Films die beter worden met...zombies

Er zijn veel films waarbij je denkt 'hier mis ik iets'. Zo kun je denken aan een beter verhaal, sterke acteurs/actrices of een goed script. Maar wat als je niet iets mist, maar een speciale groep mensen mist? Welke films worden beter met... zombies?

3) Titanic

Titanic / Death Panic

Wat is er nu mooier dan een liefdesverhaal bij een ouderwetse scheepsramp? Wie kent het einde van deze film niet. De boot is (eindelijk) gezonken, dode mensen drijven op het water of worden door onderstroom meegetrokken naar de bodem van de zee. Jack is in de film het liefje van Rose en ook hij moet het onderspit delven. Tegen het einde aan dobbert Rose op een stuk hout en zeer emotioneel zinkt Jack buiten haar bereik.

Alle dode, dobberende lichamen openen de ogen weer. De levende doden gillen helse kreten onder de heldere sterrenhemel. Ze zwemmen naar de reddingssloepen waar de overlevenden van de scheepsramp in zitten. Met peddels proberen ze de monsters van zich af te slaan, maar van iedere kant van de sloep worden grauwe, rimpelige handen van de levende doden om de armen van de mensen geslagen. Een voor een worden de mensen uit de boten getrokken en in het water door de ondoden opgegeten. Vanuit enkele sloepen weerklinkt een doods geluid als een groepje zombies een hulpeloze vrouw opvreet.

Rose heeft geen idee wat er gebeurt. Ineens zien we vanuit de diepte de schim van Jack. Met felwitte ogen komt hij geruisloos boven water en klimt hij rap op het houten puin waar Rose op zit. Ze wordt bij haar schouders gegrepen en knalt met haar hoofd op het wrakstuk. Jack manoeuvreert zich bovenop Rose en beiden kijken elkaar aan. Rose: "Jack, I thought you were..." En op dat moment bijt Jack in haar hals. Met golven bloed wordt ook Rose slachtoffer van de ondode Titanic-passagiers.

2) The Truman Show

Deadman Show

Truman Burbank is een man die wordt bekeken door de hele wereld. Hij weet zelf alleen niet dat zijn wereld een set is die volledig bestaat uit verborgen videocamera's, verlichting en acteurs. Ondertussen volgt de echte wereld zijn doen en laten op de voet. Zo ook vandaag. Terwijl de televisies weer de beslommeringen van Truman laten zien, is het een dag zoals nog niet eerder vertoont.

Terwijl Burbank in de badkamer rustig zijn tanden poetst, klinkt buiten het geluid van een zwerm vogels. Het tandenpoetsen wordt ruw onderbroken als Burbank naar het raam loopt. Politiewagens met sirenes loeien door de straat, allemaal één richting op. Burbank gooit het raam open om de auto's na te kijken. Dit heeft hij nog nooit gezien. Hij staart naar de kant waar de auto's vandaan kwamen racen. Een grote groep met strompelende mensen schuifelt door zijn woonwijk, een spoor van vernieling achter hun latende. Burbank kwijlt van angst de tandpasta uit zijn mond en hij vlucht zijn badkamer binnen. Als een bezetene kleedt hij zich aan, rent de trap af, sprint naar buiten, stapt in zijn auto en rijdt naar de haven.

De horizon kleurt rood. De zon verandert in een rood alarmlicht en vanuit de lucht weerklinkt: "ALERT...ALERT...ALERT." De tekst blijft zich herhalen. Aangekomen bij de haven beukt Truman door de hekken heen. Een stroom levende doden volgt de auto op de voet. Met piepende banden remt de wagen af voor Pier 13, waar Truman uit zijn auto springt. Hij rent naar het einde van de pier en probeert de knoop van zijn boot los te maken. De zombies zijn echter sneller. Terwijl een surferboy met afgebeten arm zich over de pier naar de boot begeeft, krijgt Truman na veel wrikken en trekken het touw los. Op het moment dat hij in de boot stapt wordt hij door de surfer in zijn voet gebeten.

Truman schreeuwt het uit van de pijn, maar hij moet weg van het vaste land. Zo snel als hij kan roeit bij met zijn bootje de zee op, richting de zon. Na een tijd roeien valt Truman met de peddel in zijn hand voorover in zijn boot neer. Hij ademt niet meer. Het houten bootje dobbert over de zee. Na enkele bewegingen stopt het dobberen. De neus van de boot komt hard tot stilstand in de horizon. De set waar Truman zijn hele leven doorbracht is doorbroken. Een stuk muur valt weg en enkele mensen staren vanaf de andere kant van het gat naar de boot.

Een regieassistent van de Truman Show stapt het decor in en voelt de pols van Truman. "He's gone...". Dan schieten de ogen van Truman open.

1) Twillight

Twilight

Stel je voor, je gaat met je vriend(in) naar de bioscoop. Romantisch (of onder dwang) neem je plaats in de zaal om naar Twilight te kijken. Tienermeisjes draaien door als Edward of Jacob shirtloos door het beeld rent. De mannen in de zaal weten niet waarom er wordt gegild en hopen op wat vrouwelijk naakt of op z'n minst een vampier/weerwolf die mensen vreet. Helaas, het mocht niet zo zijn.

Edward glimt in de zon terwijl hij met Bella op zijn rug een boom in klimt. De zon gaat langzaam onder, terwijl ze romantisch vanuit een top van een boom over het landschap uitkijken. Bella maakt een grapje, Edward lacht er om. Liefde heerst! Vanuit het niets begint de boom wild te schudden. De takken ritselen. De twee kijken naar de grond. Zombies. Overal. Tientallen zombies duwen tegen de boom. De glimmende vampier verliest zijn evenwicht en met Bella op zijn rug valt hij omlaag. Een ijzige gil weerklinkt door het donkere bos.

Bella schraapt langs enkele boomtakken, haar linker bovenarm is flink gehavend. Bloed stroomt er met golfjes uit. De zombies worden iets rustiger als het bloed op hun gezichten regent. Als Bella aan de boomtak vastklampt voor haar leven, staart ze om zich heen. Edward is nergens te bekennen. "EDWARD! EDWARD!" Geen respons. Vanuit het niets daalt er een hand omlaag. Een straal zonlicht weerkaatst van de huid op de hand, het fonkelt. Bella kijkt omhoog, maar ziet alleen een arm die haar hulp toereikt. De arm verdwijnt achter de dikke stam van de boom. Bella grijpt de hand vast en ze wordt omhoog getrokken. Ze landt ruw op een dikke tak boven haar, de hand laat haar niet los. De mens wordt rechtop gezet, waardoor Bella kan kijken naar haar redder. Het is Edward. "O Edward, don't you ever leave me again..." Bella geeft Edward een knuffel.

Met een flits openen Edwards ogen. Ze zijn bloeddoorlopen kijkers zijn kil en levenloos. Een stroompje bloed druipt van het gezicht van de vampier. Een bijtafdruk is te zien net boven zijn wenkbrauw, waardoor een stuk schedel zichtbaar is. Met een huiveringwekkende schreeuw bijt Edward in de hals van Bella.

De (weer)wolven huilen als het gezicht van Bella wordt aangevroten door haar vriendje. Het zal niet lang meer duren of ook zij zal gaan jagen. Jagen als een zombievampier.