The Chaos Engine

Vanuit ons eigen kleine kikkerlandje wordt er nieuw leven geblazen in een Amiga-titel uit 1993, The Chaos Engine. Deze game is namelijk door de studio Abstraction Games uit Valkenswaard geport naar alle pc-platforms en uitgebracht op Steam, Get Games en GOG. Kan deze port eer aan doen aan het origineel?

Mochten er fans van het eerste uur zijn die dit lezen en die vrezen voor het ergste: jullie kunnen je hart gerust ophalen. De game is namelijk pixel voor pixel precies hetzelfde als het origineel. Bovendien heeft Mike Montgomery, een van de ontwikkelaars van het origineel, toezicht gehouden bij het maken van de port, zodat de port zeker niet onderdoet voor het origineel. Daarnaast zijn er enkele toevoegingen gedaan om het spel aantrekkelijk te maken voor de gamer van nu.

Meer dan een emulator
Hoewel het spel ongetwijfeld ook prima in een emulator draait, zijn er toch verschillende goede redenen om voor de port van Abstraction Games te kiezen. Zo is deze nieuwe versie ook geschikt gemaakt om op hogere resoluties te spelen en is het mogelijk om met een Xbox 360-controller te spelen. Dat laatste speelt een stuk prettiger voor iemand die niet bekend is met de game, maar voor oudgedienden is het natuurlijk ook gewoon mogelijk om met een andere controller of toetsenbord te spelen.

Online co-op!
Daarnaast kunnen gamers die de game aanschaffen via Steam ook genieten van Steam Achievements en de mogelijkheid tot online co-op. Of de online co-op ook via Get Games of Good Old Games werkt, is mij helaas niet helemaal duidelijk. Hoewel de achievements mij worst kunnen wezen, is voor mij online co-op dé reden waarom deze port de moeite waard is. Het hele spel draait namelijk om twee hoofdpersonen, waarbij de tweede desnoods door de AI wordt gespeeld. Eigenlijk een soort 90's versie van Army of Two dus.

Aangezien het echter niet meer zo hip is om met zijn tweeën op één toetsenbord te spelen en mensen ook wel eens spelen met andere mensen die duizend kilometer verderop wonen, is dit best wel belangrijk. Bovendien is de twintig jaar oude AI best wel ruk, dus het is sowieso aan te raden om dit met een kameraad te spelen.

Gameplay
The Chaos Engine zul je niet in een blauwe maandag uitspelen. Voor The Chaos Engine is een hoge dosis concentratie en incasseringsvermogen nodig. De eerste potjes zul je namelijk jezelf moeten behoeden om niet je toetsenbord en muis uit het raam te gooien. En je hebt je muis niet eens nodig. De game is dus ouderwets moeilijk, en je zult veel door vervelende kogels geraakt worden die je verrassen als je een level niet kent. En dat is voor een game met vier werelden met ieder vier levels natuurlijk een uitdaging. Of juist de strop.

De game bood in de tijd dat het uitkwam wel wat diepgang, maar die diepgang is tegenwoordig niet heel veel meer waard. Als je jouw personage hebt gekozen kun je om de twee levels wat verbeteringen kopen die bij de ene personage duurder zijn dan de ander. Als je echter gewend bent dat de game je allerlei dingen toereikt om door de levels te komen, zal deze game na een tijdje tekort schieten. De game lijkt dan ook vooral gericht op mensen die de nostalgie en vooral de moeilijkheidsgraad van de eerdere jaren willen herbeleven.

Conclusie
De game is een leuke trip door de tijd. Een kleine herinnering naar hoe vroeger was. De makers hebben echter niet veel meer optioneels toegevoegd om het wat toegankelijker te maken, wat maakt dat de game niet voor iedereen is weggelegd. Met een vriend wordt de pijn ietwat verzacht. Het is dan ook aan te raden om de game toch een keertje met zijn tweeën te spelen.

Gespeeld op Windows, ook beschikbaar op Mac & Linux