2008: US elections special

Aan de democratische zijde is het een nek aan nek race tussen Hillary Clinton, Barack Obama en John Edwards. Hieronder een beknopte profielenschets.

Hillary Clinton
Van alle kandidaten die in de race zijn om het presidentschap van de Verenigde Staten van Amerika, zal Senator Hillary Rodham Clinton de bekendste zijn. Momenteel is ze Junior Senator voor haar staat New York, maar ze heeft meer faam verworven als First Lady. Zij was het die haar man ter zijde bleef staan en met een stalen gezicht de Grand Jury aanhoorde toen Bill Clinton zich door Monica-gate heenworstelde. Hillary getuigde tijdens deze periode al een sterke vrouw te zijn, maar ook een slimme politica. Tijdens de verkiezingscampagne van haar man Bill deed ze er alles aan om over te komen als de happy wife, ondanks Bill’s eerdere vluggertjes.

Opgeleid als juriste aan Yale, maakte ze carrière in verschillende law firms en het bedrijfsleven. Haar loopbaan leek veelbelovend, maar uiteindelijk ging de liefde voor. Ze trouwde met Bill, en vertrok naar Arkansas in plaats van naar Washington. Nu haar man het hoogst haalbare in de Amerikaanse politiek achter zich heeft liggen en op zijn lauweren kan gaan rusten, is het de beurt aan Hillary. Tijdens Bill’s presidentschap speelde ze al een ongewoon grote rol in het openbare leven. Zo probeerde ze al een National Healthcare op poten te zetten, wat mislukte. Het is de verwachting dat wanneer in office, een National Healthcare System een van haar voornaamste programma’s zal worden. In 2000 werd ze Senator, de eerste First Lady in een dergelijke functie, en de eerste vrouwelijke Senator voor New York. De geruchten zwelden al lange tijd aan, en in het begin van 2007 werd het dan officieel: Hillary zou er alles aan gaan doen om ook de eerste vrouwelijke President van de Verenigde Staten te worden.

Zoals de meeste democraten staat ze kritisch tegenover de Amerikaanse inmenging in Irak, hoewel ze hier destijds wel voor stemde in de Senaat. Momenteel is ze voor een geleidelijke terugtrekking van troepen uit het gebied. Ze is een tegenstander van het homohuwelijk, maar voor een samenlevingscontract van mensen van hetzelfde geslacht. Verder is ze wat ethische kwesties vrij liberaal, ze is bijvoorbeeld voor abortusrechten. De meeste politieke watchdogs zien Hillary Clinton als gematigd liberaal. Ook gaf de National Rifle Association haar in 2006 een ‘F’ vanwege haar standpunten betreffende de wapenwetgeving. Clinton is een ervaren en gewiekst politica, die goed de weg weet in Washington. Haar ervaring vormen samen met manlief Bill, en zakken vol met geld, haar grootste speerpunten.

Hillary Clinton lag ongeveer gedurende het hele jaar voor in de peilingen op haar directe concurrenten Obama en Edwards, hoewel de afgelopen twee maanden Obama langzaam maar zeker begon in te lopen. Clintons nederlaag in Iowa was dan ook een gevoelige slag, en ze kon het niet permiteren ook in New Hampshire te verliezen. Dat deed ze dan ook niet, met een lach en een traan nam ze revance in New Hampshire. Wat in het begin haar grootste troef leek, lijkt nu toch minder vruchten af te werpen. Veel Amerikanen zijn te traditioneel ingesteld om een vrouw boven zich te hebben. Het gaat flink spannend worden voor Hillary, zeker sinds Oprah, het orakel van huisvrouwelijk Amerika, zichzelf achter Obama heeft geplaatst.

Barack Obama
Barack Hussein Obama is momenteel de enige Afro-Amerikaanse Senator in de Amerikaanse Senaat. En dat is ook meteen wat deze kandidaat interessant maakt: zijn huidskleur. Zou hij dan de eerste zwarte president kunnen worden in de Amerikaanse geschiedenis, en daarmee eindelijk een einde kunnen maken aan de ongelijkheid tussen zwart en wit? Zelfs als hij het zo ver weet te schoppen, is dat nog maar de vraag. Ras speelt een enorme rol in het Amerikaanse leven, dankzij hun niet al te rooskleurige geschiedenis wat betreft de Afro-Americans. Het rassenverschil is nog steeds een gevoelig punt in de Verenigde Staten, en veel mensen hopen dan ook dat Obama dit verschil nu eindelijk kan overbruggen. Alhoewel? Blanken zullen aarzelen om op hem te stemmen, al zullen ze dat niet openlijk toegeven in de polls. Tegelijkertijd vinden veel zwarten hem te blank, hij zou te veel deel uitmaken van het blanke establishment.

Barack Obama werd geboren op Hawaii als zoon van een Keniaanse vader en Amerikaanse moeder. Net zoals zijn concurrente Clinton, is hij geschoold jurist. Hij studeerde aan de prestigieuze universiteiten Columbia en Harvard, en ging aan het werk als universitair docent en jurist. In 1997 nam hij zijn eerste stappen in de politiek, en nam hij plaats in de staatsenaat van Illinois. In 2004 verwierf hij bekendheid toen hij op de Democratische Conventie een belangrijke en zeer geslaagde toespraak hield. Hij veroordeelde de situatie in Irak en riep op tot het oplossen van de polarisering in de VS. Sinds 2005 vertegenwoordigt hij Illinois als Junior Senator in Washington.

Anders dan Clinton, heeft Obama zich altijd tegen Amerika’s aanwezigheid in Irak verzet. Hij wil dan ook de Amerikaanse troepen geleidelijk terugtrekken. Tegelijkertijd is Barack Obama voor een strict immigratiebeleid: zo steunde hij het voorstel om hekwerken te bouwen langs de Mexicaans-Amerikaanse grens. Obama is net zoals Clinton van plan wat te doen aan het feit dat 47 miljoen Amerikanen zonder zorgverzekering zitten. Ook hij is tegen het homohuwelijk, maar ziet meer in een samenlevingscontract. Barack Obama is ook veel van plan wat betreft de bemoeienis van de corporations: graag zou hij de invloed van lobby bewegingen teruggedrongen zien.

Barack Obama is een jeugdige, energieke verschijning. Hij is gezegend met een enorm natuurlijk charisma, een charisma wat hem al de nodige vergelijkingen met John F. Kennedy heeft opgeleverd. Hij is wel wat jong voor Washingtoniaanse begrippen: 46 jaar. Zijn jeugd zal het probleem echter niet zijn, president Theodore Roosevelt was honderd jaar eerder op die leeftijd al tot grootse dingen in staat. Wat wel een heikel punt kan zijn, is zijn onervarenheid. Obama komt net kijken in Washington. Veel politieke commentatoren menen dan ook dat hij beter nog een of twee termijnen kan wachten om te rijpen voor het hoogste ambt. Desalniettemin is zijn populariteit in korte tijd tot grote hoogten gestegen, waarvan de ruime winst die hij bij de Caucus in Iowa behaalde het bewijs vormt.