CD: Motorowl - Om Generator

Met zoiets als ‘motor’ in de bandnaam mag je toch op zijn minst verwachten dat je iets met harde gitaren krijgt voorgeschoteld. Bij Motorowl is dat dan ook het geval. Hoewel een portie biker hardrock voor de hand ligt, komt deze band met stevige psychedelische doom rock aanzetten. Om Generator heet hun onlangs verschenen debuut.

Standplaats van Motorowl is de Duitse deelstaat Thüringen. Daar werd de band in 2014 opgericht. De vijf leden zijn begin twintig en nog betrekkelijke broekies. Muzikaal klinkt het echter zeer volwassen, met heerlijke 70’s invloeden van ver voor hun tijd. De bio spreekt van een kruising tussen Spiritual Beggars en Uriah Heep. Daar kan ik wel inkomen, zeker vanwege de heerlijk harkende Hammondorgel. Voor de coproductie tekende Fabian Hildebrandt (zelf actief in de band Deserted Fear) en het mixen en masteren kwam voor rekening van super-Zweed Dan Swanö. Met de sound van deze cd zit het zeker snor.

Het album gaat sterk van start met de titeltrack. Daarop horen we ook wat invloeden van de latere Mastodon. De daaropvolgende twee nummers zijn Part 1 en 2 van ‘The Highest City’. Hiervan is het eerste en langere deel meer geslaagd. Een lekkere opmaat met de pompende Hammond en een Black Sabbath-achtige break maken het een interessant nummer. Het tweede deel is een soort van semi-ballad, en is minder enerverend. Dit komt omdat de balladpassage nogal afgezaagd is. Iets verder op de cd is dat bij ‘Beloved Whale’ ook wel een beetje zo. Op het afsluitende ‘Spiritual Healing’ komen de rustige stukken wel beter tot zijn recht, maar hier zijn de zanglijnen dat ook veel spannender en is het muzikaal in zijn geheel sfeervoller. Het nummer is goed opgebouwd met prima wisselingen.

‘Old Man’s Maze’ en ‘One and Zero’ zijn gelijksoortige songs. Ook deze beide songs zijn doorspekt met Sabbath-riffs. De eerste song steekt er wellicht meer bovenuit, want daar zitten twee hele sterke gitaarsolo’s in. ‘White Horse’ is zeker een van de meest opmerkelijke nummers. Het begint met onvervalste hardrock, om over te gaan in prog rock met een break die aan Voivod doet denken en een eindstuk wat dan weer meer naar stadionrock neigt, inclusief poppy zanglijnen.

Motorowl heeft een aardig eigen brouwsel weten te maken van een hoop rockinvloeden. Het is zwaar en slepend, maar ook heerlijk melodieus, mede dankzij het orgeltje. Qua schrijven van songs an sich hebben ze zeker nog niet het achterste van hun tong laten zien, maar de nagenoeg drie kwartier van Om Generator biedt genoeg luisterplezier om van een verdienstelijk debuut de spreken.