Gamen in het buitenland - deel 2: Nepal en Singapore
De volgende stop op de reis is Nepal. Met dertig miljoen inwoners is Nepal een slag kleiner dan India en dat is ook wel te merken. De hoofdstad Kathmandu heeft maar zes uur per dag elektriciteit en ze hebben ook nog eens een tekort aan water. In principe is er een schema wanneer de elektriciteit beschikbaar is, maar in de praktijk moet je maar gewoon afwachten. De armoede in de grote steden in Nepal is minder dan in India en alles lijkt een tikje meer Westers.
Aangezien er niet continu stroom is wordt het dus een beetje moeilijk voor de normale consoles. Je hebt hiervoor immers een TV en een console nodig en die hebben allebei elektriciteit nodig. Desondanks heb ik toch wel winkels kunnen vinden waar ze de huidige consoles verkopen. Deze winkeltjes vond ik in bijna een zelfde soort winkelcentrum als in India, maar dit was duidelijk een winkelcentrum gericht op de rijkere Nepalees. De Wii, PS3 en de Xbox 360 waren goed vertegenwoordigd, waar de Wii het minste aanwezig was en de PS3/360 samen vochten om de meeste aandacht. Echter, de PS2 staat nog steeds bovenaan, want die is het goedkoopste en het ombouwen gaat nog steeds het makkelijkste. De 360 kostte 36.000 roepies en de PSP 24.000 roepies, wat aardig duur is gezien de kosten in Nepal.
Ombouwen en illegale games is erg groot in Nepal en ik heb weinig originele games gezien. Uiteraard zijn ook de handheld-consoles aanwezig en voor de PSP zag ik een lijstje met games die aanwezig waren in de winkel. Naast de titel van de games stond een getal, waarvan ik eerst dacht dat het prijs was. Het bleek echter de grootte van het spelletje te zijn, zodat de klanten konden zien hoeveel ruimte ze nodig hebben! Buiten de winkelcentra zie je heel weinig console-games en zie je voornamelijk winkeltjes die ook PC-games verkopen. Deze PC-games zijn uiteraard ook illegale kopietjes (net als de films en muziek-cd\'s trouwens). De verzameling PC-games is echter best groot; varierend van Halo tot FIFA 09. Opvallend is dat ik dit soort winkeltjes niet in India ben tegen gekomen, maar dus wel in Nepal. Dit geldt ook voor de game-shops, waar je tegen betaling kunt gamen. Hier zijn ook alleen maar PC-games, helaas heb ik niet kunnen zien welke games omdat ik elke keer in de bus zat...
Na Nepal ging het vliegtuig naar Singapore. Singapore is dus echt een walhalla voor gamers! Elke elektronicawinkel heeft wel iets van games in het assortiment en de prijzen zijn ook nog eens gunstig. De consoles zijn niet eens heel veel goedkoper (300 SDollar voor een RE5-360 pack met 120 GB HDD), maar de games zijn dus de helft van de prijs. Halo Wars en Killzone 2 kon je vinden voor 70 SD (ongeveer 35 euro). Een apart winkelcentrum is voornamelijk gericht op elektronica en ook op games; Sim Lim Square. Hier kun je dus echt alles vinden: van de GameBoy Micro tot aan de Nintendo DSi. De prijzen zijn hier iets flexibeler en je kunt de winkels tegen elkaar uitspelen. Flashcards zijn hier gewoon openlijk aanwezig en de R4-kaartjes voor de DS lagen gewoon naast de handhelds zelf.
PC-gaming lijkt niet zo heel populair als je naar de winkels kijkt; veel winkels zijn voornamelijk gericht op de consoles. Maar als je de straten opgaat dan zie je dat PC-games erg populair zijn. Overal vind je namelijk game-shops waar je tegen betaling een paar uur kunt gamen. Populaire games zijn World Of Warcraft en Battlefield. Overdag is het redelijk rustig, maar \'s avonds veranderen deze ruimtes in een chaos van schreeuwende Singaporezen (geen idee
) jongetjes en het verdwaalde meisjes. Bloedfanatiek spelen ze hun games en als ze winnen dan laten ze dat ook weten. Hetzelfde gedrag vind je in de arcade-hallen, waar je heel veel oude arcade-games kunt vinden. Helaas heb ik niet heel veel tijd in de arcade-hal kunnen besteden, dus kan ik er ook niet echt over vertellen. Op straat zie je ook veel jongeren gamen en dan voornamelijk op de PSP, zelfs tegen elkaar via WiFi terwijl ze op straat lopen! De DS was weinig te vinden, dus het lijkt erop dat de PSP op straat populairder is.
