Paper Towns

Daan de Witte (daan1601)

John Green was bij de Young Adult-lezers al bekend geworden door zijn boeken, maar hij werd bij een groter publiek bekend toen een van zijn boeken, The Fault in Our Stars, verfilmd werd en het een enorm succes werd. Ditmaal is het de beurt aan een boek dat hij in 2008 schreef, Paper Towns. Het kreeg in 2009 de Edgar Allen Poe Award voor beste jeugdboek. Zou de film ook van zulke kwaliteit zijn?

Het verhaal volgt Quentin Jacobsen, een ietwat verlegen jongen, die al zijn hele leven stiekem een oogje heeft op zijn buurmeisje Margo (Cara Delevingne). Ze groeien echter na de avonturen die ze als kleine kinderen hadden, uit elkaar. Het lijkt allemaal voorgoed tot een einde te komen als het einde van de middelbare school voor de deur staat. Echter, op een nacht staat Margo net zoals vroeger voor Q’s raam om hem mee te nemen op een avontuur. Wanneer Margo na deze legendarische nacht verdwijnt, maakt Q het zijn levenstaak om zijn verloren liefde te vinden, waar hem dat ook zal brengen. Wat volgt is een roadtrip, samen met zijn beste vrienden Ben (en zijn vriendin Lacey) en Radar.

Allereerst was Green zelf zeer betrokken bij het proces van het bewerken van zijn boek naar film. Dit was ook al het geval bij The Fault in Our Stars. Dat zorgde voor een goede boekverfilming die trouw bleef aan het bronmateriaal en zelfs zorgde voor wat leuke en originele twists en tricks, maar dit telkens zonder te ver af te wijken van het originele werk. Bij Paper Towns is dit jammer genoeg niet het geval. Het verhaal is op veel punten ingekort en de personages die op een bepaald punt in het boek een rol spelen zijn, soms niet aanwezig in de film, of er worden andere personages bijgehaald om het scherm te vullen. Een goed voorbeeld hiervan is de roadtrip die de vrienden maken. In het boek is deze trip op een ander tijdstip in het verhaal en zijn het enkel Ben, Radar, Lacey en Quentin die plaatsnemen in de auto. Dit is niet het geval in de film en deze verandering zorgt gelijk al voor een aantal situaties die zich absoluut niet voordoen in het bronmateriaal. Een scène in SeaWorld is uit het script geschrapt naar aanleiding van de controversie die was ontstaan door de documentaire Blackfish. SeaWorld zou niet meer zo "speels" zijn als in het boek. Op zich is dit een logische beslissing van de filmmakers, ook om het tempo erin te houden.

De rol van Margo wordt, zoals gezegd, neergezet door de in de filmwereld nog vrij onbekende Cara Delevingne. Het Victoria's Secret-supermodel, dat vooral bekend werd door haar opvallende uitspraken en uitstapjes, lijkt geknipt te zijn voor de rol. Ze ziet er misschien niet helemaal uit zoals het personage beschreven wordt in het boek, maar de humor die dat personage bij zich draagt, weet ze uitermate goed op het witte doek te brengen en dus valt in dit geval te spreken van een goede castingskeuze. Ook Natt Wolf, die ook al in The Fault in Our Stars een grote rol had, zet Q op een uitstekende manier neer. Als de verlegen, maar vastberaden jongen die alles zal doen om zijn ware liefde te vinden, waar ze dan ook mag rondhuppelen. Een echte eyecatcher blijkt beste vriend Ben te zijn, indrukwekkend neergezet door nieuwkomer Austin Abrams. Zijn ietwat clichégrappen zorgen voor een toon die de film goed kan gebruiken.

De roadtrip die de vrienden moeten maken om dichter bij Margo te komen, speelt een grote rol in het verhaal. Jammer is dat deze derde akte in de film gehaast overkomt. Zo wordt er in maar een paar scènes meer dan 1900 kilometer afgelegd. Dit zou een kans zijn voor een akte met nuance, waarin de kijker de personages uiteindelijk echt leert kennen. Dit is niet het geval. De trip is een opsomming van geforceerde grappen die soms niet goed op de kijker kunnen overkomen, simpelweg omdat ze niet zo goed in de praktijk zijn gebracht. Een gemiste kans.

Paper Towns is over het algemeen is absoluut geen gemiste kans, mits het los gezien wordt van het boek. Wat er dan overblijft is een kwalitatief prima roadtrip-avontuur, met een ietwat teleurstellende reis als grande finale. Het is echter wel weer een uiterst geschikte creatie geworden voor de tieners die het boek hebben verslonden. Zij zullen zich zeer gaan vermaken met de vaak luchtige grappen (los gezien van de roadtrip), verfrissende personages, en humoristische scènes. Een perfecte zomerfilm voor de doelgroep. Jammer blijft het altijd wel dat een film zoals Paper Towns meer had kunnen zijn dan dat. Maar of dat in dit geval uitmaakt, is niet echt een vraag die de makers zich lijken gesteld te hebben.