga mijn eerste korte film regisseren. Ik denk dat ik meer richting achter de schermen begin te schuiven. Ik doe dit al twintig jaar -- Ik heb gewerkt met Altman, Eastwood en Ridley Scott -- dus ik wil die ervaring gebruiken om een beetje meer te doen, in plaats van alleen maar onderdeel te zijn van andermans project.

Wat verwacht je voor The Lincoln Lawyer?
Ik denk wel dat mensen verrast zullen zijn als ze het zien. Dat denk ik echt. Je komt in dit andere wereldje terecht voor een tijdje. Hoeveel al die grote films ook een ontsnapping bieden, ik denk dat deze dat op z'n eigen manier ook doet, want het is een kant van LA die je normaal gesproken niet ziet, met een complex, klinkend verhaal. Ik vind het wel mooi als een film je bijblijft, dat het je uitdaagt en je erover blijft denken. Hopelijk hebben we dat voor elkaar gekregen.

The Lincoln Lawyer draait vanaf deze week in de bioscopen.