Driveclub VR

Driveclub stamt alweer uit 2014 en wij waren er toentertijd niet echt van onder de indruk. Sony en Evolution Studios hebben ondertussen niet stil gezeten en dit keer is het hun wel gelukt om de game op tijd uit te brengen. Driveclub VR is de eerste racegame voor de PlayStation VR en hopelijk stelt het nu ook niet weer teleur. 

Driveclub VR gaat verder waar het origineel gebleven is. De structuur van de game is weer redelijk hetzelfde. Je verdient sterren door bepaalde targets te halen, je kunt weer een clubje beginnen, en tijdens het rijden strijd je tegen anderen bij bepaalde uitdagingen. Heb je genoeg sterren behaald, dan openen er meer races. Totdat je een stuk of 140 sterren hebt behaald. De game is daarmee meteen een stuk kleiner dan zijn voorganger. Gelukkig zitten er in de game wel nieuwe auto’s en tracks, dus je speelt, als je het origineel al hebt, redelijk een nieuw spel.

Dit keer heb je tijdens het rijden drie camerastandpunten. Eentje dat je op de neus van de auto zit, eentje waarbij je de gehele auto ziet, maar waar het om draait is natuurlijk de cockpit view. Deze was in het origineel al goed, en nu kun je door middel van het bewegen van je hoofd de gehele auto zien, inclusief twee handen. Helaas zie je geen lichaam, waardoor het net weer niet realistisch aanvoelt. Dat is jammer, want alle auto’s zien er van binnen gewoon goed uit. Je ziet zelfs dat er ook daadwerkelijk geschakeld wordt.

Voor elke race kun je je positie in de auto afstellen, net zoals je dat in het echt kunt doen. Wil je wat onderuit gezakt zitten of juist hoger in de auto, dan kun je dat instellen. Dit is vooral een handige feature als je lui op de bank wilt hangen. Doordat je nu beter in de bocht kunt kijken, en je ook actief moet spiegelen, komt de ervaring van het autorijden echt tot leven. Het is zelfs zo erg dat ik wagenziek werd van alle heuveltjes, omdat mijn lichaam echt het gevoel had dat het moest anticiperen op het continu omhoog en omlaag gaan van je lichaam.

Het is dan ook jammer dat de hele game een mistige waas over zich heeft en er bepaald niet scherp uitziet. Natuurlijk moeten developers hier nog aan werken, maar als je het gaat vergelijken met games zoals Batman Arkham VR of VR Luge, dan is de game gewoon niet mooi. De auto’s zijn oké, maar de omgeving lijkt wel uit een oude editie van Gran Turismo te komen. Het zal wel een trade-off  zijn om toch nog te proberen om 60 FPS te halen. Misschien dat Sony met de PlayStation Pro er straks wel wat mooiere beelden eruit weet te persen.

Wat ook jammer is, is dat je je savegame uit het vorige deel niet mee kunt nemen naar dit deel. Je begint dus dit deel weer van voor af aan. De geile weerseffecten uit het origineel zijn ook verdwenen, dus je bent een ware mooi-weer-zondagsrijder. Maar zo zijn er nog wel meer van die dingen waarbij er gekke keuzes zijn gemaakt. Bijvoorbeeld als je geen boordcomputer in je auto hebt, dan wordt alle informatie (laptijden, positie, plaats op track) ver boven je hoofd geprojecteerd. Je moet dus continu dan naar boven kijken, waardoor je dus niet op de weg kunt letten.

Het is gewoon zo zonde, want de game rijdt nog steeds als een tiet. De sweet spot tussen realisme en arcade waarbij foutjes maken nog getolereerd wordt, die is nog steeds aanwezig. De aanwezige tracks zijn hartstikke leuk en makkelijk uit je hoofd te leren. Qua racen is de game ook subliem. Het is alleen jammer dat ik continu de game aan het vergelijken ben met zijn oudere broer en dan legt Driveclub VR het een beetje af. Gelukkig maakt de PlayStation VR bril veel goed. Nu nog over mijn wagenziekte heenkomen.