Sven Hannawald: Koning van de vier schansen

Aankomende woensdag gaat in het Duitse Oberstdorf de 59e uitvoering van het Vierschansentoernooi van start. In deze special wordt Sven Hannawald belicht, de enige skispringer die het voor elkaar kreeg om in één seizoen op alle vier de schansen te winnen.

Hannawald werd op 9 november 1974 geboren in het Duitse Erlabrunn. Al snel bleek dat hij een getalenteerd sporter en zocht eerst zijn heil in de Noordse combinatie. Zijn kracht in die sport bleek uiteindelijk in het schansspringen te liggen en daar ging hij in verder.

Hannawald kende zijn internationale doorbraak in het seizoen 1997/98. De destijds jonge Duitser won twee wedstrijden in de wereldbeker. Tevens werd hij op het eind van dat seizoen wereldkampioen skivliegen.In 1999 werd hij op het wereldkampioenschap tweede op de grote schans en won Hannawald een gouden medaille met het Duitse team in de team-competitie.

Hannawald kende zijn beste seizoen echter in 2001/2002. Zo won hij goud op de Olympische Winterspelen met het Duitse team en won individueel ook nog eens zilver op de kleine schans. Daarnaast zette de Duitser een ongekende en tot nu toe ongeëvenaarde prestatie neer in dat seizoen.

Het begon op 30 december 2001 toen de eerste wedstrijd van het Vierschansentoernooi op het programma in Oberstdorf. Hannawald won deze wedstrijd met acht punten voorsprong en ging zo als leider het nieuwe jaar in. In Garmisch-Partenkirchen had Hanni het moeilijker en leek het bijna onmogelijk om de tweede sprong van Andreas Widhölzl (124 meter) te verbeteren. Hij sprong echter een meter verder en had ook een goede jurybeoordeling, waardoor hij met 1,8 punt voorsprong won.

De prestatie in Innsbruck was nog indrukwekkender. Zijn eerste sprong was met 134,5 meter fenomenaal en bleef hij zijn opponenten daarmee minstens acht meter voor. Ook in zijn tweede sprong was hij beter dan de rest van het veld, waardoor Hannawald in Bischofshofen voor een unieke prestatie kon zorgen door alle vier de wedstrijden van het Vierschansentoernooi te winnen in één editie.

Maar er moest natuurlijk wel gewonnen worden op de schans in Oostenrijk. Hannawald liet er geen gras over groeien en al bij de eerste sprong met een afstand van 139 meter liet hij gelijk zien wat hij waard was. Zijn juryscore viel echter tegen, waardoor Matti Hautamäki en Robert Kranjec nog dicht in de buurt konden blijven. Laatstgenoemde verprutste echter zijn tweede sprong, waardoor alleen de Fin nog een bedreiging kon vormen voor Hannawald. Hautamäki faalde niet en legde de Duitser het vuur aan de schenen met zijn sprong van 131,5 meter.

De Duitse Iracus moest alles in zijn laatste sprong gooien en deed dit ook. Hij sprong dezelfde afstand als Hautamäki en scoorde ook goede punten bij de jury, waardoor hij ook de laatste wedstrijd wist te winnen met 2,5 punt voorsprong. Hierdoor was hij de eerste in vijftig edities die alle vier de losse evenementen van het Vierschansentoernooi op zijn naam wist te schrijven.

Hannawald kon na dat succesvolle seizoen zijn geluk niet op. Tegen Der Spiegel zei hij het volgende: "Dit seizoen is een droom gebleken met de historische winst van het Vierschansentoernooi en goud en zilver op de Spelen. Ik kan alleen maar genieten van wat ik daar gepresteerd heb. Ik weet tenslotte ook dat er ook nog slechtere tijden aan kunnen komen."

De slechtere tijden lieten niet lang op zich wachten. De Erlabrunner kon de hoge verwachtingen van het Duitse volk niet aan en presteerde twee jaar onder de maat, ondanks een tweede plaats in de wereldbeker van 2002/2003. In het daaropvolgende seizoen eindigde hij slechts als 24e. Na het seizoen kwam de oorzaak aan het licht; Hannawald was bezweken aan de stress en kende een burn-out.

De Duitser keerde nooit meer terug in de sport, omdat hij niet meer wilde lijden onder de stress. Hij begon echter nog wel een voetbal- en een autosportcarrière. Afgelopen seizoen reed Hannawald nog rond in de ADAC GT Masters, waarmee hij met teamgenoot Thomas Jäger op de Sachsenring met de tweede plaats zijn beste resultaat kende.