CD: The Voyeurs - Rhubarb Rhubarb

The Voyeurs, vroeger ook wel Charlie Boyer & The Voyeurs, komen met hun eerste officiële studioalbum, genaamd Rhubarb Rhubarb. Laatst speelden ze nog in onder meer Utrecht en Eindhoven. Het vijftal draait inmiddels al zo’n vier jaar mee in de muziekwereld. Inspiratie halen ze onder andere uit de bands Iggy Pop en de Glitter Band. Ook al komt de band uit Londen, de origine van sommige bandleden ligt hier ver vandaan. Het album is vanaf vandaag in de schappen te vinden. 

 
The Voyeurs

Dat hun afkomst hier ver vandaan ligt, merk je goed aan het album. Sommige sounds die ze creëren klinken erg buitenlands in de oren, iets wat je niet vaak hoort op de Nederlandse radio's. Meteen bij de eerste track hoor je duidelijk dat ze een oude sound willen creëren, waar ze dan ook goed in slagen. Zo’n sound hoor je de laatste tijd vrij weinig, en dit is dan ook typerend voor de band. Hoe de albumtitel tot stand is gekomen, legt frontman Charlie goed uit: hij was op zoek naar een albumtitel, waarbij de titel eigenlijk ‘geluid’ maakte, maar niet daadwerkelijk iets zei. Dit ziet hij namelijk veel terug in de hedendaagse wereld. Rhubarb Rhubarb is een term die ook wordt gebruikt op het toneel, waarbij de figuranten zogenaamd met elkaar moeten praten. Deze term omvatte dus precies wat de frontman van The Voyeurs zocht. De titel zorgt er samen met de albumhoes voor dat je de cd met een neutrale blik binnenstapt.

Album cover

Opmerkelijk is dat dit album wat duisterder is dan we van The Voyeurs gewend zijn. Ook is het typisch dat het in twee verschillende studio's is opgenomen in Londen. Bands met minder populariteit doen dit namelijk niet vaak. In de eerste nummers hoor je al snel dat de schreeuwerige achtergrondstemmen veel zijn beïnvloed door diverse andere bands. Vooral in "Train To Minsk" komen veel invloeden terug. Het nummer neemt je mee met de reizen die ze hebben gemaakt door Europa. Dit kan je onder andere horen in de bas, die de trein nabootst. Wanneer je wat verder luistert, merk je dat bijvoorbeeld track drie, "Stunners", weer totaal verschilt van "Train To Minsk". Zo laat de band zien dat ze aardig wat variatie binnen hun eigen stijl kunnen creëren. Eén nadeel van de cd is dat de zang bij sommige nummers zeer onduidelijk is, waardoor er soms niet te ontcijferen is wat er wordt gezongen. Afgezien van dit is het een band die in Nederland zeker wel wat meer populariteit verdient!