Headmaster

De titel van Headmaster laat niets aan het fantasie over. Hoewel de game op het eerst gezicht een one-trick-pony lijkt te zijn, biedt de game genoeg diepte om toch een dikke glimlach achter te laten. Zorg wel voor een goede warming up, want anders heb je straks last van stijve lichaamsdelen.

In Headmaster draait het erom om zoveel mogelijk ballen te koppen. Je zit namelijk in een voetbalgevangenis (die geheel op zijn Noord-Koreaans "Football Improvement Center" heet …) opgesloten en het enige wat je mag doen is balletjes in het doel koppen. De enige manier om je vrijheid terug te krijgen is het voltooien van de voetbalacademie. Tenminste, dat belooft een stem die uit de luidsprekers schalt. Dat is ook meteen de enige interactie die je die hebt met anderen. Ondertussen gebeurt er op de achtergrond veel meer, maar dat mag je zelf ontdekken.

Waar de andere games de headset vooral gebruiken om rond te kijken, moet je nu echt aan de slag met je hoofd en mag je de controller lekker wegleggen. Het koppen van de bal haalt niet het realisme van het echt koppen van een bal, maar het voelt wel natuurlijk aan. Buig je bij het koppen door, dan kop je naar beneden. Draai je met je hoofd tijdens het koppen, dan geef je de bal een draai mee. Voor iemand die vaak voetbalt voelt het allemaal een beetje onnatuurlijk aan, want je mist natuurlijk de impact van de bal. Misschien zijn trilmotoren iets voor de tweede versie? Uiteraard gaat Headmaster er niet vanuit dat iedereen meteen een Maradonna is en bouwt de moeilijkheidsgraad rustig op. 

Want de game is simpel van opzet. Bij elke opdracht moet je punten scoren. Met genoeg punten krijg je sterren. En als je genoeg sterren hebt verzameld, mag je examen doen. Als basis dien je natuurlijk de bal in het doel te krijgen, maar dat levert meestal niet genoeg punten op. Extra punten verzamel je door de opdrachten te doen, bijvoorbeeld door ballen door een hoepel te koppen. Of er hangen bordjes op bepaalde plekken die extra punten opleveren, of deze bordjes hangen juist totaal ergens anders. Om een beetje variatie te creëren hangt er bijvoorbeeld een piñata aan een touwtje, of staat er ineens een mobiele wc en vorkheftruck voor het doel. Of je moet ineens gaan puzzelen terwijl de ballen naar je hoofd vliegen. Geen twee missies zijn hetzelfde en er is genoeg variatie.

Er zijn zo’n veertigtal missies die je moet volbrengen en die gaan allemaal gepaard met droge Engelse (voetbal)humor. Als je bijvoorbeeld drie sterren bij elkaar weet te koppen, dan krijg je een kadootje van de stem uit de luidspreker naar je hoofd gegooid. Dit lijkt in eerste instantie een nutteloos voorwerp, totdat je terugkeert naar je kamer in het voetbalkamp. Dan zie je ineens waarom het voorwerp van belang is. Soms krijg je leuke briefjes toegespeeld van het slaafje, euh, materiaalman. Daar zitten aanwijzingen in, maar ook woordgrapjes en andere leuke tekeningetjes om je aan te moedigen. Headmaster probeert meer dan alleen een kopstootsimulator te zijn. 

De vraag is alleen hoe lang het leuk blijft voor iemand die niets met voetbal heeft. Het koppen van ballen is niets nieuws (genoeg minigames op de Wii die dit al deden) en je kan beargumenteren dat je eigelijk niets meer doet dan een balletje koppen. Toch heb ik mij niet verveeld tijdens het spelen. Ik speelde niet zozeer om een zo hoog mogelijke score neer te zetten, maar meer om erachter te komen wat er nou werkelijk speelde in het kamp. Het enige wat mij soms tegenhield, is dat je toch de hele tijd met je nek bezig bent en hoewel de game natuurlijk zegt dat je moet koppen vanuit je heupen, gaat dat toch niet helemaal lekker als je zit. 

Headmaster is een prima game als je even genoeg hebt van al het shootergeweld dat nu de boventoon voert op de PlayStation VR. Het is meer dan alleen een balletje koppen, je moet echt je hoofd gebruiken wil je deze game tot een goed einde brengen. Je moet er alleen met een grote boog omheen lopen als je helemaal niets met voetbal hebt.