Miitopia

Nathan (Noppie2000)

Mii's zijn de bekende avatars die Nintendo volop gebruikte voor Nintendo Wii en 3DS. Ze bestaan nog steeds, zo bewijzen games als Tomodachi Life en nu ook Miitopia, een simpele RPG met een simpel verhaal en simpele humor. Te simpel, zo blijkt het grootste probleem.

Miitopia Banner

In Miitopia ben je een reiziger die door omstandigheden wordt opgeroepen om de wereld te redden. De Dark Lord steelt namelijk de gezichten van de inwoners van de wereld en stopt deze op diverse monsters. Aan jou om de gezichten terug te brengen naar hun eigen hoofden. Een best duistere insteek, al zit de rest van de game vol met onbeperkte humor. Dit begint al met het feit dat je zelf bepaalt welke Mii wie vertegenwoordigt. Je party members, de Dark Lord, de koning van het land, de prins en prinses en ga zo maar door. Zo ging ik op avontuur met mezelf als popster, Morgan Freeman als Knight, Donald Duck als Healer en Iron Man als Dark Mage. Ons doel? Dark Lord Lisa (mijn vriendin, huehuehue) voor eens en altijd te verslaan.

Miitopia Dark Lord

De koning van het land maakte ik Ganondorf, een vreemde helpende kracht maakte ik Mario en de prins en prinses zijn Link en de kok uit Cooking Mama. Want waarom ook niet. Zoals genoemd koos ik om zelf aan de slag te gaan als popster, één van de vreemdere rollen uit het spel. Later kun je ook kiezen om als kat aan de slag te gaan, als prinses en zelfs als bloem ... Ja, Nintendo maakt zich niet heel druk om serieus te zijn en gooit alle remmen los als het op gekte aankomt. Dit blijkt ook uit het feit dat je kan werken aan de relaties tussen personages (hoe sterker de relatie, des te meer support abilities ze vrijspelen) en het een raar gezicht is om liefde te zien ontstaan tussen Morgan Freeman en Iron Man (of welke combinatie je ook wil maken). Het probleem is dat de gekte na een paar uur meer van hetzelfde wordt en dit het enige is wat je vasthoud aan de game. De rest is namelijk op zijn best matig te noemen.

De gameplay is redelijk saai te noemen. De game speelt zich namelijk af in een standaard loop waarin je zelf erg weinig input hebt. Nadat je een quest hebt gekozen moet je daarnaartoe gaan via de world map (denk aan een systeem als Donkey Kong Country of recentelijker Paper Mario: Sticker Star). Geen wereld om vrij in rond te lopen dus. Ook nadat je een level hebt gekozen is er geen vrije beweging. Je party loopt automatisch van links naar rechts en komt een paar dingen tegen: vijanden, een afbrekend pad, een kistje of een inn (het einde van een level). De enige keuzes die een speler heeft zijn het al dan niet sneller laten lopen van je party (B indrukken) en welk pad je wil volgen, mits die keuze er is. Verder niets en is het simpelweg afwachten. 

Miitopia kat

Ook in combat heeft een speler weinig keuzes. Je geeft namelijk alleen input aan jouw eigen personage; niet aan de andere leden van je party. Er zijn dus standaard drie personages die automatisch aanvallen. Als speler moet je dus alleen bepalen wat jouw personage doet en kun je met sprinkles een beperkte hoeveelheid HP en MP herstellen. That's it. Uiteraard zijn er speciale abilities en de genoemde support abilities, maar aangezien die ook automatisch gaan heeft het verder geen invloed op jouw speelervaring. Na een reeks (soms niet eens) gevechten kom je uiteindelijk uit bij een inn, waar je personages herstellen en werken aan hun relatie. Hier kun je ze ook gold geven om betere equipment te kopen en meedoen met twee mini-games. Ook that's it. Daarna is het weer verder de wereld in en een herhaling aan stappen: kies level, doorloop automatisch het level, vecht automatisch en herstel automatisch. Zoals gezegd wordt dit in het begin vastgehouden door de absurditeit en humor van de game, maar dat wordt erg snel droge materie.

Het maakt Miitopia geen slechte game, zeker niet als je wat jonger bent of de charme je vasthoudt, maar bij mij was het niet het geval. De absurde insteek compenseert de gebrekkige gameplay niet genoeg. Mijn vriendin merkte op: 'Dus eigenlijk is het een iets uitgebreidere versie van Mii in Misère?' (een gratis spel dat te spelen is via Streetpass). Eigenlijk klopt dat wel, maar is de uitbreiding niet genoeg om er een robuuste game van te maken.

Pluspunten
Minpunten
  • Presentatie is charmant
  • Hoog absurditeitsniveau
  • Gameplay is veel te beperkt
  • Humor niet sterk genoeg om de game interessant te houden
Exclusief beschikbaar voor Nintendo 3DS.