Dead Space in Walibi
Rond 15.30u was het hele groepje, bestaande uit Koei, Roy, SummerBreeze en ondergetekende, bij station Amsterdam Bijlmer verzameld en nadat Roy bijgekomen was van de aanblik van de Amsterdam ArenA konden we richting Biddinghuizen vertrekken. Het volwassen deel van het gezelschap zat voorin, terwijl Roy en Koei zich op de achterbank gedroegen als een stel kleine kinderen. Niets nieuws onder de zon dus.
Eenmaal aangekomen op een bijna uitgestorven parkeerterrein van Walibi World vertrokken we richting de ingang waar een lieftallige dame ons op stond te wachten om ons naar de Crazy Horse Saloon te begeleiden. Daar kregen we een drankje (BIER!) en een stoel aangeboden en was het wachten tot de presentatie begon. Ondertussen hadden we mooi de tijd om eens rond te kijken. Geen demobooths, wel flink wat posters en displaymateriaal van Dead Space, maar geen demobooths. Zouden we dan alleen mogen kijken hoe iemand anders de game zit te spelen? Voordat we een mogelijk antwoord konden verzinnen begon de presentatie, dus we lieten het maar zitten en gingen luisteren naar de aardige PR-dame van Walibi World. Die vertelde hoe het park de komende weken volledig in Halloweenthema gestoken is en dat Eddie de Clown, de gastheer van de Halloween Fright Nights, regelmatig in het park rond zal rijden om er voor te zorgen dat iedereen met een bruine streep in de onderbroek naar huis gaat. Hierna was het de beurt aan de PR-manager van Electronic Arts om iets te vertellen over hetgeen waar de aldaar verzamelde pers voor kwam: Dead Space.
De presentator maakte het ons direct al duidelijk: Dead Space is geen shooter, maar een echte survival-horror-game. Verwacht dus geen gigantische wapens die complete bevolkingsgroepen met één druk op de knop kunnen uitroeien. In plaats daarvan krijg je mijnwerkersgereedschappen.
Tijdens een filmpje met daarin interviews met de verschillende medewerkers van Redwood Shores werd verteld hoe men tot Dead Space is gekomen. De mannen zijn liefhebbers van games en films. Elke keer als ze een goede horrorgame of -film hadden gezien zaten ze op kantoor met elkaar te babbelen over hoe tof het zou zijn om de elementen uit die games en films in een eigen game te verwerken. Maar aangezien Redwood Shores tot nog toe alleen aan games werkten die een \"T for Teen\"-leeftijdsclasserig mee moesten krijgen kon dit gewoon niet.
Het groene licht voor een volwassen game kwam nadat ze de manager hadden gevraagd of ze een horrorgame mochten maken. Ze kregen de kans om binnen zes maanden met een voorstel te komen, maar in plaats daarvan maakten ze een volledig speelbaar prototype waarin ze alle verschillende facetten van de game verwerkten. Nadat de hoge bazen bij EA dit prototype hadden gespeeld kreeg Redwood Shores het antwoord waar het op hoopte: \"ga dit maken\" en zo geschiedde. Hun liefde voor science-fiction blijkt ook uit de naamgeving voor de hoofdpersoon, Isaac Clarke, wat een samentrekking is van de namen van twee klassieke sci-fi-schrijvers: Isaac Asimov en Arthur C. Clarke.
Onze vraag over het ontbreken van demobooths werd ook beantwoord: deze game kun je niet op een simpele demobooth presenteren, je moet deze game ervaren. Vandaar dat er slechts één PlayStation 3 beschikbaar was met een speelbaar exemplaar, maar die was dan weer wel aangesloten op een flinke beamer en het imponerende geluidssysteem van de Crazy Horse Saloon.
Halverwege de presentatie kwam Eddie de Clown nog even langs en legde zomaar de PR-manager van EA om. Mocht je dus momenteel tussen twee banen in zitten of op zoek zijn naar wat nieuws: er is sinds vrijdag een vacature bij EA. Goed, de PR-manager stond na afloop weer gewoon op, maar een ondode in je PR-team hebben rondlopen kan niet goed zijn voor de zaken.
Aan het eind van de presentatie werd de game nog even in actie getoond en meteen werd al duidelijk dat de sfeer een mengeling is van Event Horizon, Alien en Jaws. Het beklemmende gevoel uit die films, het constante weten dat er iets zou kunnen zijn, maar niet weten of er ook echt iets is, werkt perfect in deze game. Daar komt nog eens bij dat je nooit het spel verlaat, omdat alle game-gerelateerde menu\'s in-game gepresenteerd worden. Dit was al eerder zo in Burnout Paradise, maar in Dead Space draagt het nog eens extra bij aan de gameplay. Zaken als inventory, de kaart en ook communicatie met het thuisfront gebeuren allemaal ter plekke in de vorm van hologrammen, zonder dat de game op pauze gaat.
Na de presentatie hoorde vrijwel de gehele zaal een diepe brul. Terwijl iedereen om zich heen keek, keek ik naar beneden richting mijn buik: het was tijd om te eten. EA had voor patattekes, hot dogs en kaasbroodjes gezorgd, dus gingen we in de rij staan voor friet, mayo en hot dogs. Tegen de tijd dat wij aan de beurt waren, waren de hete hondjes verdwenen en niet van plan nog terug te keren, dus werden het in plaats van broodjes vleesafval maar kaasbroodjes. Ook lekker!
We mochten zelf ook nog even met de game aan de slag om zo te proeven hoe het is om op een ruimteschip rond te wandelen waar de spetterpoep de ventilator geraakt heeft. Alles werkt zeer intuïtief en de sfeer bleek nog angstaanjagender wanneer je zelf zit te spelen. Je verwacht dat er achter elke deur een monster zit dat je graag even kennis wil laten maken met zijn tanden of andere scherpe voorwerpen die aan z\'n lichaam vastzitten. Het spreekt voor zich dat jij niet echt zit te wachten op die kennismaking. Wat ook bijdroeg aan de bijna filmische ervaring die de game biedt is het gebrek aan een heads up display (HUD), waar normaliter je gezondheid, munitie en andere zaken getoond worden. In plaats daarvan zit er een balkje op de rug van Clarke die z\'n gezondheid bijhoudt en je munitie wordt op je wapen getoond.
De gameplay is heerlijk direct en geeft je echt het gevoel dat je alles zelf beleeft. Wel heb je van tijd tot tijd last van het feit dat het wel erg donker is op sommige locaties en het daardoor niet direct duidelijk is waar je nu heen moet. Gelukkig biedt de kaart van de omgeving hier vaak een uitkomst.
Na deze speelsessie was het tijd om Walibi World in te gaan. Eerst even een schone onderbroek aantrekken en we konden gaan. Bij het verlaten van de Crazy Horse Saloon kreeg iedereen een rubberen afgehakte hand en een R.I.P.-pas mee. Die eerste diende voor de lol (uitstekende versiering voor de hoedenplank, beter dan die wiebelkophondjes in ieder geval) en de tweede gaf ons de mogelijkheid om de rijen bij de Haunted Houses over te slaan (straks meer daarover, wij hadden op dat moment ook geen idee wat we er ons bij voor moesten stellen). Het pretpark bij Biddinghuizen is de komende weken tot Halloween omgetoverd tot een festival van freaks, engerds en andere leden uit mijn familie. Alle attracties die normaal gesproken open zijn zijn nu ook \'s avonds te beleven en vooral de houten achtbaan Robin Hood is een belevenis in het donker. Het hoogste punt van de Goliath biedt je een prachtig uitzicht op het park, hoewel dat maar even duurt want de zwaartekracht wil wel heel graag dat je weer naar beneden komt.
Naast de bekende attracties zijn er ook drie Haunted Houses in het park opgezet. Dit zijn wandeltochten door drie compleet verschillende settings: Club Roxy is een nachtclub, House of Shock een ziekenhuis en Eddie\'s Circus of Horror een, jawel, circus. Tijdens je wandeling kom je acteurs tegen die hun best doen om je te laten schrikken. Ik typ expres \"hun best\" want met mijn lengte moet je van goede huize komen om mij de stuipen op het lijf te jagen. De Haunted Houses zijn erg goed gedaan en geven je het gevoel dat je midden in een horrorfilm terecht bent gekomen. Verder lopen er in het park zelf ook nog acteurs rond die je met bijlen, kettingzagen en gummiknuppels achterna komen en is er een heuse show van niemand minder dan Beetlejuice.
Moe maar voldaan vertrokken we weer naar huis. Zoals het kinderen betaamt waren Koei en Roy poeslief op de terugrit en konden wij heerlijk van onze welverdiende rust genieten. Deze avond heeft er in ieder geval voor gezorgd dat ik zin heb in Halloween en dat ik niet kan wachten tot 31 oktober: lichten uit, gordijnen dicht, versterker op vol vermogen, Depends aan en Dead Space in m\'n PlayStation 3.
