The Elder Scrolls Online High Isle

Pheno

High Isle en de andere nabijgelegen eilanden zijn nog nooit eerder bezocht in een Elder Scrolls-game, we kennen het alleen van een map uit The Elder Scrolls Adventures: Redguard. Voor de fans is het dan ook eens leuk om echt iets geheel nieuws te ontdekken in Elder Scrolls Online High Isle.

het gebied van High Isle is erg open en de steden zijn in de Bretonse architectuur. Je vindt er dus kastelen en toernooivelden, maar ook groene heuvels waarin druïden zich hebben teruggetrokken. High Isle is de thuisbasis van de adel. Het tweede eiland heet Amenos en dat is juist de thuisbasis van politieke gevangenen en criminelen. Het eiland bestaat vooral uit jungle-regenwoud. Het is dus een grote openluchtgevangenis. Er is nog een klein gebied waar mensen wonen die het eiland besturen.

Omdat we ons midden tussen de Breton begeven is het vooral veel eer, ridderlijkheid en strijd dat de boventoon voert. In Elder Scrolls Online High Isle is er ook eens geen enorm kwaad in de vorm van een draak of daedric die de wereld wil vernietigen. Er worden vredesbesprekingen gehouden, maar vreemd genoeg komen de hoge piefen nooit aan land. Hun schepen zijn in een mysterieuze storm terechtgekomen. Aan jou de taak de deelnemers weer te vinden, erachter zien te komen wie de vredesbesprekingen ondermijnt en diegene natuurlijk tegen te houden. Ik was nogal bang dat het vrij saai zou zijn, maar het verhaal is onderhoudend. Het is wel voorspelbaar, het lijkt erop dat elk nieuw verhaal in Elder Scrolls Online dezelfde flow heeft. Nu zitten we weer met een cliffhanger, omdat het jaar nog niet voorbij is. We moeten nog wachten voordat het laatste stuk DLC uitgebracht wordt waar het verhaal echt een slot heeft.

The Elder Scrolls Online: High Isle (Foto: Bethesda)

Er zijn twee nieuwe companions, Ember en Isobel Veloise. De twee kunnen gevormd worden tot dps, healer of tank. Ze hebben wel duidelijk een voorkeur: Khajit Ember is wat beter uitgerust als dps, terwijl de Breton Isobel meer de tank als specialisme heeft. De persoonlijkheden en gesprekken die ze met je hebben zijn prima, ze werden nooit irritant. Alleen het leveren duurt een eeuwigheid, maar grinden hoort nu eenmaal een beetje bij een MMO.

Tales of Tribute is een taverne-spel dat is toegevoegd. De makers wilden heel graag iets dat de spelers kunnen doen in een verloren uurtje. Dat is dus dit nieuwe kaartspel geworden waarmee je allerlei rewards kunt verdienen. Het kaartspel heeft een verhaallijn voor mensen die tegen NPC’s willen spelen, maar je kunt ook andere spelers uitdagen in ranked en unranked PvP. Er zijn seizoenen gepland en de winnaars van een seizoen kunnen natuurlijk rekenen op leuke rewards.

Een potje Tales of Tribute is niet zo ingewikkeld, althans op het eerste gezicht. Je krijgt een tutorial en dan is het allemaal nog best te behappen. Maar dingen zoals Agent-cards en bepaalde effecten worden alleen maar op de kaart omschreven en je leert dan ook door het meest door te spelen. En dan leer je ook dat er veel diepgang te vinden is. Een probleem vind ik wel dat een potje echt heel lang kan duren. Het is niet ‘even’ een match doen met een speler terwijl je wacht tot de iedereen verzameld is voor een trial bijvoorbeeld. Voor een daily reward kun je drie potjes tegen drie NPC’s spelen en ook nog een match tegen een andere speler. Dan ben je al snel twee uur verder, zeker als de tegenstander ook voor combo’s gaat en snugger speelt. Het is optioneel, je hoeft het niet te spelen natuurlijk. Maar wees gewaarschuwd: Tales of Tribute is een timesink. Dat is natuurlijk geen probleem als je helemaal in de kaartspelen zit.

The Elder Scrolls Online: High Isle (Foto: Bethesda)

Met Elder Scrolls Online High Isle is er weer genoeg te doen voor de komende tijd, verhaal,  Tales of Tribute en natuurlijk alle niweue gear verzamelen. Maar toch voelt het allemaal te vertrouwd aan. Je weet wat je kunt verwachten wanneer je een nieuw chapter van Elder Scrolls Online gaat spelen. Ook in Elder Scrolls Online High Isle zijn er zes delves, twee public dungeons, zes world bosses en zes dark anchor look-a-likes. Dit keer zijn het overigens ‘volcanic fissures’, er komen een paar waves aan vijanden, daarna een boss. De enige DLC waar dit echt vet was, was Elsweyr met maar een vijand: een draak. Er is ook altijd wel iets bij de release: dit keer wilden de world bosses amper respawnen, dus moest je een eeuwigheid wachten. Dat is ondertussen gefixed, maar altijd jammer als je een daily niet kunt doen omdat een bug het vernaggelt.

Het ontwikkelteam lijkt geen risico meer te willen nemen. Toen ik Elder Scrolls Online begon zijn er veel aanpassingen geweest, met als grootste ‘One Tamriel’. Dat was een risico, maar heeft wel gezorgd dat elk gebied meteen te spelen is, ongeacht welk level je bent. Het PvP-gebied Cyrodill is supertof, afgezien van de langdurende issues met performance. Mijn favoriete DLC blijft Thieves Guild, wat in elk gebied zijn invloed heeft, nu nog steeds. De werkwijze om jaarlijkse een nieuw hoofdstuk met een thema te maken bracht een stabiel, voorspelbaar release-flow. Maar nu is het wel een flow die zes jaar lang bezig is. Ik krijg een beetje een “Year of ….”-moeheid.

Het is niet dat Elder Scrolls Online High Isle tegenvalt. Integendeel, het viel me mee hoe onderhoudend het is ondanks dat er geen enorm krachtige vijand de wereld wil vernietigen. Het is meer dat de spelers nu wel weten wat er komt als er een nieuwe chapter is aangekondigd. Niet qua thema, maar wel qua uitwerking. Verras ons weer eens een keer Zenimax.

Gespeeld op PlayStation 5, ook verkrijgbaar voor PlaySTation4, Xbox Series, Xbox One en pc.