Devil's Third

Devil's Third is het bewijs dat een game meer nodig heeft dan een grote naam. Het kindje van Tomonobu Itagaki, bekend van zijn werk aan Dead or Alive en Ninja Gaiden, is een gedrocht van jewelste.

Singleplayer
In de singleplayer speel je als Ivan the Terrible, een ex-terrorist die is gevangen door de NATO. Door een onverwachte wending besloot Ivan zich te keren tegen zijn terroristen-groep. Terwijl Ivan zit opgesloten, ondernemen dezelfde terroristen nieuwe actie door een groot gedeelte van Amerikaanse satellieten offline te halen. Hierdoor verkeert de wereld in een noodtoestand. Vanwege zijn kennis van de terroristen-groep in kwestie, wordt Ivan vrijgelaten om de groep tegen te gaan.

Ivan zelf is een grote Rus, vol met tatoeages en draagt altijd een zonnebril. Het probleem hiermee is dat het personage helemaal niet interessant is. De game doet teveel zijn best om Ivan er 'badass' uit te laten zien, waardoor het tegenovergestelde wordt bereikt. Het geheel is ongeloofwaardig, straalt meer 'nep' uit dan de gemiddelde Hollywood-ster en is het gewoon niet. 

Een ander probleem is het feit dat de wereld in gevaar is, er zijn terroristen actief, veel persoonlijke connecties en kennissen komen voorbij, maar dat dit allemaal niet wordt opgebouwd. Voor je het weet sta je al tegenover de eerste baas, één van de terroristen die Ivan kent, maar dat is tegelijkertijd de eerste keer dat je hem überhaupt ziet. De game doet geen enkele moeite om hier emotionele lading aan vast te plakken of iets in die richting. Als gamer moeten wij dit zelf invullen en dat werkt niet. Ook de tweede baas heeft hetzelfde probleem. Dit was de meneer die Ivan heeft geleerd om met zijn handen te vechten. Echter, omdat dit pas 2 minuten voor je hem vermoord duidelijk wordt, mist het alle impact.

Zo zit het spel vol met geforceerde momenten die gewoon niet goed uitpakken, door de te grote focus op harde actie in plaats van storytelling. Een balans hierin is ver te zoeken, waardoor de game niet vast kan houden.  Als je dan ook nagaat dat de gameplay zelf niet vlekkeloos is en er regelmatig framedrops te zien zijn (tot het haperen aan toe), dan blijft er van de game weinig over. Stroeve controls, vertragingen, teleurstellende graphics (zelfs voor de minder krachtige Wii U, dat tot mooie dingen in staat is) en een niet pakkend verhaal. Het is een trieste bedoening.

Multiplayer
De multiplayer is niet veel beter. Het idee is prima, maar gaat gebukt onder de gebreken van de game. In de online multiplayer maak je eerst je personage aan. Deze kun je verschillende stukken uitrusting en een uniek uiterlijk geven. Door online matches te winnen, kun je met in-game valuta nieuwe stukken uitrusting en wapens vrijspelen. Het unieke aan de multiplayer is de siegemodus. In deze modus start je een clan of ga je op in een bestaande clan. Daarnaast kan je hier je eigen basis maken die je in de online multiplayer zal gebruiken. Je kan dus zelf bepalen waar je jouw basis neerzet, waar je kratten en gebouwen voor bescherming plaatst en dergelijke. Dit gebied moet je met jouw clan beschermen tegen vijanden, maar tegelijkertijd moet je ook nieuw gebied innemen voor jouw clan. Een interessant idee en de uitvoering is prima. Overigens hoef je niet per se in een clan te gaan om online te kunnen spelen, je kunt ook als lone ranger aan de slag gaan.

Daarnaast zijn er nog 10 multiplayermodi aanwezig, van een simpele team deathmatch tot aan een modus waarin gekleurde kippen het spel doorrennen. Ik heb niet alle modi kunnen spelen, maar variatie is er dus genoeg. Het is alleen te hopen dat elke modus genoeg spelers mag ontvangen. Ook is niet elke modus leuk. In 'chickens' is het bijvoorbeeld de bedoeling meer kippen dan je tegenstanders te verzamelen. Ten eerste slaat het nergens op, maar het haalde in mijn ervaring ook al het tactische uit het spel: iedereen rende maar rond als een stel idioten zonder ook maar iets te bereiken. Jammer.

Ook is er een modus waarin je fruit in een grote mixer moet gooien. Wederom een modus die gewoon niet past in het grotere plaatje. De multiplayer is groots in zijn schaal en heeft potentie om iets moois te worden (vandaar dat de multiplayer ook een free-to-play-versie krijgt voor pc), maar dit soort dingen halen het gevoel naar beneden. Een stabiele multiplayer met interessante modi had gewenst geweest, zoals de hierboven beschreven siegemodus. De rest valt helaas tegen en gaat gebukt onder de beperkingen van de game: stroeve gameplay en teleurstellende graphics.

Speel je één missie per dag, dan is het geheel wel 'te doen'. Daar speel ik echter geen games voor: ik wil lol, plezier, een game die me pakt. Devil's Third had hier zeker de potentie voor, maar slaat meerdere planken mis. De online multiplayer maakt iets goed, maar door de problematiek in gameplay en graphics, stelt het gehele pakket simpelweg teleur. Onbegrijpelijk voor een game die twee jaar in de conceptfase is geweest met daarvoor nog nog vier jaar ontwikkelingstijd. Je zou denken dat er dan meer mogelijk is, maar kennelijk niet.