CD: Taylor Swift - 1989

Taylor Swift toont een hoop lef met 1989: switchen van genre kan funest zijn voor je fanbase en daarbij je carrière. Maar kleine meisjes worden groot en ook als artiest kun je niet stil blijven staan. Taylors lef wordt gelukkig beloond: ze lijkt er meer fans bij te krijgen dan ze verliest. Zelfs de allergrootste Taylor Swift-haters zetten de autoradio wat harder als Shake It Off langskomt – mits ze alleen zijn natuurlijk, ze hebben immers een reputatie hoog te houden. Feit is: Taylors nieuwe stijl swingt.

Mainstream
Hoewel de nummers op 1989 allemaal onder pop vallen, zijn ze niet mainstream. Waar de meeste hedendaagse vrouwelijke popartiesten vooral naar de R&B-sound neigen – denk aan Katy Perry's Dark Horse – maakt Swift pure pop, geïnspireerd door muziek uit de 80’s. En met nummers als Anaconda in de hitlijsten, zijn Taylors songs tekstueel ook verfrissend. Haar nummers bestaan niet uit onnozele hersenspinsels, maar zijn narratief en bevatten een duidelijke sfeer.

Hoogtepunten
Een van de hoogtepunten van het album is de tweede single Blank Space. Hierin haalt Swift op een geweldige manier uit naar de media, door zich voor te doen als de Taylor Swift die door de media wordt beschreven. Zo zingt ze onder andere: ‘I could make the bad guys good for a weekend’, ‘Got a long list of ex-lovers, they’ll tell you I’m insane’ en ‘Cause darling I’m a nightmare dressed like a daydream’. Naast de geweldige lyrics, liggen de beat en melodie ook nog fijn in het gehoor.

Het flirterige Style is misschien wel het beste nummer van het album. De naam en bepaalde elementen in het nummer doen sterk vermoeden dat het over Harry Styles gaat – toch fijn dat sommige dingen nooit veranderen. Maar waar Taylor op voorgaande albums haar songwriting vooral gebruikte als wraak op gemene exen, die altijd als enige schuld hadden, is dit op 1989 niet het geval. In Style zingt Taylor over een relatie waarin de twee geliefden elkaar keer op keer mislopen: ‘I say I heard that you been out and about with some other girl. He says, what you’ve heard is true, but I can’t stop thinking about you and I. I said I’ve been there too a few times.’ En dit is niet het enige nummer waarin Swift aangeeft dat ook zij fouten heeft gemaakt in een relatie.

Ook Out Of The Woods is een aanrader. Het nummer is geproduceerd door Swifts buddy Jack Antonoff (bekend als gitarist in de band Fun). Je hoort het verhaal van een prille relatie, een vergeten polaroid en het gevoel van op eieren lopen. De synthesizers en drumsound zijn misschien ver verwijderd van Swifts akoestische roots, maar haar teksten zijn net zo beeldend als altijd. Swift heeft haar sound volledig vernieuwd, zonder zichzelf te verliezen.

Plagiaat
Wildest Dreams is de grootste tegenvaller van het album. Niet omdat het qua tekst of melodie tegenvalt, maar omdat de melodie en zelfs de manier waarop Taylor zingt precies klinkt als een nummer van Lana Del Rey. Een beetje jammer, omdat je tijdens dit nummer geneigd bent je te ergeren aan de Del Rey imitatie, waardoor je het nummer eigenlijk niet meer hoort.

Bonus
De gewone versie van het album heeft zoals altijd dertien liedjes (vanwege het lievelingsgetal van Taylor), maar de deluxe versie heeft een extraatje: drie bonusnummers en drie voice memo’s. De voice memo’s laten je het beginstadium van I Know Places, Blank Space en I Wish You Would horen, met elk een korte toelichting. Swift beschrijft op deze manier op een originele en exclusieve manier haar schrijfproces.

Naast bonusnummers krijg je ook een set van dertien polaroids met elk een handgeschreven bericht van Taylor. Er zijn vijf verschillende sets, dus in totaal 65 verschillende foto’s. Een leuke toevoeging aan het album voor de diehard fans. 

It’s a love story
1989 trekt je in het leven van Taylor Swift. Je loopt op het ge-dee-dee-dee van de synthesizer tussen de wolkenkrabbers van New York City en beweegt je via de bossen van onzekere relaties en donkere beats naar huis, waar je grote liefde voor de deur staat om je terug te winnen. Het lijkt wel een muzikale romcom, met grote liefdes, gebroken harten, flinke ruzies en zelfontplooiing.

Taylor Swift heeft haar cowboylaarzen definitief in de kast gezet en verruild voor fancy high heels. And we love it. Of je nou van Taylor Swift houdt of haar haat, het maakt niet uit. Hoe hard je ook je best doet, 1989 is onweerstaanbaar.