Queen + Adam Lambert Ziggo Dome
Ziggo Dome reclame Queen (Foto: Rein van Laak)
Queen was weer eens in het land. Nu zul je denken: Queen? Ja, Queen. Het zijn immers de bandleden zelf die bepalen of een bandnaam aangehouden wordt of niet. Niet de fans.
Anyway, Queen gaf vrijdag een concert in het Ziggo Dome in Amsterdam, met dit keer Adam Lambert als frontman. De vraag blijft bij elke tour van Queen: “kunnen ze het nog?”. Het antwoord is dubbel.
Om met de negatieve punten te beginnen: de show was niet zo strak als voorheen, Adam Lambert is geen Freddie, Brian Mays gitaarspel vertoonde op meerdere punten fouten, Freddie was er niet, Roger Taylors drumspel was niet altijd even strak, Adam Lambert heet geen Freddie Mercury en Brian Mays stem was zeker niet goed.
Afgezien van de puristen (waar ik zeker niet toe behoor), zijn de negatieve punten makkelijk te verklaren. Brian was ziek en slikte veel pijnstillers. Daarnaast zijn de heren al op gevorderde leeftijd. Al met al was het dus niet een van Queens beste concerten. Desondanks was het alsnog vele malen beter dan het beste concert van het eerste het beste popidootlje.
Bij het binnenlopen van de zaal vallen twee dingen meteen op: de gemiddelde leeftijd van de bezoekers ligt waarschijnlijk (ver?) boven de 30 en het enorme doek dat het podium uit het zicht onttrekt.
Doek met het logo (Foto: Rein van Laak)
Het eerste nummer was er meteen één waarbij het duidelijk werd dat Adam Lambert niet alle nummers van Queen even goed kan zingen. 'One Vision' dient, naar mijn mening, gezongen te worden door een rauwere stem dan Lambert heeft. Hetzelfde kan gezegd worden over de twee daaropvolgende nummers, 'Another One Bites the Dust' en 'Fat Bottomed Girls'. Hoewel die laatste toch goed overkwam. Dit vooral door de samenzang van alle aanwezigen, geholpen door het publiek.
Het nummer waarbij Lamberts stem voor het eerst goed tot zijn recht kwam was 'In the Lap of the Gods... Revisited'. En vanaf dat nummer had hij mij echt te pakken.
Adam Lambert (Foto: Rein van Laak)
Een van de hoogtepunten van het optreden van Lambert was het nummer 'Killer Queen'. Speciaal voor dit nummer werd er een bank op het podium neergezet. Op de bank liggend bracht Lambert het nummer als een echte Marie Antoinette. Elke regel tekst werd door hem perfect uitgebeeld en geacteerd, reagerend op zowel de band als de muziek.
Killer Queen (Foto: Rein van Laak)
Helaas was, zoals al eerder gezegd, Brian May niet helemaal in orde. Dit was een aantal keer duidelijk te merken in zijn gitaarspel, maar het werd pijnlijk duidelijk tijdens het traditionele akoestische gedeelte van de set. Zoals zo vaak werden de nummers 'Love of My Life' en '’39' ten gehore gebracht, met een poging tot zang van Brian. Dit is iets wat hij normaal gesproken erg goed kan bij '’39' en redelijk doet bij 'Love of My Life'. Deze keer was zijn stem echter niet in vorm door de verkoudheid. Gelukkig werd hij geholpen door het publiek en, tijdens 'Love of My Life', door Freddie.
Brian May 2015 (Foto: Rein van Laak)
Na de akoestische set nam Roger de zang op zich voor 'A Kind of Magic'. Dit is, sinds de eerste toer met Paul Rodgers, een soort van traditie geworden. Hoewel Roger een een respectabele zanger is, mist hij toch de showman-schap van een Freddie Mercury. Met zijn huidige baard heeft hij meer weg van een Joe Cocker dan de voormalige leadzanger van Queen. Desondanks weet hij een redelijke versie van het nummer neer te zetten, bijgestaan door zijn zoon Rufus op de drums.
Roger Taylor 2015 (Foto: Rein van Laak)
Na 'A Kind of Magic' werden we getrakteerd op een korte bassolo en een heuse drumbattle tussen vader en zoon Taylor, waarna Lambert het duet 'Under Pressure' opvoerde met Roger in de rol van David Bowie. Hierna bracht hij een, wederom naar mijn mening, geniale versie van 'Save Me' op de planken.
Na een relatief korte gitaarsolo van Brian May werd het laatste stuk voor de toegift ingezet met 'Tie You Mother Down'. Via onder andere 'Radio Ga Ga' werd 'Bohemian Rhapsody' aangedaan. Ook in dit nummer, zoals ondertussen ook traditie is geworden, kwam Freddie weer langs. Lambert begon het nummer, Freddie viel in in het tweede couplet terwijl de band meespeelde met een opname van Freddie op de piano.
Freddie Mercury (Foto: Rein van Laak)
Als laatste kwam de traditionele toegift van 'We Will Rock You' en 'We are the Champions', waarna Mays versie van 'God Save the Queen' het geheel afsloot.
Maar welk gevoel blijft er over na zo’n concert? Dat is uiteindelijk de vraag bij een legendarische band als Queen. Zal het ooit nog zo goed worden als met Freddie en John? Natuurlijk niet. De magie die de vier heren samen hadden is weg. Is er dan nog wat van de magie van Queen over? Tja, dat is een lastige vraag. Voor mij is het antwoord: “Ja, zonder twijfel.” Maar ik ben dan ook geobsedeerd door de band en derhalve alles behalve objectief.
De belangrijkste vraag vind ik dan ook: Was dit concert het kaartje waard? Of je nou een fan bent van Queen of de band doodverklaart, het antwoord blijft: “Waarschijnlijk wel.” Ik kan helaas geen “ja” antwoorden, doordat dit concert het minst goede concert was dat ik heb gezien van Brian May, Roger Taylor, etc. Dat ik dit concert alsnog beter vind dan het beste concert van een willekeurig popidooltje, komt grotendeels doordat alle artiesten op het podium (eventueel met uitzondering van Lambert) echt goede vaklui zijn. Waarschijnlijk zal een slecht concert van een band als de Rolling Stones in dezelfde categorie vallen. Met andere woorden: voor 150 minuten goede muziek zit je altijd goed bij Queen. Of je de prijs van 75 euro ervoor overhebt, is iets wat je zelf maar moet beslissen. Ik wel in ieder geval.
Setlist:
One Vision
Another One Bites the Dust
Fat Bottomed Girls
In the Lap of the Gods... Revisited
Seven Seas of Rhye
Killer Queen
I Want to Break Free
Somebody to Love
Love of My Life
'39
A Kind of Magic
Bass Solo
Drum Battle
Under Pressure
Save Me
Who Wants to Live Forever
Last Horizon
Guitar Solo
Tie Your Mother Down
I Want It All
Radio Ga Ga
Crazy Little Thing Called Love
Bohemian Rhapsody
Encore:
We Will Rock You
We Are the Champions