Atelier Firis: the Alchemist and the Mysterious Journey

Ontwikkelaar Gust gaat gestaag verder met hun Atelier-serie. Normaal gesproken maken ze een trilogie, en dat is nu ook niet anders. Vorig jaar konden wij beginnen aan Atelier Sophie: the Alchemist and the Mysterious Book. Atelier Firis: the Alchemist and the Mysterious Journey is het tweede deel in de Mysterious-trilogie.

Onzeker verhaal
De nieuwe alchemist in spe is Firis Mistlud, een jonge meid die in Eltona, een mijnstadje, woont. De meeste inwoners zijn nooit buiten de stad geweest. Er is een enorme stadspoort waardoor maar enkele mensen komen, waaronder de jaagster Liane, de zus van Firis. Tot op een dag de deur opgeblazen wordt door niemand minder dan Sophie en Plachta, de hoofdrolspelers uit het eerste deel van deze trilogie. Sophie leert Firis over alchemie en de wereld buiten Eltona. Hierdoor raakt ze geinspireerd en wil ze alchemist worden en de wereld verkennen. Het uiteindelijke doel voor Firis: haar ouders bewijzen dat ze op zichzelf kan leven, ook buiten de stad. Om dit voor elkaar te krijgen moet ze drie aanbevelingen van bekwame alchemisten krijgen en een examen afleggen.

Het verhaal heeft dit keer wel heel erg weinig om het lijf. Nu speel je de Atelier-games niet voor het fantastische verhaal dat rijk is aan plottwists, maar dit is wel heel mager. In Atelier Sophie wilde je weten hoe het zat met het mysterieuze boek en die vage figuren die er interesse in hadden, dat zorgde er voor dat je verder wilde. Nu vind ik het een stuk minder boeiend dat een jonge meid de wereld wil ontdekken omdat ze haar onzekerheid wil overwinnen. Het helpt ook niet dat de personages die je tegenkomt niet echt bijzonder zijn. Waar je Atelier ook niet voor speelt zijn de uitzinnig mooie graphics. Grafisch is het nog kleurrijker en vrolijker dan voorheen. Maar Gust leeft nog wel in de PlayStation 3-tijd als het om grafische kwaliteit, want aliasing en het atijd leuke popup-effect zijn gewoon weer aanwezig. Geen enkele Atelier-fan verwacht hoogstaande graphics, maar een paar simpele verbeteringen waren welkom geweest nu we flink verder zijn in deze generatie consoles.

Gemiste kans
De ontwikkelaar wil vernieuwen, maar doet dat in ieder geval niet met verhaal en graphics. Het grootste verschil zit 'm in de open wereld. Ja, alles moet open wereld, dus waarom niet Atelier? Je hebt een enorm gebied om te verkennen en je wordt dit keer niet aan het handje gehouden. Er is een encyclopedie waarin tips staan, maar voor de rest: zoek het zelf maar uit. Niet zo handig voor mensen die compleet nieuw zijn met deze franchise. Alhoewel een open wereld leuk kan zijn, zijn er wel problemen te vinden. Mogelijke teamgenoten zijn soms niet te vinden. Zo kwam er iemand in mijn winkel die een sleutel wilde. In ruil daarvoor bood hij zijn diensten aan. Nadat ik de sleutel heb gemaakt, loopt hij mijn winkel uit en is hij niet meer te vinden, geen enkele tip, hint of neonbord met zijn naam er op. Nog erger: na het verhaal ben ik door gaan spelen en kom ik erachter dat ik complete dorpen gemist hebt. Jammer is ook dat opdrachten van NPC's niet makkelijk te zien zijn. Een indicatie boven hun hoofd of iets dergelijks was makkelijker geweest dan met iedereen moeten praten om er achter te komen. Fast-travel is wel aanwezig, maar alleen op de regiomap. In de wereldmap is deze er niet, dus alsnog ben je bezig om via allerlei mappen bij je eindbestemming te komen. In deze nieuwe open wereld is er te makkelijk iets te missen of het kost je meer moeite om ergens achter te komen.

Scheikunde voor gevorderden
Atelier Firis gaat zoals de voorgangers om het verzamelen van ingredienten en materialen om je alchemie-fetish uit te voeren. Net zoals in Atelier Sophie hebben het tijdstip en het weer invloed op wat er te vinden is en welke vijanden er zijn. Dit keer hebben ze wel gezorgd dat de verhaalmodus minder afhankelijk is van deze items. Voor de optionele items zul je wel de tijd of het weer moeten afwachten. Dit kun je ook doen na de verhaalmodus te hebben uitgespeeld. Nieuw is dat je dit keer ook de manier van verzamelen invloed heeft. Zo kun je een rots slaan met de staf van Firis, maar ook 'netjes' door een pikhouweel die je moet maken met je alchemie-kennis. Of, als je in een destructieve bui bent: gebruik een bom om materialen uit het rotsblok te krijgen. Deze en andere manieren zorgen voor wat meer variatie tijdens het verzamelen in het veld.

Het maken van dat soort materialen doe je door synthese. Je kiest allereerst een van de recepten die je al kent. Nieuw in Atelier Firis: The Alchemist of the Mysterious Journey zijn de catalysatoren: materialen die extra krachtige bonussen op kunnen leveren. Deze moet je als eerst in je ketel plaatsen. Dat doe je op een grid. Je ziet dan lijnen door de vakjes lopen en elk soort lijn geeft weer andere bonussen. Op deze manier kun je nog meer of betere speciale items maken. Want daarna komt het bekende gedeelte: je kiest de materialen die waarschijnlijk ook al bonussen hebben. Elk materiaal heeft een bepaalde vorm en kleur, dus je bent een soort van Tetris-puzzel aan het oplossen. Rechts zie je hoeveel punten je per kleur moet neerleggen om een bepaald niveau te krijgen. In het begin weet je niet eens het effect ervan, maar eenmaal geleerd weet je voortaan hoe je welk effect kunt brouwen. Stel, je hebt het recept van een bom. Dan zie je dat bijvoorbeeld 60 punten blauw een extra stun-effect geeft. Haal je 80 punten, dan kan het een slaap-effect geven. Met 100 punten wordt diegene verlamd. En zo heeft elk recept vijf kleuren en meerdere niveaus per kleur.

Dan heb je nog de effecten op de materialen die je gebruikt. Als je dan nog eens die catalysatoren erbij denkt, dan snap je dat je wel een betere alchemist moet worden om het maximale uit een recept te kunnen halen. Want hoe beter je wordt, hoe makkelijker het wordt om betere materialen te vinden die meer punten opleveren. Ook je grid wordt groter, dus makkelijker en zo zijn er meer handigheden om het beste van het beste te krijgen. De alchemie in Atelier Firis is nog uitgebreider dan eerdere delen en dat maakt het uitproberen des te leuker.

Verschil van dag en nacht
Wat doe je met de recepten? Sommige zijn er om betere materialen te brouwen uit mindere materialen. Maar ook kleding, wapens en meer zijn ermee te vervaardigen. Het land is namelijk vol met vijandige beesten die het niet zo op je hebben. Die zijn meestal te vinden bij natuurlijke bronnen waar jij je materialen vandaan wil halen. De dag- en nachtcyclus, maar ook het weer zorgen ervoor dat er andere wezens in een gebied te vinden zijn. Het vechten zelf is verbeterd ten opzichte van Atelier Sophie. Het is net wat sneller en daardoor actievoller, ondanks de turnbased gameplay. Mocht je iedereen besturen, dit keer is het team geheel in dienst van Firis. Win je, dan verdien je ervaringspunten maar ook materialen zoals veren, botten of andere zeldzame ingredienten die je alleen van vijanden kunt krijgen.

Gust heeft meer veranderingen in Atelier Firis: The Alchemist of the Mysterious Journey voor ons in petto. Dit keer heb je voor bepaalde regio's andere kleding nodig. Er zijn verschillende soorten regio's, zoals grasvlaktes, bergen met sneeuw en woestijn. Elk gebied heeft weer andere kleding nodig, die je als alchemist natuurlijk in elkaar laat zetten met de betere materialen, zodat je nog eens extra bonussen krijgt. Dus als je in de woestijn loopt zul je toch kleding en materialen bij elkaar moeten zoeken die je als bonus koel houden. Een terugkerend item, dat in Atelier Sophie weg was, is terug: er is een tijdslimiet. Je krijgt ingame een jaar om je examen te halen. Dat lijkt misschien streng, maar je hebt tijd zat. In vorige games moest je steeds terug naar je dorpje, maar omdat Firis rond trekt heb je een mobiele winkel. Je zet een tentje op bij bonfires, en daar kunnen klanten op af komen.

Conclusie
Ondanks dat Atelier-games niche zijn, vermaak ik me er elke keer weer mee. En Atelier Firis: The Alchemist of the Mysterious Journey is zoals elke Atelier-game weer vrolijk. In deze game wordt die vrolijkheid nog eens onderstreept door de veel kleurrijkere wereld. Het ontdekken wordt onderstreept door de veel grotere wereld en de manieren hoe je verschillende materialen uit een en dezelfde rots kunt verkrijgen. De alchemie in dit deel is nog uitgebreider dan voorheen. Alleen is het jammer dat Gust veel minder moeite in het verhaal en de personages heeft gestopt. De open wereld heeft ook nog zijn nukken, dat maakt het ontdekken van diezelfde wereld lastiger. Dat is te merken aan het feit dat je complete dorpen en speelbare personages kunt missen. De tijdslimiet is geen enkel probleem, maar hopelijk neemt ontwikkelaar Gust iets meer de tijd om de puntjes op de i te zetten voor het laatste deel in deze trilogie.