Mud

De tijd dat Matthew McConaughey vooral bekend was vanwege zijn looks lijkt in het verleden te liggen. Hoewel hij eerder al liet zien best een beetje te kunnen acteren, liet hij in 2013 zien dat hij dat ook best een beetje goed kan. Hoewel zijn films Dallas Buyers Club (grote kans op een Oscar) en The Wolf of Wall Street (klein, maar tekenend bijrolletje) meer aandacht kregen, liet hij zich afgelopen jaar ook van zijn beste kant zien in Mud.

De regie van Mud was in handen van Jeff Nichols, de regisseur die in 2011 verraste met het enigszins mysterieuze, paranoïde en onheilspellende Take Shelter. Mud staat daar best ver vanaf: het is een drama dat zich veel meer focust op een traditioneel filmthema: liefde. Maar pas op, want dit is allerminst reden om een romantisch drama neer te zetten.

Centraal in de film staat Ellis (Tye Sheridan), een tiener uit Arkansas. Samen met zijn vriendje Neckbone ontdekt hij vlakbij hem in de buurt een boot in een boom. Ze willen hier hun eigen, geheime plekje van maken, totdat ze Mud (McConaughey) tegenkomen. De man verschuilt zich hier voor de politie. Voor de tieners echter geen reden weg te blijven van de boot, want ze zijn vrijwel direct geïntrigeerd door de man. Wat volgt is een drama/coming of age, waarbij Ellis in verschillende vormen kennis maakt met de waarde van (afbrokkelende) liefde.

Nichols gaat hier prima mee om. De liefde komt min of meer toevallig in Ellis’ leven: zijn ouders hebben ermee te maken, Ellis lijkt zelf voor het eerst een echte crush te krijgen en dan is er nog zijn nieuwe held Mud. Ellis heeft lak aan Muds verleden, want de man lijkt alles over te hebben voor zijn crush en dat is iets waar Ellis zich aan op kan trekken.

Daar ligt de kracht van de film dan ook. McConaughey doet het prima, net als de rest van de cast (met ook Reese Witherspoon) en ook de degelijkheid van het camerawerk en de omgeving werken uitstekend. Maar de echte kracht van de film zit hem in het scenario: in een review kun je nauwelijks door laten schemeren wat voor belangrijke rol liefde speelt, zonder de film op een romantisch drama te laten lijken.

Mud heeft dan wel zijn minpuntjes en misschien had de film iets korter kunnen duren. Het zijn echter zaken waar je tijdens het kijken nauwelijks erg in hebt, want het is op zo goed als alle facetten wel op zijn minst zeer degelijk te noemen. Het wordt daarmee dan wel nergens grensverleggend, maar dat maakt helemaal niets uit: Mud is namelijk gewoon een prima, kalm filmpje zonder overdreven statements of overbodig melodrama.

Extra's

Veel extra's heeft deze dvd-uitgave niet, maar de interviews met een totale lengte van 17 minuten zijn wel aardig om te zien. Net als de film is het niet grensverleggend, maar het is wel leuk voor als je je een kwartiertje verveelt. Behalve deze interviews is ook de trailer te bezichtigen.

Conclusie

Mud is misschien niet spectaculair, maar het is wel een film die zich makkelijk kan ontdoen van de anonimiteit die de middenmoot heet. Zo goed als alles aan de film straalt uit dat het met kunde is gemaakt, maar het scenario springt misschien nog het meest in het oog. Gewoon goed, ook wel eens lekker.