FOK!games op bezoek bij Two Tribes

Van je hobby je werk kunnen maken. Het is iets waar veel mensen van dromen, maar wat de meeste nooit bereiken. Vaak betekent het namelijk dat je een uitzonderlijk talent moet hebben voor een bepaalde sport of bijvoorbeeld voor acteren. Voor de oprichters van de ontwikkelstudio Two Tribes was dit geluk wel weggelegd. Wat begon als een samenwerkingsproject van een groep vrienden is inmiddels uitgegroeid tussen een goed lopende ontwikkelstudio met meerdere bekende titels in de portfolio. Onlangs nog verschenen Toki Tori voor WiiWare en Rubik\'s World voor de Wii en de Nintendo DS. Ik ging onlangs op bezoek bij een van Nederlands bekendste kleine studio\'s om te praten met de twee overgebleven oprichters, Martijn Reuvers en Collin van Ginkel, over de groei van het bedrijf en haar toekomst.



Toki Tori betekende een doorbraak voor Two Tribes

Two Tribes ontstond rond 1998, niet als bedrijf -er waren toen nog geen eens plannen voor een game- maar de fundering verscheen dat jaar in de vorm van de GameBoy Color. Collin zag namelijk de mogelijkheden die het apparaatje bood en ging op zoek naar wat vrienden om een projectje mee te beginnen. Na enig zoeken gingen vier man aan de slag met Toki Tori, een simpel platformspel met een schattig kuiken in de hoofdrol. Het werk aan de game werd geleverd in de vrije tijd en vorderde dus niet bijzonder snel. Toen het project zo ongeveer af was kwamen de heren in contact met een Amerikaan die op het punt stond naar de E3 te vertrekken. Hij zag de potentie van het spelletje en wilde op de beurs wel eens naar een uitgever zoeken. Zo geschiedde en na de beurs kwam het bericht dat drie uitgevers de game wilden publiceren, hieronder bevonden zich Konami en Capcom. Nu wilde Konami de game uitbrengen onder een andere naam en dus werd een deal gesloten met Capcom. Dit alles dankzij de wondere wereld van het internet, want er is nooit een ontmoeting geweest met de publisher. Het was daardoor toch een beetje een verrassing toen de bankrekening een stuk gevulder was, het zou namelijk ook een grap kunnen zijn. Inmiddels was de B.V. Two Tribes al opgericht, dat moet nu eenmaal van de wet, maar toen niet met het idee om een serieuze studio te worden. Met het eerste project verkocht besloten de vier oprichters om toch serieus aan de slag te gaan.

De eerste jaren na het ontstaan waren vooral een leerproces. Niemand had echt kaas gegeten van het runnen van een ontwikkelstudio en niemand wist dus wat er bij kwam kijken. Het ging er wat chaotisch aan toe en terugkijkend vinden de heren zelf dat het ook vrij ongeregeld was. In die tijd werd er wel gewerkt, er moest tenslotte geld verdiend worden, maar dit bestond uit het ontwikkelen van websites en flashsspelletjes. De eerste professionele titel kwam in de vorm van Worms World Party voor de N-Gage. Het eindresultaat was een aardige game, waar Team 17 stevig van onder de indruk was. Iets dat later goed van pas zou komen. Na dit project bleef het nog een tijdje bij games ontwikkelen voor mobiele telefoons, maar ook dat was vooral voor het geld. Het was geen leuk werk en niemand haalde er echt voldoening uit.


Garfield: A tale of two kitties voor de Nintendo DS en Worms World Party voor de N-Gage

De eerste “grote” titel volgde in 2005. Het bedrijf dat Worms aan Two Tribes had uitbesteed zocht een ontwikkelaar voor de filmgame Garfield 2 op de Nintendo DS. In eerste instantie werd er acht maanden ontwikkeltijd beloofd, maar helaas werd de film vervroegd en dus waren er plots maar vier maanden om de game te maken. Het was een periode van veel overwerken en pizza, maar desondanks kreeg de game geen lovende kritieken. Vier maanden was simpelweg te weinig om een goede game neer te zetten. Toch is het geen titel waar Martijn en Colin ontevreden op terugkijken. Er zaten veel creatieve elementen in het spel en voor een titel die in zo weinig tijd van de meest fundamentele basis moest worden ontworpen is het een prestatie dat de game nog voldoendes kreeg. Daarnaast groeide het team in deze tijd flink. Een DS-titel vereist immers heel wat meer werk dan een N-Gagespel en dus werden er flink mensen aangenomen.