[Reportage] Zwarte Cross 2009
Langs de weg naar het festivalterrein staan grote borden met “Zwarte Coss uitverkocht. Draai om en kies een nieuwe bestemming.” 65.000 mensen dus en dat is te merken. Het is mooi weer en het veld staat bomvol, wat het een ware uitdaging maakt om je van het ene naar het andere podium te bewegen. Zo ook bij het hoofdpodium waar vandaag een aantal grote namen zullen spelen. Normaal, de Australische schone Gabriëlla Cilmi, Mothers Finest, Ziggi en als afsluiter van de dag (en het festival) de heren van Jovink moeten het vandaag gaan doen. Stuk voor stuk doen zij dit met verve. Hoewel de muziekstijlen mijlenver uit elkaar liggen, vermaakt het publiek zich prima bij ieder van deze acts.
Of het nu de dialectrock van Normaal, de popmuziek van Cilmi, de relaxte reggae van Ziggi of de funkrock van Mothers Finest is, men neemt het tot zich als zoete koek. Veel te veel te zien vandaag, want op het crossterrein gaat straks ook nog de prominentenklasse, waar vele bekende Nederlanders (Oa: Hans Kazan, Bennie Jolink, Jan Bos....) zich in een motorpak zullen hullen, beginnen.
De prijs voor de “zwartste Zwarte Crosser” ging naar Havertong. Daarna volgen de echte waaghalzen van de superklasse, waar de vaak nog jonge coureurs huizenhoge sprongen maken. Natuurlijk met zoveel mogelijk flair. Vandaag gaat het niet allemaal om winnen namelijk.
Gelukkig is er tussendoor nog tijd om een stukje van de altijd tot de laatste zweetdruppel doorbeukende Death Letters, The Datsuns en Delain mee te pikken. De opperbeste stemming op het gehele festival lijkt ook zijn weerga te hebben op de bands. Niemand verzaakt. Sterker nog, allemaal lijken ze net een stapje extra te doen. En dat is mooi.
Al ruim voor het optreden van Jovink begint het grasveld voor het Hoofdpodium vol te lopen en wanneer het optreden begint kan er geen kip meer bij. Dit is blijkbaar wat de mensen willen zien, dit is waar het om gaat. Onder luid gejuich betreden de heren het podium en bij de eerste klanken spuwen de confettikanonnen hun wit-gele papieren inhoud over het publiek. Droog papier lijken ze hier niet van te houden, want direct hierop vliegen de volle bierbekers door de lucht en veranderd de menigte in een hossende, kolkende massa die tot niet meer tot stilstand komt tot het einde van het optreden. Ondergetekende is er dan al tussenuit geknepen.
Het Zwarte Cross Festival 2009 was er één die de boeken ingaat als de meest succesvolle editie tot nu toe. Wij hebben ons, mede door de zeer behulpzame medewerkers, prima vermaakt. Dat wil niet zeggen dat er nog steeds mensen zullen zijn die “nooit op dat boeren schuurfeest gezien willen worden”, en dat mag. Sterker nog, ik denk dat dat moet. Mensen die een “image”of “reputatie” hoog te houden hebben moeten lekker thuis blijven. Op deze manier blijft het Zwarte Cross Festival, ondanks de enorme groei, zoals zij is. Een plek waar bijna alles kan. Een plek waar alles net iets anders is.
Voor meer foto's van zondag zie: Sfeerimpressie Zwarte Cross zondag
Tekst door: Harry Dupa
Foto's door: Taxibabe en Fraubitch
