Boek: Jillian Cantor - Margie

Het is 1959. Margie Franklin woont in Philadelphia en werkt als secretaresse op een advocatenkantoor. Ze leidt op het oog een rustig bestaan, maar draagt een groot geheim met zich mee: haar verleden en een godsdienst die ze ontkent. Haar werkelijke naam is Margot Frank, de zus van Anne Frank. Het verzonnen verhaal van Margot die aan de nazi's is ontsnapt staat centraal in Margie, een boek van schrijfster Jillian Cantor.

Een 'what if'-verhaal over de 'vergeten' zus van Anne Frank. Je moet er maar op komen. En dat is nu precies wat de Amerikaanse Jillian Cantor heeft gedaan. Het boek speelt in 1959, jaren na de ontsnapping van Margot uit Bergen-Belsen. Ze weet na haar ontsnapping te emigreren naar de Verenigde Staten en komt in Philadelphia terecht: de stad waar zij na een mogelijke ontsnapping met mede-onderduiker Peter van Pels had afgesproken.

In het voorjaar van 1959 gaat in de Verenigde Staten de film Het dagboek van Anne Frank in première. Alle onderdrukte emoties komen door de film bij Margot naar boven: ze walgt ervan. Als lezer ervaar je eigenlijk een beetje hetzelfde tijdens het lezen van het boek. Een 'what if'-verhaal schrijven over Margot Frank die de oorlog overleeft is op zijn zachtst gezegd gedurfd. Er een zoetsappig verhaal met allerlei valse emoties over schrijven, is naar mijn mening simpelweg smakeloos.

Als je als schrijver de nadruk op een handeling van een hoofdpersoon legt, dan geef je aan dat het belangrijk is. Als je dat twee keer doet, dan geef je aan dat de handeling voor de hoofdpersoon van levensbelang is. Als je dat vaker dan drie keer doet, dan wek je de suggestie dat je vermoedt dat de lezer achterlijk is. Keer op keer laat Cantor Margot de mouw van haar vest over het getatoeerde kampnummer op haar arm trekken. Keer op keer laat Cantor Margot als een verlegen puber zoeken naar contact met Peter van Pels. En dan hebben we het nog maar over de eerste vijftig pagina's. Pluspuntjes: het verhaal leest op zich makkelijk weg en Cantor weet de sfeer uit de jaren vijftig goed neer te zetten.

Smakeloos, goedkoop, zoetsappig: het is de samenvatting voor mensen die overwegen het boek te lezen. Wil je dan toch iets verantwoords lezen, pak dan Haar naam was Sarah van Tatiana de Rosnay of neem nog eens het dagboek van Anne Frank zelf ter hand. In beide gevallen kun je Margie in de schappen laten liggen...