Pac-Man and the Ghostly Adventures 2

Het tweede deel van Pac-Man and the Ghostly Adventures is net als zijn voorganger gebaseerd op de gelijknamige animatieserie. Het verhaal volgt Pac-Man en zijn kleurrijke vriendjes op de planeet Pac-World. Het is je taak om de stad Pacopolis te beschermen tegen een dreiging van de bekende spookjes onder leiding van opperschurk Lord Betrayus.

Pac-Man and the Ghostly Adventures 2 zet de Pac-Man-legende voort op eigenzinnige manier. De gele rakker stamt alweer uit 1980 toen de game werd uitgegeven op arcademachines. Het spel behoort tot een van de meest succesvolle games aller tijden en heeft sindsdien tientallen spin-offs gekend. Ghostly Adventures 2 tracht een traditie voort te zetten op een manier die niet iedereen zal kunnen waarderen en eigenlijk vrij weinig meer te maken heeft met het originele spel.

De gameplay is rechttoe rechtaan. De controls om Pac-Man voort te bewegen zijn gebruiksvriendelijk en snel onder de knie te krijgen. Pac-Man heeft in zijn standaardvorm twee aanvallen: de reguliere 'chomp' om spoken en ander gespuis op te vreten en een 'boo'-aanval, bekend uit de originele games. Dit zorgt ervoor dat de spoken op de vlucht slaan en je ze gemakkelijker kan verorberen voor meer punten. Pac-Man kan springen en midden in de lucht nog een double-jump uitvoeren om op moeilijker te bereiken platforms te komen. Het grootste probleem hier is het feit dat je de camera niet kan bijsturen en je dus volledig afhankelijk bent van de stationaire cameraview.  

Het sterkste punt van de game is de afwisseling in uitdagingen. Al vrij snel maak je kennis met de talrijke gedaantes die Pac-Man kan aannemen. Zo heb je de 'Ice-Pac', waarmee je vijanden en objecten kan bevriezen en de 'Magnet-Pac', die je in staat stelt om aan metalen platforms te blijven kleven. Zo zijn er nog veel meer Pac-gedaantes die een welkome twist geven aan de gameplay en ervoor zorgen dat je niet snel verveeld raakt. Met de 'Granite-Pac' verander je bijvoorbeeld in een granieten bal en moet je je al rollende over smalle paadjes een weg door het level banen.

Gemeengoed in dit soort games zijn de uitdagende springonderdelen waarbij je naar kleine of moeilijk te bereiken platforms moet springen. Wat het in Pac-Man and the Ghostly Adventures 2 problematisch maakt, is het feit dat de diepte soms moeilijk in te schatten is. Doordat je de camera niet kan bewegen, moet je vaak gokken of je op dezelfde hoogte/breedte zit als het platform waar je naartoe wilt. Dit haalt regelmatig de snelheid uit de game omdat het vaak genoeg enkele pogingen kost voordat je verder kunt. Overigens is er nooit nood aan de man aangezien er per level talloze checkpoints zijn ingebouwd en je je over het aantal levens al helemaal niet druk hoeft te maken. Zo had ik na twee uur spelen ongeveer 80 levens.

De game bestaat uit in totaal vijf werelden die ieder gemiddeld tien levels bieden. Iedere wereld wordt afgesloten met een eindbaas. Deze gevechten zijn leuk voor de afwisseling, zo kun je bijvoorbeeld veranderen in een enorme 'Pac-Zilla'-gedaante om een gigantische robot te lijf te gaan. Tussen verschillende levels heb je altijd de mogelijkheid om terug te keren naar het Pac-Park. Dit is een vriendelijke omgeving in de vorm van een soort basis, waar je verschillende challenges kunt doen en waar je kunt praten met je vrienden om informatie over de game in te winnen. Dit is een behoorlijk saaie omgeving met hier en daar wat gebouwen waar je naar binnen kan. Een storende factor hier is dat je bij het betreden of verlaten van huisjes iedere keer een relatief lang laadscherm voorgeschoteld krijgt.

De gameplay is in het overgrote deel van de game gewoon vloeiend, hoewel er momenten zijn dat de framerate drastisch naar beneden gaat. Dit gebeurt bijvoorbeeld veel in de tweede wereld, waar veel lichteffecten worden toegepast en er tijdens het spelen vergezichten worden getoond van, veelal bewegende, locaties of objecten waar je nog naartoe moet. In dit level moet je ook met regelmaat de confrontatie aangaan met de camera; los van het feit dat deze dus niet te besturen is, zit er in veel (onderdelen van) levels een splitsing tussen 2D- en 3D-gameplay. Dit wisselt op onverwachte momenten af zodat je niet zelden een afgrond inlazert.

De muziek, hoewel soms wat eentonig, biedt af en toe nostalgische klanken en past goed bij de stijl van de game. Zo weinig als er mis is met de muziek in de game, zoveel is er mis met de voice acting. Ondanks dat ik snap dat de game voornamelijk jongere generaties probeert aan te spreken, kan ik me niet voorstellen dat kinderen tussen de acht en zestien zich niet blauw ergeren aan de overdreven kinderachtige, schreeuwerige ADHD-stemmetjes van Pac-Man en zijn vriendjes. Bij iedere powerup wordt er wel iets geschreeuwd als 'Awesooomeeee!!!!!' en ook Pacs kameraden klinken alsof ze iets te veel aan de Fruitella hebben gezeten. De dialogen met andere personages beperken zich over het algemeen tot niet meer dan twee of drie zinnetjes die bij een volgende ontmoeting doodleuk herhaald worden.

Naast het reguliere ren-, spring- en vliegwerk zijn er ook levels waarin je een van de vrienden van Pac-Man bestuurt. Zo moet je in de levels van Cyli, Pacs vriendinnetje, een roze vliegutig besturen in een arcadeachtige omgeving en kun je met een blaster tegemoetkomende spoken aan gort schieten. Deze levels zijn wat dungezaaid maar bieden een prima afwisseling om de snelheid erin te houden. Er is echter nooit een moment dat je echt in de problemen kan raken of levels opnieuw hoeft te doen. Wat dat betreft is de game veel te makkelijk.

Samenvatting
De nieuwe Pac-Man-game biedt een lineaire maar vloeiende 3D-platformervaring in kleurrijke omgevingen met veel afwisseling in gebieden en gameplaymechanieken. Het is een toegankelijke game die ondanks het kinderachtige tintje ook casual gamers die het genre waarderen kan aanspreken. De game is echter veel te simpel, laadtijden zijn te lang, de camera is bij vlagen beroerd te noemen en de geluidjes kunnen als ergerlijk worden ervaren.