Bioshock: Infinite - Begrafenis op zee - Hoofdstuk 1

Roy

Bioshock Infinite wordt gezien als één van de kandidaten voor de titel Game of the Year 2013 en met dlc als Begrafenis op Zee is dat niet meer dan terecht. Het is een pareltje dat ons doet verlangen naar meer!

Zo aan het eind van een generatie wordt er altijd gekeken naar wat nou de beste nieuwe franchise van de afgelopen generatie is geweest. Als je het mij zou vragen zou mijn stem Bioshock gaan, op de voet gevolgd door Dead Space. Allebei weten namelijk een ontzettend geloofwaardige en sfeervolle spelwereld neer te zetten. Ook zijn ze op het gebied van gameplay net even anders dan andere games zijn, terwijl het beide gewoon 'shooters' zijn.

Vooral bij Bioshock is de hele setting natuurlijk ijzersterk. In het eerste deel gingen we naar de onderwaterstad Rapture die compleet in verval was geraakt. Bij deze game hoort zelfs een boek waarin wordt verteld over de opbouw en ondergang van Rapture en zo leren we Andrew Ryan en Frank Fontaine nog beter kennen.

Na een tweede bezoek aan Rapture in Bioshock 2 was het tijd om met ons hoofd in de wolken te gamen in Bioshock Infinite dat zich afspeelde in de vliegende stad Columbia. De DLC voor Bioshock Infinite laat ons echter terugkeren naar Rapture.

Een bezoek aan Rapture is altijd bijzonder en het is misschien wel de mooiste locatie die we deze generatie op onze consoles hebben mogen bezoeken. De hele game ademt sfeer en voelt ongelofelijk authentiek, ook nu weer. Het begint allemaal op het kantoor van Booker de Witt op het moment dat Elizabeth binnenkomt en je vertelt dat ze kan helpen met de zoektocht naar Sally. Een jong meisje dat je jaren geleden bent kwijtgeraakt en wel of niet je dochter is.

Nadat je bij een ietwat vreemde schilder, Sander Cohen, langs bent geweest kom je terecht in het recent afgezonken Fontaine-gebouw (qua chronologie speelt Begrafenis op Zee zich af voordat Rapture helemaal naar de kloten is, maar nadat Ryan ontdekt heeft dat Fontaine op zijn macht uit is). Hier zitten de eerste splicers en kom je achter het lot van Sally.

Qua gameplay hebben we dit keer een haast ideale mix tussen Bioshock en Infinite. Als Booker heb je namelijk nu de bekende plasmids in je linkerhand en wapens in je rechterhand. De balans tussen deze twee voelt wat beter dan in Infinite oorspronkelijk het geval was. Bovendien heb je met Elizabeth wel de ideale partner en zorgt ze regelmatig voor ammunitie of EVE om je wapens en plasmids aan te vullen. Best of both worlds dus.

Aan het einde van hoofdstuk 1 mag je het opnemen tegen een oude bekende uit de Bioshock-serie en een beter einde kan er eigenlijk niet zijn. De eerste terugkeer naar Rapture duurt niet lang (met twee uurtjes ben je er doorheen), maar gelukkig komt er nog een hoofdstuk 2 aan. Ik ben ontzettend benieuwd wat de insteek van dat verhaal gaat zijn en het is iets waar ik nu al ontzettend naar uitkijk. 


De launchtrailer, niet kijken als je verrast wil worden

Conclusie
DLC wordt over het algemeen nog steeds gezien als geldklopperij, maar met uitbreidingen als Begrafenis op Zee wordt bewezen dat DLC wel degelijk de moeite waard kan zijn. Bioshock Infinite was al een toffe game, mede dankzij de interactie met Elizabeth, maar wordt nog een stukje toffer door dit uitstapje naar Rapture. Een must voor elke Bioshock-fan!

Gespeeld op Xbox 360, ook beschikbaar voor pc en PlayStation 3

Zie hier de FOK!games beoordelingsrichtlijnen.